0:00
eğer eşiniz altınlarınızı çalıp kumarda
0:02
kaybetseydi ne yapardınız peki ya kripto
0:05
para borsasında çaldığı tüm altınları
0:07
kaybetseydi ne yapardınız bu hikayede
0:10
Zeynep'in başına gelenleri hep birlikte
0:13
öğreneceğiz Bu konu hakkındaki
0:15
görüşlerinizi ve bizi nereden takip
0:17
ettiğinizi yorumlarda yazmayı unutmayın
0:20
Yaşanmış Gerçek Hikayeler kanalına abone
0:22
olmayı ve videoyu beğenmeyi ihmal etme
0:25
Yüzüğüm nerede Serkan dedi Zeynep
0:28
Gözleri boş yüzük parmağına
0:30
kilitlenmişken sesi odanın içinde
0:32
yankılandı Salondaki saat bile o an
0:35
durdu sanki Sessizlik her şeyi boğdu
0:39
Sonra Serkan başını eğdi Elindeki kahve
0:41
fincanını sehpanın üzerine koydu Gözleri
0:44
bir anlığına Zeynep'e değdi ama hemen
0:46
kaçtı Bilmiyorum Belki kaybolmuştur Dedi
0:50
Serkan kolundaki saate bakarak Serkan
0:54
"Yüzüğüm lavabonun kenarındaydı Sadece 5
0:56
dakika çıkardım Sonra sen geldin ve
0:59
şimdi yok." dedi Zeynep Kelimeleri tane
1:02
tane söyleyerek Serkan eliyle ensesini
1:06
ovuşturdu Bir süre konuşmadı Gözlerini
1:09
tavana dikti Sonra yere sonra tekrar
1:12
Zeynep'e Ama o bakışların içinde
1:14
suçluluk vardı Her zamankinden daha
1:17
fazla Bak belki yanlışlıkla bir yere
1:21
düştü Temizlik yaparken süzgeçten geçip
1:24
gitmiş olabilir." dedi
1:26
Serkan Zeynep'in kalbi daha hızlı atmaya
1:29
başladı Boğazındaki düğüm büyüyordu 10
1:32
yıldır taktığı her şeyiyle anlam yüklü o
1:35
yüzüğü bir lavabonun yutmuş olma
1:37
ihtimali bu Serkan'ın söylediği kadar
1:39
basit olabilir miydi yüzüğümü sen aldın
1:42
dedi Zeynep Gözleri buğulanırken
1:46
Delirdin mi Zeynep dedi Serkan bir adım
1:48
geri çekilerek Ne yapayım ben senin
1:51
yüzüğünü ne yaptım biliyor musun dedi
1:54
Zeynep sesini alçaltarak Sen artık gece
1:56
geç gelmeye başladın Telefonun sürekli
1:59
sessizde Beni görmemek için yalanlar
2:03
uyduruyorsun Ve ben sustum Her şeye
2:06
sustum Ama bu bu bambaşka Zeynep yeter
2:10
artık Dedi Serkan gözleri ateş saçarken
2:14
Bunaldım senin şüphelerinden
2:17
suçlamalarından Ben bunalmadım
2:20
mı sanıyorsun?" dedi Zeynep gözyaşlarını
2:23
silmeden "Ben her gece senin dönmeni
2:25
beklerken evde ekmek kalmadığında bile
2:28
seni savunurken bunu almadın mı?" Serkan
2:31
bir an sessiz kaldı Elini cebine attı
2:35
Telefonunu çıkardı ama dokunmadı
2:37
Parmakları titriyordu Ardından başını
2:40
öne eğdi Yutkundu "Tamam." dedi
2:44
fısıltıyla "Yüzüğü ben aldım." Zeynep
2:47
duyduğu cümleyle nefesini kesti
2:49
Damarlarına bir buz gibi bir şey aktı
2:52
Gözleri büyüdü dudakları aralandı ama
2:54
tek kelime çıkmadı Borçlar vardı Dedi
2:57
Serkan Bir süredir işler kötü gidiyordu
3:01
Bir arkadaş borsa dedi Kripto para
3:04
Hızlıca toparlarsın dedi Düğün altınları
3:06
yetmedi Sonra yüzük kaldı geriye Zeynep
3:10
olduğu yerde çöktü Dizleri titredi
3:13
İçindeki tüm güven gurur inanç yerle bir
3:16
oldu "Sen benim yüzüğümü bir oyun
3:20
sitesinde mi harcadın?" dedi Zeynep
3:23
boğuk bir sesle "Kaybetmedim Sadece
3:26
denedim Geri alabilirdim Hala şansım
3:29
var." dedi Serkan "Sen artık benim kocam
3:31
değilsin." dedi Zeynep başını sallayarak
3:35
"Sen bir yabancısın Beni ailemi
3:37
dostlarımı evimizi hepsini kumara verdin
3:41
Hepsini Serkan sustu Zeynep başını
3:44
kaldırdı ve ilk kez o an Serkan'a sadece
3:47
öfkeyle değil acıyarak baktı Ve o bakış
3:51
Serkan'ın gözlerine indi Gözlerinden
3:53
kalbine çarptı Boşanacağım senden." dedi
3:56
Zeynep "Bunu burada şimdi söyleyeyim
3:58
Artık bitti Zeynep yapma." dedi Serkan
4:02
"Her şeyi düzeltebilirim Yemin ederim
4:05
daha neyi düzelteceksin dedi Zeynep
4:08
Ailemi dolandırdın Annemin birikmiş
4:10
parasını da sen aldın Ablama borç
4:12
takmışsın Evi ipotek ettirmişsin Sen
4:15
benim değil Şeytanın kocası olmuşsun
4:17
Serkan Serkan başını ellerinin arasına
4:20
aldı Sesi çıkmadı artık Titreyen
4:23
omuzlarıyla sadece sustu Zeynep ayağa
4:26
kalktı Gözyaşlarını sildi Yüzüğü olmayan
4:29
parmağına bir süre baktı Sonra o eli
4:32
yavaşça indirdi "Ben bu enkazdan
4:34
çıkacağım Serkan Hem de senden hiç
4:37
beklemediğin kadar güçlü bir kadın
4:39
olarak." dedi ve ardından kapıyı çarpıp
4:42
çıktı Arkasında sadece sessizlik ihanet
4:46
ve kaybolmuş bir yüzük kaldı Zeynep o
4:49
gece annesinin evine gittiğinde valiz
4:52
toplamamıştı Üzerinde hala sabah evden
4:55
çıkarken giydiği ütülü mavi gömleği
4:58
vardı Kaldırım taşlarının soğukluğu
5:00
ayakkabısının içinden ayaklarına kadar
5:03
işlemişti Ama ne üşüyordu ne de
5:05
titriyordu O an sadece içindeki
5:07
donukluğu taşıyordu Kapıyı annesi açtı
5:10
Yüzündeki çizgiler kızının bir şey
5:13
söylemesine gerek bırakmadı Yatmak ister
5:15
misin dedi annesi Sadece biraz susmak
5:19
istiyorum Dedi Zeynep O gece
5:21
konuşmadılar ama annesi Zeynep'in baş
5:24
ucuna bir bardak ılık süt koydu Eski
5:27
yorganı çocukluğundan kalan battaniyeyi
5:29
serdi Zeynep gözlerini kapattı ama
5:32
uyuyamadı ve gözlerini tavana dikerken
5:35
geçmişe gitti Serkan'la tanıştığında yıl
5:39
2014'tü İstanbul'un içinden geçen o
5:41
hızlı aceleci hayatın bir köşesinde
5:44
durmuş bir kafede kitap okuyordu Serkan
5:47
Yan Masadaydı yanına gelip "Kitabınız
5:50
hakkında konuşabilir miyiz?" demişti İlk
5:52
defa biri onu gözünün içine bakarak
5:55
dinlemişti O günlerde Serkan yumuşak
5:59
sesli sakin bir adamdı Gömleğinin
6:02
kollarını bileği açıkta kalacak şekilde
6:04
kıvıran kahvesine bir şeker atan ve
6:07
yürürken kaldırım kenarından gitmeyi
6:09
tercih eden tür dendi Zeynep ise hem
6:12
kalabalıktan sıkılan hem de derinlerde
6:14
sevilmeyi umut eden bir kadındı İlk
6:17
buluşmada Serkan "Ben dürüst bir
6:19
adamım." dedi Zeynep de "Benim en büyük
6:22
zayıflığım insanlara çabuk güvenmem."
6:25
dedi Birkaç ay sonra nişanlandılar
6:28
Düğünlerinde aileler çok mutluydu
6:30
Zeynep'in babası Serkan'a altın dolu bir
6:32
kutu verdi "Evinizde bereket eksik
6:35
olmasın." dedi İlk yıllar güzeldi Serkan
6:39
her akşam eve geldiğinde çiçek getirirdi
6:41
Zeynep mutfağa girip birlikte yemek
6:44
yaparlardı Kahkahalar yüksekteydi
6:47
Umutlar tavana çarpıp geri dönüyordu Ama
6:50
sonra bir şeyler değişti Belirsiz sessiz
6:54
yavaş Tıpkı sonbahar gibi Önce yapraklar
6:57
sarardı Sonra düşmeye başladılar Ama
7:00
kimse o ilk dökülen yaprağın hangi dalda
7:03
olduğunu hatırlamaz Zeynep hatıralardan
7:06
sıyrılıp doğruldu Annesi hala uyanıktı
7:09
Koridordan ışık süzülüyordu Mutfağa indi
7:13
Masanın ucuna oturdu Annesi çay
7:16
demlemişti Karşısına oturdu İçinde
7:19
tuttuğun ne varsa çıkar Dedi annesi Ben
7:22
annemden gizli konuşamam Zeynep derin
7:25
bir nefes aldı Beni kandırdı anne dedi
7:28
Altınları borsada kaybetmiş Kripto denen
7:31
şeylerde Sonra borç almış Ablama dayıma
7:34
senin emekli maaşına kadar uzanmış En
7:36
son yüzüğümü bile almış Annesinin yüzü
7:39
sertleşti Bunu neden senden gizledin
7:42
dedi Çünkü bir gün düzelecek sandım dedi
7:45
Zeynep Her gece dua ettim Yeter ki
7:48
düzelsin dedim Ama kumar onun içinden
7:51
beni çıkardı Anne onu bir daha
7:53
getirmeyecek bir karanlığa sürükledi
7:55
Annesi elini tuttu "Sen benim kızım
7:58
olmanın ötesinde bu dünyanın en güzel
8:00
yüreğine sahipsin." dedi Ama artık
8:03
kendini koruma zamanı Zeynep gözlerini
8:06
yumdu İlk defa tam anlamıyla yok
8:09
olduğunu hissetti Ama bu yokluk bir
8:12
boşluk değil bir yeniden başlama
8:14
noktasının kıyısıydı Ertesi sabah
8:17
boşanma dilekçesini yazmaya karar verdi
8:19
Avukatı aradı Sonrası çok hızlı gelişti
8:23
Serkan'ı itiraz etmedi Gözlerinin altı
8:26
çökmüştü Artık onu tanımadığı bir yüz
8:29
taşır gibiydi Mahkeme salonunda Serkan
8:31
hiçbir şey söylemedi Zeynep sadece artık
8:34
bitti dedi ve o gün kimsenin fark
8:37
etmediği bir kadının içindeki dev
8:39
fırtına dindi Yerine sessizlik değil bir
8:42
karar bir direniş bir yeniden doğuş inşa
8:45
edilmeye başlandı Ama daha yolun
8:48
başındaydı Daha Zeynep'in cebinde bir
8:51
kuruş bile yoktu Üzerindeki palto bile
8:53
annesinindi ve sokaklarda eski eşinin
8:56
çevresinden kalan borçlular hala
8:59
kapısını çalıyordu Ama artık hiçbirine
9:02
eğilmedi Eğilmeyecekti Çünkü Zeynep
9:05
artık sadece bir dul değil yeniden ayağa
9:08
kalkmak için doğmuş bir kadındı Zeynep o
9:11
sabah gözlerini açtığında bir karar
9:13
almıştı Kendine acımayacaktı Artık
9:16
geçmişin yasını tutmakla değil geleceği
9:18
kazmakla ilgilenecekti
9:20
Topraktan çıkan eller gibi kirli çatlak
9:23
ama güçlü annesinin mutfağında eski bir
9:26
defter buldu Lise yıllarından kalma
9:29
kapağında Zeynep'in hayalleri yazıyordu
9:33
Sayfalarından biri açıktı Kendi
9:35
pastanemi açmak istiyorum İçinde sadece
9:38
tatlılar değil huzur da olacak Sayfanın
9:41
köşesine kurumuş bir gül yapıştırmıştı
9:44
Şimdi o gül tozdan griye dönmüştü Ama
9:47
hayal hala oradaydı İlk iş olarak
9:50
borçları listeledi Akrabalara
9:53
arkadaşlara ve bankaya olanları tek tek
9:56
yazdı Toplamda 280.000 borcu vardı Oysa
10:00
cebinde sadece 200 lira kalmıştı Annesi
10:03
sessizce yanına yaklaştı "Evde kalmaya
10:06
devam edebilirsin." dedi "Ben emekli
10:08
maaşımı seninle paylaşırım." "Hayır
10:11
anne" dedi Zeynep "Ben artık kendim
10:13
ayakta duracağım Bu borçları da bu
10:15
utancı da bu geçmişi de ben
10:18
temizleyeceğim Annesi gözlerini kaçırdı
10:21
Peki nasıl dedi İlk adımı bilmeden
10:24
atacağım dedi Zeynep Ama durmayacağım İş
10:28
bulmak kolay olmadı CV'sinde boşluklar
10:31
vardı Ev hanımı olarak geçen yılları
10:34
kimse değerli saymıyordu Görüşmelerde
10:36
sorulan her soru onu küçültmeye çalışır
10:39
gibiydi Eşiniz neden çalışmanıza izin
10:42
vermemiş bu yaştan sonra sıfırdan
10:44
başlamak sizi zorlamaz mı çocuğunuz yok
10:47
mu evli misiniz dul musunuz hepsi aynı
10:51
bakışı atıyordu Merakla karışık
10:54
küçümseme Bir gün bir kafenin camındaki
10:57
eleman aranıyor ilanını gördü Girdi
11:00
Mekan sahibi genç bir kadındı Adı
11:02
Elif'ti Garsonluk yapabilir misiniz dedi
11:05
Elif Yapmazsam ölürüm Dedi Zeynep Elif
11:09
durdu Sonra elini uzattı Yarın sabah
11:12
800'de gelin." dedi Kafede çalışmak ilk
11:15
başta utanç gibi geldi Tanıdıklar
11:17
geldiğinde başını eğdi Bazı müşteriler
11:21
alaycı konuştu "Sen değil miydin lüks
11:23
semtte oturan Zeynep?" "Ne oldu
11:25
Serkan'a?" Ama Zeynep hiç cevap vermedi
11:28
Sadece afiyet olsun dedi Bir gün
11:30
tezgahta çalışırken Elif yanına yaklaştı
11:34
"Senin ellerin başka." dedi "Tatlı
11:36
yapmayı biliyor musun?" Zeynep başını
11:40
Çocukluğumdan beri mutfaktayım." dedi
11:43
"Annemin tarif defterini ezberebilirim."
11:45
Elif gülümsedi "Yarın boş vaktin varsa
11:48
bir kek yap Bakalım sevecek miyiz?" dedi
11:51
Ertesi gün limonlu haşhaşlı kek yaptı
11:54
Üzerine ince pudra şekeri serpti Kafeye
11:57
gelen ilk müşteri yedi ve yanındaki
11:59
arkadaşına söyledi O gün tüm kek bitti
12:02
Ertesi gün Zeynep'in kekinden iki tepsi
12:04
yapıldı Bir hafta içinde menüye
12:07
Zeynep'in mutfağından bölümü eklendi
12:10
Küçük parıltılar yavaş yavaş doğuyordu
12:12
Geceleri yorgun düşse de eve geldiğinde
12:15
notlar aldı tarifleri yazdı fiyat
12:18
hesapları yaptı Kendi dükkanının
12:20
hayalini kurdu Bir kutuya para
12:22
biriktirmeye başladı İlk gün 20 lira
12:25
koydu Sonra 50 sonra 100 Bir gece annesi
12:29
o kutuyu gördü "Sen neyin peşindesin?"
12:32
dedi "Ben kendi hayatımın peşindeyim."
12:35
dedi Zeynep "Ama her şey kolay
12:38
değildi." Bir gün Serkan'ın eski
12:40
alacaklısı kafeye geldi masaya oturdu
12:44
Göz göze geldiler "Senin yüzünden param
12:46
gitti." dedi adam Zeynep ellerini
12:49
silerken başını eğmeden cevap verdi "Ben
12:53
de her şeyimi kaybettim." dedi "Ama sen
12:56
hala geçmişin peşindesin Ben değilim."
13:00
Adam bir an duraksadı Sonra arkasına
13:03
bile bakmadan gitti Elif yanına geldi Bu
13:06
kadar sakin nasıl kalabiliyorsun dedi
13:09
Çünkü daha büyük acılar yaşadım Dedi
13:11
Zeynep ve acılarımı sindirdim Şimdi sıra
13:14
onları paraya çevirmekte Elif kahkaha
13:17
attı Seninle bir iş yapmak isterim Dedi
13:20
Ortak bir şeyler Zeynep bir an durdu
13:23
hayali gözlerinin önüne geldi Gül
13:25
yaprağı olan o eski defter bir şartla
13:29
dedi İsminde umut geçecek Çünkü bu hayal
13:33
umutsuzluktan doğdu Zeynep o sabah
13:36
uyanırken kalbinde garip bir çarpıntı
13:38
vardı Elif'le birlikte karar verdikleri
13:40
şeyi artık uygulamaya koyacaklardı Kendi
13:44
üretim mutfağını kurmak ev yapımı
13:46
tatlıları semtin kafelerine ve butik
13:48
pastanelerine satmak Bu Zeynep'in
13:51
yıllardır kalbine gömdüğü hayalin ilk
13:53
gerçek adımıydı Ama hiçbir hayal kırık
13:56
tabakların üstünde kolayca yürünerek
13:59
gerçekleşmiyordu Elif'in bağlantılarıyla
14:02
küçük bir dükkan kiraladılar Tek göz
14:05
neredeyse bir depo gibi Ama Zeynep o
14:07
çatlak duvarlara baktığında bir
14:09
krallığın temel taşlarını görüyordu İlk
14:12
gün ellerine sünger aldılar duvarları
14:15
kazıdılar fırınları temizlediler
14:18
tezgahta çalışacak yer oluşturdular
14:21
Akşam annesi geldiğinde mutfağa şöyle
14:23
bir baktı "Burası mı hayalin?" dedi
14:26
"Burası başlangıç." dedi Zeynep "Hayalim
14:29
daha büyük." Annesi başını salladı İnsan
14:32
hayal ettikçe daha çok acı çeker." dedi
14:34
Zeynep başını kaldırmadan fırını silmeye
14:36
devam etti "Ben zaten yeterince çektim."
14:40
dedi "Şimdi o acıyı parlatacağım İlk
14:43
üretim günü geldi Zeynep geceden hamur
14:45
yoğurdu Sabaha karşı tepsiye döktü
14:48
Fırını yaktı Elif heyecanla izledi
14:50
"Senin ellerinde sihir var." dedi "Benim
14:53
ellerimde artık korku yok." dedi Zeynep
14:56
Tatlılar hazır olduğunda kucaklarında
14:59
tepsilerle semtteki üç kafeye gittiler
15:02
Kimisi yüzlerine bile bakmadı Kimisi
15:05
"Biz toptancıdan alıyoruz." dedi Ama bir
15:08
tanesi genç bir barista yöneticinin
15:11
olduğu küçük bir kafe ikram tabağındaki
15:14
bir dilim kekten bir ısırık aldı ve
15:18
Kaçtan veriyorsunuz bu tatlıyı?" dedi
15:21
Zeynep rakamı söyledi Adam pazarlık bile
15:24
etmedi "Yarın yine aynısından isterim."
15:27
dedi Elif heyecandan kahkaha attı
15:30
"Gördün mü?" dedi "Daha bir satış yaptık
15:33
Bu bir zafer değil Bu bir davet dedi
15:35
Zeynep İlk haftanın sonunda üç kafe daha
15:39
tatlı siparişi vermeye başladı Zeynep
15:42
gece 3'lere kadar çalışıyordu
15:43
Parmaklarında çatlaklar oluşmuştu ama
15:46
gözleri ışıl ışıldı Bir gün Elif telaşla
15:49
dükkana geldi Sitedeki kadın grubu seni
15:51
konuşuyor Dedi Serkan'ın arkadaşları
15:54
seni dedikoduya boğmuş Ne demişler dedi
15:57
Zeynep Pastayı tatlıyı bahane edip
16:00
erkeklerle görüşüyormuşsun Kafenin
16:03
sahibiyle işbirliği yapıyormuşsun
16:05
Evliliğini sen bitirmişsin Zeynep derin
16:08
bir nefes aldı Tezgahın başına döndü Kek
16:11
hamurunu karıştırmaya başladı El alalem
16:14
konuşur Dedi Ben artık dinlemem Bir gün
16:17
sabah erkenden dükkanın önüne geldiğinde
16:20
kepengin üzerine sprey boyayla yazılmış
16:22
bir cümle gördü Dul Kadin işine bak
16:25
Dondurucu bir an yaşandı Elif hemen
16:28
sildi ama Zeynep uzun süre yazının
16:31
yerini izledi Sonra eline bir fırça aldı
16:34
Kepengi baştan aşağı boyadı ve üzerine
16:37
şu kelimeleri yazdı Kadinin işine
16:40
karışma Akşam o yazının fotoğrafı sosyal
16:43
medyada yayılmaya başladı Kimi destek
16:46
oldu kimi daha çok saldırdı Ama artık
16:49
Zeynep görünür olmuştu Bir hafta sonra
16:51
bir kadın geldi Yaşlı başı örtülü Elinde
16:56
bir poşet vardı Sizin kekinizi kızım çok
16:59
sevmiş Dedi Doğum günü için sipariş
17:02
almak ister misiniz zeynep gözleri
17:04
dolarak başını salladı Tabii ki isterim
17:07
Dedi Aylar geçti Zeynep artık kendi
17:09
fırınını kurmuştu Bir çalışan bile
17:12
almıştı yanına Elif başka bir işe
17:15
geçmişti ama hala sık sık uğruyordu Bu
17:18
mutfak başka bir şey olmuş dedi bir gün
17:21
Burası benim mezarımdan doğan bahçe dedi
17:23
Zeynep Ama işler büyüdükçe başka
17:25
sınavlar da çıkmaya başladı Eski bir
17:28
arkadaş kapıya geldi Adı Melis'ti
17:31
Evlilikleri zamanında çok yakınlardı
17:34
Duydum da inanamadım Dedi Melis "Senin
17:37
gibi birinin bu kadar hızlı toparlanması
17:40
toparlanmadım." dedi Zeynep Yaralarım
17:43
hala açık ama yürümeyi öğrendim Melis
17:46
cebinden bir kart vizit çıkardı Benim
17:49
patronum yatırım yapmak istiyor
17:51
Franchise sistemine geçmek ister misin
17:54
zeynep kart viziti aldı okudu Sonra
17:57
usulca masaya koydu Şimdilik kendi
18:00
ayaklarımda kalmak istiyorum." dedi
18:02
Melis hafifçe güldü "Sen hep böyle
18:04
yalnız olmayı mı seveceksin?" Zeynep
18:07
gözlerini onun gözlerine dikti
18:10
Yalnızlıkla özgürlüğü karıştırma dedi
18:13
Ben artık özgürüm Bölümün sonunda Zeynep
18:15
dükkanını kapattı Kepengi indirdi Yere
18:19
oturdu Ellerini dizlerine koydu Derin
18:22
bir nefes aldı Gökyüzüne baktı Beni
18:26
gömdüler Dedi kendi kendine Ama ben
18:29
tohumdum Zeynep sabahları hep aynı
18:31
saatte kalkardı Artık beden saatine
18:34
kazınmıştı bu düzen Saat 7
18:38
Bir fincan sade kahve sessiz bir dua
18:41
Ardından dükkanın anahtarını alıp
18:43
yolculuk Ama o sabah kapının önüne
18:46
geldiğinde yerde bir mektup buldu Zarf
18:49
eskiydi Hafif buruşuk Üzerinde tanıdığı
18:53
bir el yazısı vardı Zeynep "Sadece bir
18:56
kez görüşmek istiyorum Söz veriyorum
18:58
Hayatından tekrar çıkacağım." Serkan
19:01
parmakları titredi İçinde kabaran duygu
19:04
öfke miydi korku mu yoksa özlem mi ayırt
19:08
edemedi Zarfı buruşturdu cebine koydu
19:10
kapıyı açtı fırını yaktı Ama o gün eline
19:13
aldığı hiçbir şey istediği gibi olmadı
19:16
Hamur kabarmadı kek taş gibi oldu
19:19
Gözleri sürekli saate kaydı Akşam üzeri
19:22
dükkanı kapattığında onu sokağın
19:24
köşesinde gördü Aynı adam ama sönmüş
19:28
Omuzları düşmüş gözleri çökmüş saçlarına
19:31
ak düşmüş Serkan bir adım attı Sonra
19:34
durdu Teşekkür ederim geldiğin için."
19:36
dedi Zeynep sessizce baktı Gözleri onu
19:39
taradı Bir zamanlar canını emanet ettiği
19:42
bu adam şimdi bir yabancıydı "Ne
19:44
istiyorsun?" dedi "Yüzü son kez görmek."
19:48
dedi Serkan Zeynep başını eğdi "Ben
19:51
senin için bir yüz değilim artık Ben
19:54
senin kaybettiğin her şeyim." Serkan
19:56
usulca başını salladı "Sana bir şey
19:59
anlatmak istiyorum." dedi Sadece dinle
20:02
sonra gidersin Bir daha asla rahatsız
20:04
etmem Zeynep cevap vermedi Bir banka
20:08
oturdular Sokak kalabalıktı ama onlar
20:10
bir boşlukta gibiydi Boşandıktan sonra
20:13
birkaç ay daha aynı yollarda gezdim Dedi
20:16
Serkan Bir gün metrobüste senden gizli
20:19
sattığım yüzüğü takan bir kadına
20:21
rastladım Gözümde yanıp söndü o sahne
20:23
Kendimden utandım Sonra o kadının peşine
20:26
düştüm yüzüğü çaldırdığını söyledi
20:29
Baktım ki her şey batmış Kaybedecek
20:32
hiçbir şeyim kalmamış Bir gece kaldırıma
20:35
yığıldım Uyandığımda üstümde bir karton
20:38
vardı Bir evsiz örtmüş İşte o anladım
20:42
Ben düşmedim Zeynep Ben seni de aşağı
20:45
çekerek kendimi yok ettim Zeynep'in
20:48
gözleri dolmuştu ama dökmedi Sen beni
20:51
yerle bir ettin dedi Ailemi onurumu
20:54
güvencemi yok ettin Biliyorum dedi
20:56
Serkan Ama bir şey daha söyleyeceğim Ben
21:00
senin yükselişini gördüm Sessizce
21:02
izledim Gurur duydum Bunu duymaya
21:05
ihtiyacım yok Dedi Zeynep Çünkü o gururu
21:08
ben kendim için yaşadım Serkan başını
21:10
eğdi Sadece affetmeni istemiyorum ama
21:13
beni taşıma İçinden at ve yoluna devam
21:16
et Zeynep ayağa kalktı Cebinden yıllar
21:19
önce Serkan'ın verdiği ama sonradan
21:21
çalınan yüzüğün bir benzerini çıkardı
21:24
Kendi yaptığı bir yüzüktü Camdan hafif
21:27
kırık bir kenarı vardı Ben bu yüzüğü
21:30
kırılmış haliyle cebimde taşıdım." dedi
21:32
Her baktığımda içimdeki savaşları
21:34
hatırladım Ama bugün onu sana veriyorum
21:37
Çünkü artık ona ihtiyacım yok Serkan
21:39
eliyle almak istedi ama Zeynep yere
21:41
bıraktı Hafif bir rüzgar esti Cam yüzük
21:44
kaldırım taşlarının arasında döndü Ben
21:47
seni affetmiyorum." dedi Zeynep ama
21:50
kendimi özgür bırakıyorum Arkasını döndü
21:53
ve uzaklaştı Serkan orada kaldı Başını
21:56
eğdi Elini yüzüne kapattı O gece Zeynep
21:59
fırının camlarını sildi İçeride kek
22:02
kokusu tarçın ve umut vardı Yanına yeni
22:05
aldığı stajyer kız geldi Zeynep abla
22:08
dedi Bugün neden sessizsin zeynep başını
22:12
kaldırdı Bazen bir hayaletle konuşursun
22:15
dedi ama onunla işin bittiğini ancak
22:18
sonra fark edersin O hafta içinde
22:20
Zeynep'in tatlıları için bir televizyon
22:23
kanalı röportaj yapmaya geldi Onu
22:25
ekranda gören birçok kadın mesaj attı
22:28
Onların ortak cümlesi şuydu Sen bizim
22:31
umudumuzsun Zeynep her birine aynı
22:34
cevabı verdi Ben de bir zamanlar sizin
22:37
gibiydim ama asıl sürpriz eski bir
22:40
düşmanın beklenmedik bir şekilde geri
22:43
dönmesiyle gelecekti ve bu Zeynep'in
22:46
şimdiye dek karşılaştığı en büyük sınavı
22:49
olacaktı Zeynep o sabah erken uyandı
22:52
Gözleri dolabın en üst rafındaki kutuya
22:54
takıldı içinde yıllardır sakladığı
22:56
birkaç mektup birkaç fotoğraf bir
22:59
zamanlar hayatını paylaşan bir adamın
23:01
bıraktığı kırıntılar bugün onları
23:04
yakacaktı Fırını açmadan önce çayını
23:07
demledi masaya oturdu Dışarıda rüzgar
23:10
vardı ama içeride başka bir fırtına
23:12
kopuyordu Telefonu çaldı Ekranda bir
23:15
isim belirdi Ayten Güleryüz Bu isim
23:19
geçmişin tozlu defterlerinden çıkıp
23:21
gelmişti Serkan'ın kumar oynarken
23:23
borçlandığı Zeynep'in düğününde altın
23:26
takan ve sonra evine haciz gönderen eski
23:29
arkadaşı tereddüt etti ama açtı Zeynep
23:33
dedi kadın beni hatırladın mı hatırladım
23:37
dedi Zeynep soğukkanlılıkla Konuşmamız
23:39
gerek Sana bir teklifim var Zeynep'in
23:42
dudakları gerildi Ne istiyorsun dedi
23:45
Seninle ortak olmak istiyorum dedi Ayten
23:48
yeni açtığın tatlı markası büyük ses
23:50
getirdi Benim de restoran zincirim var
23:53
Seninle franchise kurabiliriz İsim hakkı
23:56
sende sermaye benden Zeynep kısa bir
23:58
sessizlikten sonra cevap verdi Sen bir
24:01
zamanlar benim evime icra yollayan
24:03
kadındın Dedi Ben daha benden borç almış
24:06
birini affetmedim Seni neden ortak kabul
24:09
edeyim çünkü güçlü olan affeder Zeynep
24:11
dedi Ayten Sen kazandın Artık kimseden
24:14
intikam almana gerek yok Sadece büyümek
24:17
istiyorsan Zeynep telefonu kapattı O gün
24:20
boyunca içi içini yedi Ayten'in
24:23
teklifinde cazip bir taraf vardı Bunu
24:25
inkar edemezdi Ama geçmişin ağırlığını
24:28
sırtında taşımaktan yorulmuştu Akşam
24:31
kadın girişimcilerin düzenlediği bir
24:33
panele davetliydi Sahneye çıktığında
24:36
salondaki yüzlerce kadının gözleri onun
24:39
üzerindeydi Ben bir zamanlar başımı
24:41
yastığa koyarken sabah neye uyanacağımı
24:44
bilmeyen biriydim." dedi Eşim beni
24:46
dolandırdı Elimde kalan tek şey onurumdu
24:49
Ama sonra anladım ki insanın en büyük
24:52
sermayesi kendine inancıymış Ben kendime
24:55
inandım Salonda alkışlar koptu Ama
24:58
Zeynep'in zihninde hala bir soru
25:00
yankılanıyordu Güçlü olan affeder mi
25:03
yoksa sınır mı çizer bir gece dükkan
25:06
kapandıktan sonra eski bir defteri açtı
25:09
İçinde borçların taksitlerin alacakların
25:12
not edildiği sayfalar vardı Her bir
25:15
satır bir acıydı Sonra defteri aldı
25:18
bahçeye çıktı ve yaktı Alevler
25:20
yükselirken Zeynep mırıldandı Bugün
25:23
geçmişimi değil kendimi gömdüm Bir hafta
25:26
sonra Ayten bir daha aradı Bu kez başka
25:29
bir teklifle "Ben dükkanımı sana
25:31
devrediyorum." dedi "O binayı senin
25:33
tatlı markan daha çok hak ediyor Bana
25:35
borcun yok Sadece kabul et Bunu sana bir
25:38
özür olarak değil bir hayranlık
25:42
göstergesi olarak veriyorum
25:44
Zeynep uzun uzun düşündü O gece bir rüya
25:47
gördü Rüyasında eski evi yanıyordu
25:50
Serkan içerideydi O ise kapının önünde
25:54
duruyordu Kapıyı açmadı Uyanınca derin
25:58
bir nefes aldı Gözlerinden yaşlar
26:01
süzüldü Kararını verdi İki ay sonra
26:04
Zeynep'in markası şehrin dört farklı
26:06
noktasında şube açmıştı Her dükkanın
26:09
duvarında şu yazı asılıydı Bir kadının
26:12
küllerinden doğması için önce yakılması
26:14
gerekir Ben yandım şimdi parlıyorum Ve
26:17
Zeynep o günlerde artık sadece tatlı
26:20
yapmıyor Seminerler veriyor Kadınlara
26:23
mikrokrediler sağlıyor Her ay bir
26:25
kadının hikayesine umut oluyordu Bir
26:28
gazeteci ona röportajda sordu Bununca
26:31
zorluktan sonra hala insanlara güveniyor
26:34
musunuz zeynep gülümsedi İnsanlara değil
26:37
Dedi ama kendime hep güvendim
26:41
Yıllar sonra bir sabah dükkanın önünde
26:43
küçük bir kız çocuğu elinde mektup tuttu
26:46
Teyze bunu sana vermemi söyledi Uzak bir
26:49
amca zarfı açtı İçinden kısa bir not
26:53
çıktı Sen kazandın Artık ben de bir
26:55
fırın açtım Senin gibi temiz olmayı
26:58
öğreniyorum Teşekkür ederim Serkan
27:01
Zeynep başını eğdi Hafifçe tebessüm etti
27:04
Cevap yazmadı Sadece gökyüzüne baktı ve
27:07
mırıldandı Bazı savaşlar sadece birini
27:11
değil herkesi değiştirir Yaşanmış Gerçek
27:14
Hikayeler kanalına abone olmayı ve
27:16
videoyu beğenmeyi ihmal etme