Up next in 10
YAŞLI Adamı HOR Gördüler Ama GERÇEK Hikayesini Kimse Bilmiyordu
73K views
Apr 11, 2025
Yaşanmış Gerçek Hikayeler kanalına hoş geldiniz! Gerçek hayatın içinden gerçek hikayeler, yaşanmış hikayeler, ilginç hikayeler, gizemli hikayeler, duygusal hikayeler, korku hikayeleri ve ibretlik hikayeler ile dolu bir dünyaya adım atın! Bu kanalda, yaşanmış olaylardan alınan dersler, sıra dışı hikayeler ve şok edici gerçekler sizi bekliyor. Başarı hikayeleri, hayatta kalma mücadeleleri ve motivasyon dolu anlar ilham verirken, trajik aşk hikayeleri ve dram dolu hayat öyküleri yüreğinize dokunacak. Gerilim ve korku sevenler için paranormal hikayeler, cin hikayeleri ve esrarengiz olaylarla dolu tüyler ürperten anlar sizi bekliyor! Gizemli vakalar, doğaüstü olaylar ve akıl almaz gerçekler, bilinmeyene olan merakınızı körükleyecek. Ayrıca, dedektif hikayeleri, alternatif tarih olayları, psikolojik gerilim hikayeleri ve gizemli dostluk öyküleriyle de sürükleyici bir maceraya hazır olun. Gerçek dünyada yaşanmış gizemli olaylar ve inanılması zor ama gerçek hikayeler her hafta bu kanalda! Eğer bilim kurgu, fantastik hikayeler ve mitolojik olaylar ilginizi çekiyorsa, efsaneler ve mitolojik canavarlar ile dolu bir dünyaya kapı aralayabilirsiniz. Bunların yanı sıra, eğlenceli anılar, komik hikayeler ve kültürel öyküler yüzünüzde bir tebessüm bırakacak. Macera ve kahramanlık hikayeleri, sürükleyici kaçış öyküleri ve aksiyon dolu olaylar ise heyecan arayanları bekliyor! Şehir efsaneleri, tarihten ilginç olaylar, trajik geçmiş hikayeleri ve şok edici gerçeklerle zaman yolculuğuna çıkmaya ne dersiniz? 📌 Gerçek hikayelerin izini sürmek için kanala abone olun ve bildirimleri açın! 📩 İletişim & İş Birlikleri: [email protected] 🎥 Kullanılan Kaynaklar ve Atıflar: Stock Görseller & Videolar: Pexels - https://www.pexels.com/
View Video Transcript
0:00
hiç kimse o sabah İstanbul'un göbeğindeki o banka şubesinde yaşanacakları tahmin edemezdi ne
0:06
güvenlik görevlisi ne veznede sırasını bekleyen kadın ne de gözünü telefondan ayırmayan genç adam ama en çok da o
0:14
yaşlı adamı ilk gören çaycı Hasan şaşıracaktı olanlara çünkü o yaşlı adam sadece bir çuval taşıyor gibi
0:21
görünüyordu ama gerçekte bir hayat taşıyordu sırtında acıyla sırla ve
0:26
altınla dolu bir hayat yağmur yeni dinmişti kaldırımlar hala ıslaktı
0:33
şubenin camları buğuluydu içerisi tıklım tıklım doluydu herkes kendi telaşında
0:39
"Gözler ekranda eller telefondaydı." derken bankanın cam kapısı hafifçe aralandı içeriye rüzgarla birlikte başka
0:46
bir zaman diliminden kopmuş gibi duran biri girdi çamur sıçramış lastik ayakkabılar yamalı bir palto dağınık bir
0:54
sakal ve kamburlaşmış sırtında iri bir çuval yaşlı adam kapının hemen önünde
0:59
durdu birkaç saniye kimse dikkat etmedi bile ta ki çuvalının ucuyla yanlışlıkla
1:05
bir çocuğun ayakkabısına değene kadar "baba bu adam kokuyor." dedi çocuk
1:12
annesi çocuğu hızlıca geriye çekti ve yaşlı adama küçümseyerek baktı "bu adam niye buraya alınmış?" dedi sonra
1:19
yakındaki güvenliğe seslenerek güvenlik görevlisi Yakup iç geçirdi bu gibi
1:25
sahneler ne yazık ki nadir değildi ama bu kez farklı bir şey vardı adam öylece
1:31
beklemiyor gözlerini bankanın en arkasındaki camlı odaya dikmişti orada banka müdürü oturuyordu yaşlı adam bir
1:38
adım attı ve kısık ama kararlı bir sesle konuştu "müdürle görüşmek istiyorum."
1:44
dedi kimse bir şey demedi sıra bekleyenler ya kulak kabarttı ya da
1:49
başlarını çevirip olan bitene göz attı güvenlik Yakup ise bu cümleyi defalarca
1:55
duymuştu genellikle borcunu ödeyemeyen ya da yardım isteyenler müdürle görüşmek
2:01
isterdi ama bu adamın müdürle işi ne olabilirdi ki amca dışarıda bekleyelim
2:07
olur mu müdür bey meşgul dedi güvenlik senin işlemini ben halledeyim benim
2:13
işimi sen halledemezsin." dedi yaşlı adam "ben müdürle görüşeceğim." Cümle sakin ama inatçılıkla doluydu birkaç
2:20
kişi güldü bazıları ise burun kıvırarak adama baktı "amca bak." dedi güvenlik
2:27
adamı kolundan nazikçe tutarak dışarı yönlendirmek istedi ama yaşlı adam aniden durdu ve yüksek sesle bağırdı
2:35
"müdürle görüşmek istiyorum." dedi bankada bir anda sesler kesildi birkaç
2:41
bebek ağlamayı bıraktı telefon konuşmaları yarıda kaldı müdür odasından kafasını uzattı kalabalığın ortasında
2:48
sırtında çuval taşıyan bir adamın elleri titreyerek yere bastığını gördü müdür
2:53
gözlerini kıstı sonra kapısına yöneldi güvenliğe seslendi yakup "O amcayı bana
3:00
getir." Yakup şaşkındı ama itaat etti yaşlı adam müdürün odasına girerken
3:07
içerideki herkesin bakışları sırtındaki çuvaldaydı müdür kapıyı kapattı
3:12
adam hiçbir şey demeden çuvalı yavaşça yere indirdi sonra sessizce fermuarı
3:18
açtı gıcırtıyla açılan çuvaldan bir avuç altın çıkardı sonra bir tomar dolar
3:24
sonra bir tomar daha müdür gözlerine inanamadı bunlar bunların hepsi size mi
3:29
ait diye sordu evet dedi yaşlı adam benim daha fazlası da var ama önce bir
3:37
banka hesabı açtırmak istiyorum isimsiz olmaz müdür koltuğunda doğruldu adınızı
3:44
öğrenebilir miyim dedi yaşlı adam gülümsedi ama gözleri hüzünle doluydu
3:49
adım Vedat vedat Taşova o an banka tarihinin en büyük dönüm noktası yaşandı
3:56
o güne kadar hor görülen dışlanan küçümsenen yaşlı bir adam bankanın bir
4:02
numaralı müşterisi olmuştu ama kimse o altınların ardındaki hikayeyi bilmiyordu
4:08
nereden gelmişti bu servet neden çuvalla taşınmıştı ve en önemlisi Vedat Taşova
4:14
kimdi işte bu soruların cevapları sadece altının değil kırık kalplerin kayıp bir
4:20
geçmişin ve yıllar süren bir intikamın içinde gizliydi insan geçmişini sırtında
4:25
taşır derler vedat ise geçmişini bir çuvala doldurmuş şehre
4:31
getirmişti o çuvalda sadece altınlar değil toprağa gömülmüş hayaller
4:36
gözyaşları ve suskun intikamlar vardı banka müdürünün masasının üzerinde
4:42
yığılmış dolar tomarları ve sarı sarı parlayan altınlar parıldarken Vedat'ın
4:48
aklı hala yıllar öncesindeydi oysa bu servet bir anda gelmemişti her biri bir
4:53
damla ter bir avuç toprak bir gözyaşıydı vedat Taşova Türkiye'nin iç bölgelerinde
5:01
kalan haritada bile adı zor bulunan küçük bir köyde yaşıyordu güllüce yüksek
5:07
dağlarla çevrili dört mevsimi sert insanı ise daha da sert bir yerdi burası
5:13
vedat burada doğmuş burada büyümüş burada evlenmişti ama en önemlisi burada
5:20
toprağın altına hem ailesini hem de umudunu gömmüştü vedat gençliğinde farklı biriydi uzun
5:27
boylu güçlü kuvvetli bir delikanlıydı köyde çiftçilik yapar traktör sürer
5:33
komşuların işlerine yardım ederdi babası annesi üç kardeşiyle birlikte küçücük bir taş evde yaşarlardı fakirdiler ama
5:41
mutluydular en büyük zenginlikleri birlikleriydi ama o birlik bir yaz günü
5:46
bozuldu o yıl toprak kurak geçti ekinler yandı köydeki herkes gibi Vedat'ın
5:52
ailesi de borçlandı babası çaresizlik içinde köyün zenginlerinden biri olan Halil Ağ'ya gitti halil Ağ köyün en
6:00
varlıklı ama en zalim adamıydı insanların çaresizliğini fırsata çevirirdi faizle borç verir zamanında
6:08
ödemezlerse topraklarını ellerinden alırdı vedat'ın babası da Halil Ağdan
6:13
borç aldı ama kuraklık dinmedi borç katlandı sonunda Halil Ağa borcun
6:19
karşılığında Vedat'ın ailesinin sahip olduğu tek tarlayı istedi vedat buna karşı çıktı "o toprak bize dedemden
6:27
kaldı veremeyiz." dedi halil ağa sertti ama bir teklifi vardı toprağınızı
6:34
istemem ama kızıma talip olun kızım Nerminle evlenirsen borcunuzu
6:39
silerim vedat şaşkındı çünkü o başka birini seviyordu aynı köyde büyüdüğü göz
6:47
göze geldiğinde kalbinin titrediği Zeynep vardı hayatında çocukluk aşkıydı
6:52
Zeynep ikisi de birbirine söz vermişti ama Halil Ağnın teklifi bir tehditti
6:58
aslında kabul etmezseniz evinizi de alırım." demişti vedat bir çıkmaza
7:04
sürüklendi ya aşkından vazgeçecek ya da ailesini yıkıma sürükleyecekti o gece boyunca gökyüzüne
7:11
baktı rüzgarda savrulan mısır yaprakları gibi savruldu kalbi sabah olduğunda
7:17
babasıyla konuştu "zeyneple konuşacağım." dedi zeynep'in gözleri
7:23
dolduğunda Vedat bir daha asla aynı adam olamayacağını anladı ama ailesini aç
7:28
bırakmamak için sustu "git" dedi Zeynep "ben seni affederim ama kalbim affetmez
7:34
yine de aileni koruduğun için dua edeceğim sana." Vedat Halil Ağ'nın kızı Nermin'le evlendi ama o evlilik bir ceza
7:42
gibiydi ne aşk vardı içinde ne de huzur nermin babasının şımarttığı bir kadındı
7:49
vedat asla kalpten bağlanmadı her şey gösteriş her şey hesap üzerine kuruluydu
7:55
bir yıl içinde Vedat'ın ailesi evde huzur bulamaz oldu annesi hastalandı
8:01
kardeşleri köyü terk etti babası ise kısa süre sonra kalp krizinden vefat etti vedat babasını toprağa gömdüğü gün
8:10
içinden bir söz verdi bir gün her şeyi geri alacağım her şeyi dedi yıllar geçti
8:17
nermin paraya düşkünlüğüyle bilinirken Halil Ağnın işleri ters gitmeye başladı
8:22
bankalarla sorunlar yaşadı iflas etti ama bir şey yapmıştı Vedat o bunu yıllar
8:28
sonra öğrenecekti halil Ağa kendi çiftliğinde bir yerde çok büyük bir servet saklamıştı kimsenin bilmediği bir
8:35
yeraltı sığınağına gömmüştü paralarını altınlar dolarlar
8:40
mücevherler hepsi oradaydı bankalara el koydurmadan önce saklamıştı ama kimse
8:47
yerini bilmiyordu ta ki o büyük fırtına gününe kadar vedat o gün eski çiftliğin
8:54
kenarındaki harman yerinde çalışıyordu halil Ağ artık hayatta değildi kalp
9:00
kriziyle ölmüştü vedat ise yıllar sonra çiftliği satın almıştı borçlarını
9:05
biriktirerek çalışarak yavaş yavaş geri almıştı her şeyi o gün fırtına öyle
9:11
büyüktü ki Harman yerinin kenarında bir toprak parçası çöktü vedat yıllarca el
9:17
sürülmemiş bir demir kapakla karşılaştı merakla açtığında ise hayatının sırrı
9:23
ortaya çıktı yerin altında kasalar dolusu servet vardı halil Ağ'nın kara
9:28
paraları kaçırdığı zenginlikler her şey vedat o gün sabaha kadar o kasaları
9:34
çuvallara doldurdu ama kimseye bir şey söylemedi çünkü o gün bir karar daha
9:39
aldı bu serveti geri vereceğim ama bankaya devlete ya da köylüye değil
9:44
hayatımda hor görülen her insan adına kullanacağım ve işte şimdi sırtında o
9:50
çuvallarla İstanbul'daki bir bankaya gelmişti gözü karaydı çünkü hala tamamlanmamış bir intikamı vardı hala
9:58
söylemediği bazı şeyler banka müdürü Vedat'ın bilgilerini alırken bir noktada
10:04
durakladı vedat Bey bu serveti bir miras yoluyla mı aldınız dedi vedat gözlerini
10:11
uzaklara dikti hayır bu servet geçmişin bedeli ama daha bitmedi dedi müdür
10:17
merakla sordu bitmeyen ne dedi vedat başını kaldırdı gözleri parlıyordu bu
10:25
sadece başlangıç daha asıl büyük kısmı gömülü ve o kısmı çıkarmadan önce bazı
10:31
insanların yüzleşmesi gereken şeyler var." dedi istanbul sabahında insanlar
10:36
kalabalıklar içinde kaybolurken yaşlı bir adam omzunda çuvalıyla sessizce
10:41
yürüyordu vedat için bu şehir geçmişten kaçanların yüzleşemeyenlerin ve yeni
10:47
başlangıçlar arayanların yurduydu ama onun için başka bir anlamı vardı
10:53
hesaplaşma otobüsten indiğinde sırtındaki çuvalın ağırlığını neredeyse unutmuş gibiydi çevresindekiler onun
11:00
kirli yırtık kıyafetlerine eski lastik ayakkabılarına bakıyor kimisi acıyor
11:07
kimisi küçümsüyordu ama Vedat kimsenin bakışlarını aldırmadı onlar sadece
11:13
yüzeydeki kabuğu görebiliyordu oysa Vedat'ın sırtında taşıdığı şey bir hayatın bir köyün hatta bir neslin
11:20
suskun çığlığıydı gideceği banka şehrin göbeğinde büyük caddelerden birinde yer
11:25
alıyordu türkiye'nin en eski özel bankalarından birinin şubesiydi rastgele
11:31
seçilmemişti vedat bu bankayı yıllar önce babasının Halil Ağ'ya olan borçları
11:36
için gidip dil döktüğü ama eli boş döndüğü günlerden hatırlıyordu o günlerde bile bu banka saygın olarak
11:42
anılırdı ama kapıları sadece düzgün giyinenlere açılırdı vedat içeriye
11:48
girdiğinde beklediği gibi oldu güvenlik görevlisi onu baştan aşağı süzdü sonra
11:53
kolunu tutarak dışarı yönlendirdi "beyefendi dışarıda beklemeniz gerekiyor
11:59
yardımcı olamayız." dedi vedat geri çekilmedi müdürle görüşmek istiyorum." dedi net bir sesle güvenlik omzuna
12:06
dokundu "lütfen sorun çıkartmayın şube çok yoğun." Vedat elini sertçe savurdu
12:12
müdürle görüşmeden bir yere gitmeyeceğim insanlar dönüp bakmaya başlamıştı
12:18
fısıldaşmalar küçümseyici bakışlar ama birkaç dakika sonra banka müdürü sesleri
12:23
duydu ve kapıdan dışarı bakınca Vedat'la göz göze geldi "ne oluyor burada?"
12:29
dedi müdür vedat onun gözlerinin içine baktı sizinle özel olarak görüşmek
12:35
istiyorum müdür birkaç saniye durdu sonra güvenlikçiye döndü içeri alın dedi
12:42
müdür odasında koltuğuna oturmuş vedat'ı inceliyordu size nasıl yardımcı
12:48
olabilirim dedi Nazik ama kuşku bir sesle vedat cevap vermedi sessizce çuvalı yere koydu ağzını çözdü ve
12:55
içindekileri masaya yavaşça boşalttı altınların tıkırtısı dolarların hışırtısı odaya yayıldı müdür önce
13:02
gözlerini kıstı sonra yerinden doğruldu şaşkındı birkaç saniye boyunca
13:09
konuşamadı bu bu servet dedi nefesini toparlayarak benim dedi Vedat kısaca
13:16
kaynağını öğrenmek zorundayız öğreneceksiniz ama önce şu sorunun
13:21
cevabını istiyorum bu bankanın şube müdürü olarak dış görünüşe göre mi insanlara değer biçiyorsunuz müdür
13:28
irkildi sözler tokat gibi yüzüne çarptı hayır biz prosedürlere göre hareket
13:34
ederiz vedat sözünü kesti ben bu bankada en fazla altın ve dövize sahip müşteri
13:40
olmak istiyorum bugünden itibaren ama bunun bir nedeni var ve her şeyden önce
13:46
sizden tek bir şey istiyorum sessizlik müdür neyle karşı karşıya olduğunu hala
13:53
anlamamıştı yani bir yatırım danışmanı mı istersiniz varlık yönetimi uzmanı mı
13:58
vedat başını iki yana salladı ben kimsenin yardımını istemiyorum sadece buradan yönetmem gereken bir planım var
14:06
ve bu planı uygularken hiçbir medya hiçbir bürokrat hiçbir kurum bana
14:12
karışmayacak anlaştık mı müdür eliyle alnını ovuşturdu bu yasal olmayabilir bu
14:19
servetin belgesi de var." dedi Vedat "size hepsini göstereceğim ama önce bana
14:24
bir oda bir masa bir kasa ve bir bilgisayar sağlayacaksınız." "Müdür burası banka beyefendi sizin ofisiniz
14:31
değil." diye çıkıştı vedat gülümsedi ama artık olacak sonraki günlerde Vedat'ın
14:38
adı banka içinde hızla yayıldı çalışanlar onunla konuşmaya çalışıyor bazıları özür diliyor bazıları utançla
14:45
yüzünü çeviriyordu ama Vedat kimseyle konuşmadı o her sabah erkenden bankaya
14:50
geliyor kendisine ayrılan küçük ofiste saatlerce oturuyordu bilgisayardan
14:56
tablolar inceliyor listeler hazırlıyor notlar alıyor bazı günler ise saatlerce
15:01
sessizce pencereden dışarıyı izliyordu ama herkesin merak ettiği bir şey vardı
15:07
bu adam ne yapıyor çünkü Vedat parayı bankaya yatırdıktan sonra tek bir kuruş
15:13
bile harcamamıştı ne bir ev almıştı ne de bir araba kimsesizdi ve kimse onun
15:19
nerede kaldığını bile bilmiyordu 3ünc haftanın sonunda banka müdürüne özel bir
15:25
mesaj gönderdi artık ilk adımı atıyorum ama önce biriyle yüzleşmem gerek müdür
15:32
mesajı okuduğunda ürperdi bu yaşlı adam sessizliğiyle bir ordu gibiydi hiç
15:38
bağırmadan hiçbir tehdide başvurmadan sadece varlığıyla herkesi sindiriyordu o
15:44
gece banka kapandıktan sonra Vedat odasında kalan son dosyaları da çantasına koydu sırtında çuvalı yoktu bu
15:51
defa ama yürüyüşü daha kararlıydı yüzünü karanlığa çevirdi istanbul'un ara
15:56
sokaklarına doğru yürürken cebinden eski bir kağıt parçası çıkardı üzerinde bir
16:02
adres vardı ve altında eski bir isim Nermin Haliloğlu Kadıköy Vedat'ın
16:08
gözleri karanlıkta parladı o gece geçmişiyle ilk kez yüzleşecekti
16:13
kadıköy'ün arka sokaklarında sessiz adımlarla ilerliyordu Vedat elinde tuttuğu adres neredeyse silinmişti tıpkı
16:20
hatıraları gibi ama bazı izler ne kadar silinmiş gibi görünse de yüreğe kazınır
16:27
silinmezdi sokağın köşesinde durdu adres belliydi yıllar önce terk ettiği ev dış
16:33
cephesi boyanmış pencerelere sineklik takılmıştı ama Vedat'ın gözleri binanın
16:38
geçmişini okur gibiydi bu evde kavga sesleri yankılanmış umutlar tükenmiş
16:44
gözyaşları geceye karışmıştı zili çaldı içeriden ayak sesleri geldi kapı
16:50
aralandı karşısında yaşlanmış ama hala dimdik duran bir kadın belirdi gözleri
16:56
Vedata takıldı tanımamıştı buyurun." dedi kadın sesi kırılgan ama mesafeliydi
17:03
vedat bir adım attı "nermin" dedi yavaşça kadının yüzü aniden soldu elleri
17:09
kapı kenarına sıkıca tutundu gözleri büyüdü "sen benim." dedi Vedat vedat
17:15
nermin birkaç adım geriye çekildi bir süre konuşamadı sonra gözleri doldu "sen
17:21
öldün sanmıştım." dedi kısık sesle "ben ölmedim sadece kayboldum kapı ardına
17:26
kadar açıldı vedat içeri girdi ev değişmişti ama duvarda hala gençlik
17:32
fotoğraflarının birkaçı asılıydı aralarındaki tek fotoğrafta gülümseyen bir adam ve utangaç bir kadın duruyordu
17:40
vedat ve Nermin "Bunca yıl neredeydin?" diye sordu Nermin uzakta ama bir sebeple
17:46
geri döndüm nermin bir sandalye çekti "sbepleriniz hep acı vericiydi Vedat bu
17:53
da öyle mi?" Vedat gözlerini kaçırdı sana bir şey sormak istiyorum o gün beni
18:00
neden terk ettin neden hiçbir mektubuma seslenişime cevap vermedin nermin derin
18:06
bir nefes aldı sen zannediyorsun ki ben seni terk ettim oysa gerçek çok başka
18:12
vedat şaşırdı ne demek bu nermin gözlerini kapattı bizi ayıran Halil
18:18
Ağaydı o adam sadece senin değil benim de hayatımı cehenneme çevirdi borcunu
18:24
ödeyemediğinde bana geldi seni hapse attırmakla tehdit etti tek şartı vardı
18:30
ne şartı diye sordu Vedat sesi titreyerek nermin gözyaşlarını tutamadı
18:36
seni terk edecektim ona gitmemi istedi ben kabul ettim ama sadece seni
18:41
kurtarmak için çünkü seni seviyordum Vedat hala seviyorum vedat olduğu yerde
18:48
dondu kaldı yıllardır içini kemiren öfkenin yerini tarifsiz bir acı aldı ben
18:54
de seni sevdim ama bunu bana neden hiç anlatmadın yazdım defalarca mektup
19:00
yazdım ama hepsi engellendi halil ağa bana seni çoktan öldüğünü söyledi oysa
19:06
sen yaşamışsın vedat yumruklarını sıktı bizi parayla tehditle yalanla
19:12
parçaladı evet dedi Nermin ve şimdi sen geri döndün neden Vedat ne yapıyorsun
19:19
istanbul'da Vedat ayağa kalktı hesaplaşmaya geldim bir adamla değil bir
19:25
düzende o sistemin parçası olan herkesle ama en çok da kendimle nermin onun
19:31
gözlerine baktı sen hala çok yalnızsın ama artık olmak zorunda değilsin o an
19:37
içeriden bir ses duyuldu bir çocuk sesi anne oyuncağım nerede vedat irkildi bu
19:44
ses Nermin ayağa kalktı gözleri dolu dolu Vedat'a döndü oğlun dedi yavaşça senin oğlun vedat'ın
19:52
dizlerinin bağı çözüldü duvara yaslandı oğlum mu evet adı Halil ironik değil mi
20:00
babasını hiç tanımadan büyüdü ama bana her zaman "Benim bir babam var bir gün
20:05
gelecek." dedi vedat gözyaşlarını tutamadı ben geldim nermin
20:12
gülümsedi evet ama geç kaldın o seni tanımıyor ama hala şansın var tam o
20:19
sırada çocuk kapıdan başını uzattı gözleri babasının gözleriyle aynıydı
20:25
vedata baktı bu kim anne nermin eğildi bu senin baban çocuk birkaç saniye
20:33
düşündü sonra gerçekten mi dedi şaşkınlıkla vedat diz çöktü benim adım
20:39
Vedat ve seni görmek için çok uzun bir yol geldim çocuk yaklaştı başını eğdi
20:46
ben de hep seni hayal ettim vedat kollarını açtı çocuk çekinerek sarıldı
20:51
sessizlik içinde ağladılar yılların özlemi o anın içinde eridi ama o gece
20:56
bir gölge onları uzaktan izliyordu siyah bir araba sokağın köşesinde durmuştu
21:01
içindeki adam elindeki telefona konuşuyordu evet vedat Gündoğan İstanbul'da ve geçmişiyle yüzleşti ama
21:10
biz hala bir adım öndeyiz telefon kapandı ertesi sabah Vedat tekrar bankadaki
21:18
odasındaydı ama bu sefer masasında başka bir dosya vardı üzerinde sadece üç harf
21:23
yazılıydı tms müdür odaya girdiğinde dosyayı gördü bu da ne vedat gözlerini
21:31
kaldırdı gerçek plan şimdi başlıyor bu sadece kişisel bir mesele değil bu
21:37
yıllar süren bir savaşın ilk adımı müdür ne söyleyeceğini bilemedi ama bir şeyi
21:43
fark etti vedat sadece sıradan bir köylü değildi o bir fırtınanın sessiz
21:49
merkezindeydi ve artık İstanbul'un da Türkiye'nin de kaderi onun ellerindeydi
21:55
vedat sabah saatlerinde bankanın VIP odasına geçtiğinde gözleri kararlıydı
22:00
artık oyunun son taşları da yerleştirilmek üzereydi masasında duran siyah dosyayı müdüre doğru itti müdür
22:06
dosyayı alıp açtı gözleri hızla satırlar arasında gezindi okudukça kaşları
22:12
çatıldı bu bu nedir Vedat Bey tms neyin kısaltması vedat hafifçe gülümsedi tmsı
22:20
toplumsal mali sarsıntı müdür neye uğradığını şaşırmıştı bu bir devrim
22:26
planı mı hayır dedi Vedat bu bir hatırlatma halkın gücünü paranın
22:33
kaynağını ve kimlerin kimleri yönettiğini unutanlara küçük bir uyarı dosyanın içinde ayrıntılı belgeler
22:40
şemalar ve bağlantılar vardı vedat yıllar boyunca sadece altın ya da dolar
22:46
biriktirmemişti aynı zamanda bilgi belge itiraf ve tanık da biriktirmişti her
22:52
biri sistemin çürümüşlüğüne dair bir kanıttı müdür eliyle alnını sildi ama
22:57
bunu neden şimdi açıklıyorsunuz bu belgelerle hükümetler düşer bankalar çöker tam da bu yüzden." dedi Vedat
23:06
ben artık ömrümden değil adaletin ömründen tasarruf ediyorum." Müdür korkuyla sordu "bu planın bir parçası
23:14
mıyım ben?" Vedat gözlerini dikti "henüz değil ama eğer yanımda olursan belki
23:21
bankacılık tarihine geçen bir kahraman olabilirsin eğer karşıma geçersen sen de
23:26
diğerleri gibi düşersin." Müdür yutkundu "bu belgeleri nereden buldunuz hayat
23:32
bana öğretti." dedi Vedat gözlerini hafif kısarak paranın peşinden giden herkes iz bırakır ben de sadece o izleri
23:39
takip ettim isimler tarihler ödemeler offshore hesaplar her biri yıllarca
23:47
gözümün önündeydi ama artık perdeyi aralamanın vakti geldi müdür dosyayı tekrar kapattı bunu yayınlamayı mı
23:55
planlıyorsunuz yayınlamak yetersiz olur." dedi Vedat bu plan halka sunulacak insanlar paralarının nasıl
24:03
sömürüldüğünü görecek ama en önemlisi onların yerine konuşacak bir ses olacak
24:09
kim diye sordu müdür vedat cevap verdi ben o sırada masanın üstündeki cep
24:15
telefonu titredi ekranda bir isim belirdi baran Vedat telefonu açtı söyle
24:21
Baran hazırız sistem erişimi açık belgeleri yavaş yavaş yüklüyoruz ilk
24:27
tepkiyi Çalışma Bakanlığı verecek gibi dikkatli olun dedi Vedat şimdi en
24:33
savunmasız ve en tehlikeli noktadayız telefon kapandıktan sonra müdür dayanamadı baran da kim yıllar önce
24:40
benim gibi köyden kovulan şehirde hor görülen bir delikanlıydı şimdi ise ülkenin en iyi etik hackerlarından biri
24:47
onunla birlikte bir ekip kurduk onlarca kişi hepsi kendi hayat hikayesinin intikamını alıyor müdür artık dayanamadı
24:56
vedat Bey bu çok tehlikeli sizi susturmak isteyenler olacaktır vedat
25:02
gülümsedi susturmaya çalışacaklar ama geç kaldılar çünkü ben susturulacak bir
25:08
adam değilim artık tam o anda kapı çaldı bir banka çalışanı içeri başını uzattı
25:14
efendim dışarıda sizi görmek isteyen biri var kadın olduğunu söyledi çok
25:19
ısrarcı vedat kaşlarını çattı kimmiş adını vermedi ama Vedat Bey beni tanır."
25:26
dedi müdürle birbirlerine baktılar vedat ayağa kalktı gelsin kapı aralandı içeri
25:34
uzun boylu şık giyimli bir kadın girdi gözleri keskin bakışları tanıdıktı vedat
25:40
yerinde dondu kaldı zehra kadın hafifçe başını salladı merhaba Vedat müdür bu
25:48
sırada kibarca odadan çıkmak için izin istedi vedat başıyla onayladı zehra
25:53
odaya yaklaştı "beni hala tanıyorsun demek nasıl tanımam?" dedi Vedat "seni
25:59
unutmam mümkün müydü sen Halil Ağnın kızıydın ve sen beni ihbar eden
26:05
kişiydin." Zehra başını öne eğdi "benim de hikayem var ben de bir kuklaydım ama
26:12
şimdi ben de sistemin düşmanıyım ve sana yardım etmeye geldim." Vedat bir adım
26:17
attı "gerçekten mi bana güvenmemi mi istiyorsun zehra gözlerinin içine baktı
26:24
hayır bana güvenmeni istemiyorum ama birlikte çalışırsak bu düzeni
26:30
sarsabiliriz çünkü ben de sistemin içindeyim baban öldükten sonra servetin başına ben geçtim ve her şeyi öğrendim
26:38
vedat durdu ne öğrendin zehra cebinden küçük bir USB çıkardı senin elindekiler
26:45
sadece başlangıç asıl büyük yangın burada vedat usulca USB'yi aldı bunun
26:52
içinde ne var zehra gözlerini kaçırmadan konuştu sana verilen cezanın gerçek
26:57
nedeni seni hapse atan imzalar hatta Nermine gelen tehditlerin kaynağı ve
27:04
oğlun Halil'in gerçek tehlikesi veda irkildi oğluma ne diyorsun zehra yavaşça
27:11
fısıldadı onlar şimdi oğlunun peşinde vedat olduğu yerde kala kaldı
27:17
vedat Zehra'nın getirdiği USB'yi bilgisayarına takarken kalbinin ritmi
27:22
hızlanmıştı tüm hayatı boyunca adım adım yaklaştığı gerçeğe artık sadece bir tık
27:28
kalmıştı ekranda klasörler birer birer açıldı karar defteri gizli imzalar
27:34
Halil'in dosyası Nermin'nin takibi şebeke her dosya Vedata yıllar önce
27:40
yaşatılan haksızlığın nasıl organize edildiğini açıkça gözler önüne seriyordu
27:45
savcıdan hakime bankalardan büyük sermaye gruplarına kadar herkesin ismi vardı bu belgelerde en alt klasörde
27:53
sadece tek bir isim taşıyan bir belge daha vardı halil Vedat dosyayı açtı
27:58
gözleri satırları hızla tararken yutkundu satırların sonunda boğazı
28:03
düğümlendi "hayır." diye fısıldadı zehra sessizce yanına yaklaştı "ne yazıyor?"
28:11
Vedat ekrana boş gözlerle baktı "oğlum!" Halil aslında benim oğlum değilmiş zehra
28:18
başını önüne eğdi "ben sana bunu hazırlıksız söylemek istememiştim ama
28:23
gerçek bu vedatın sesi çatallaştı kimden bu çocuk nermin bana hep senin oğlun
28:29
dedi nermin Zehra derin bir nefes aldı halil Halil Ağanın oğlu sen cezaevine
28:36
düştükten sonra Nermin yalnız kalmış halil Ağ onu para ve tehditlerle kendine
28:43
bağlamış ve sonra Vedat yumruklarını sıktı ben onca yıl o çocuğu kendi kanım
28:50
sandım onun için her şeyi göze aldım cezaevinden çıktıktan sonra ilk onu
28:56
düşündüm zehra omzuna dokundu ama Halil seni baba bildi gerçekleri bilmiyor
29:03
vedat gözleri yaşlı şekilde fısıldadı ve şimdi onu da hedef yapmışlar o anda
29:09
bilgisayar ekranında kırmızı bir uyarı belirdi veri yayını başlatıldı baran'dan
29:15
bir mesaj geldi tms aktif belgeler kamuya açıldı tv kanalları ve sosyal
29:21
medya sarsılıyor halil'in fotoğrafları da paylaşıldı peşindeler vedat
29:26
sandalyesinden fırladı onu bulmam lazım zehra hemen peşine takıldı nereye
29:31
gidiyorsun ankara'ya halil orada üniversite sınavı için bir hafta önce
29:37
gitmişti onlara ulaşmaları an meselesi ankara'da gün batımıydı vedat ve Zehra
29:43
arabayla şehre vardıklarında sokaklar karışıktı haber kanalları sosyal medya
29:48
ve forumlar TMS dosyalarını konuşuyordu banka müdürlerinden devlet görevlilerine
29:53
kadar herkesin adı geçiyordu belgelerde ülke çalkalanıyordu ama Vedat'ın gözü
29:59
hiçbir şey görmüyordu tek bir şey düşünüyordu halilka telefonuna gelen bir
30:04
bildirimle irkildi halil Konya yolu üzerindeki bir kafede görüldü vedat
30:09
direksiyonu sertçe kırdı kafeye vardıklarında içeride sadece birkaç müşteri kalmıştı vedat Halil'i aradı
30:17
gözleriyle kafenin en arkasında pencere kenarında bir genç gözlükleri kitapları
30:23
ve elindeki telefon Halil diye seslendi Vedat genç başını kaldırdı gözleri
30:28
şaşkınlıkla büyüdü baba Vedat yanına koştu hemen buradan çıkmalıyız
30:34
tehlikedesin ne oluyor herkes bana tuhaf bakıyor internette benimle ilgili garip
30:40
şeyler yazıyor dedi Halil zehra yanlarına geldi açıklayacak vaktimiz yok
30:46
lütfen bize güven o anda kafenin kapısı açıldı siyah takım elbiseli iki adam
30:52
içeri girdi gözleri direkt Vedat'ınkilerle buluştu vedat hemen Halil'in kolundan tuttu koş üçü birlikte
31:00
arka kapıdan dışarı fırladılar arka sokaklara daldılar vedat köyde keçi
31:06
otlatırken kullandığı yollar gibi dar ve karmaşık sokakları zekice kullandı
31:11
takipçileri geride bıraktılar ama çok geçmeden siyah bir araç önlerini kesti vedat Halil'i arkasına aldı sakın
31:19
dokunmayın ona araçtan çıkan kişi banka müdürüydü vedat Bey sakin olun ben sizin
31:26
tarafınızdayım artık sizi korumaya geldim vedat şaşkındı ne demek bu
31:32
belgeleri gördüm her satırını artık ben de bu düzenin karşısındayım ama Halil
31:37
için daha fazla bilgi var onu yok etmek isteyenler hala içeride harekete
31:43
geçmeliyiz aradan tam bir hafta geçti tms belgeleri ülkede büyük bir krize yol
31:49
açmıştı hükümette istifalar banka yöneticilerinde görevden almalar olmuştu
31:55
medya Vedatı çuvalcı adam olarak anıyor halk onun sessiz başkaldırısına
32:00
hayranlık duyuyordu fakat Vedat gözlerden uzakta bir dağ evinde Halil ve
32:05
Zehra ile birlikte saklanıyordu vedat o gün Halil'e döndü "oğlum!" Efendim baba
32:12
vedat bir süre duraksadı ben senin biyolojik baban değilimmiş halil gözlerini yere indirdi biliyorum vedat
32:21
şaşırdı nereden biliyorsun usb'yi ben de inceledim ama önemli değil sen benim
32:28
babamsın beni büyüten bana sahip çıkan yol gösteren sendin kan değil kalp baba
32:35
yapar vedat gözyaşlarına hakim olamadı o zaman sana son bir şey bırakacağım
32:41
ceketinin cebinden küçük siyah bir kutu çıkardı halil'e uzattı bu ne diye sordu
32:46
Halil yeni düzenin anahtarı tms'yi senin adına devredeceğim benim savaşım bitti
32:52
ama seninki yeni başlıyor halil kutuyu açtı içinde bir not vardı adaleti
32:57
bulamadığın yerde adalet ol aylar sonra bir konferans salonunda genç bir adam
33:03
kürsüye çıktı kalabalık sessizleşti kameralar kayıttaydı ben Halil çuvalcı
33:09
adam diye bilinen Vedat'ın oğluyum bugün burada sadece geçmişin değil geleceğin
33:14
temsilcisi olarak konuşuyorum tms bir son değil bir başlangıçtır artık
33:20
susturulanlar değil konuşanlar yönetecek kalabalık ayağa kalktı alkışlar salonu
33:26
inletti kameralar o an bir başka kişiye çevrildi kalabalığın içinde yaşlı bir
33:31
adam gözleri yaşlı hafifçe başını eğdi ve usulca arkasını dönüp salondan çıktı
33:37
Vedat son kez oğluna baktı ve gözden kayboldu
#Animated Films