Yaşanmış Gerçek Hikayeler kanalına hoş geldiniz! Gerçek hayatın içinden gerçek hikayeler, yaşanmış hikayeler, ilginç hikayeler, gizemli hikayeler, duygusal hikayeler, korku hikayeleri ve ibretlik hikayeler ile dolu bir dünyaya adım atın! Bu kanalda, yaşanmış olaylardan alınan dersler, sıra dışı hikayeler ve şok edici gerçekler sizi bekliyor. Başarı hikayeleri, hayatta kalma mücadeleleri ve motivasyon dolu anlar ilham verirken, trajik aşk hikayeleri ve dram dolu hayat öyküleri yüreğinize dokunacak.
Gerilim ve korku sevenler için paranormal hikayeler, cin hikayeleri ve esrarengiz olaylarla dolu tüyler ürperten anlar sizi bekliyor! Gizemli vakalar, doğaüstü olaylar ve akıl almaz gerçekler, bilinmeyene olan merakınızı körükleyecek.
Ayrıca, dedektif hikayeleri, alternatif tarih olayları, psikolojik gerilim hikayeleri ve gizemli dostluk öyküleriyle de sürükleyici bir maceraya hazır olun. Gerçek dünyada yaşanmış gizemli olaylar ve inanılması zor ama gerçek hikayeler her hafta bu kanalda!
Eğer bilim kurgu, fantastik hikayeler ve mitolojik olaylar ilginizi çekiyorsa, efsaneler ve mitolojik canavarlar ile dolu bir dünyaya kapı aralayabilirsiniz.
Bunların yanı sıra, eğlenceli anılar, komik hikayeler ve kültürel öyküler yüzünüzde bir tebessüm bırakacak. Macera ve kahramanlık hikayeleri, sürükleyici kaçış öyküleri ve aksiyon dolu olaylar ise heyecan arayanları bekliyor!
Şehir efsaneleri, tarihten ilginç olaylar, trajik geçmiş hikayeleri ve şok edici gerçeklerle zaman yolculuğuna çıkmaya ne dersiniz?
📌 Gerçek hikayelerin izini sürmek için kanala abone olun ve bildirimleri açın!
📩 İletişim & İş Birlikleri: [email protected]
🎥 Kullanılan Kaynaklar ve Atıflar:
Stock Görseller & Videolar:
Pexels - https://www.pexels.com/
Show More Show Less View Video Transcript
0:00
o sabah mutfağın penceresinden dışarı
0:02
bakarken bir kuşun gökyüzüne süzülüşünü
0:05
izliyordu elif masmavi gökyüzüne
0:08
çırptığı kanatlarıyla özgürce süzülürken
0:11
içinden keşke ben de o kuş gibi olsam
0:14
diye geçirdi ama neden böyle
0:16
hissettiğini kendisi bile bilmiyordu
0:19
oysa mutlu bir evliliği vardı 5 yıl önce
0:22
ailesine rağmen kaçtığı hayatı pahasına
0:25
mücadele edip kavuştukları kocasıyla
0:27
Kerem'le aşkları bir zamanlar tüm
0:30
zorluklara meydan okuyacak kadar
0:33
güçlüydü kerem sabah işe giderken her
0:36
zaman yaptığı gibi yanağını okşamış ve
0:38
senin için çalışıyorum unutma." demişti
0:41
elif başını sallayıp tebessüm etmişti
0:44
ama artık o sözlerin içinde eski
0:46
sıcaklığı bulamıyordu yine de buna fazla
0:49
takılmamıştı her evlilikte zamanla bazı
0:52
şeyler değişirdi öyle değil mi elif gün
0:55
boyunca evi toparlamış Kerem'in sevdiği
0:57
yemekleri yapmış ve bir sürpriz
1:00
hazırlamıştı akşam ona bir şey söylemek
1:02
istiyordu belki de birlikte
1:04
geçirecekleri küçük bir tatil planıydı
1:06
bu belki de bir bebek henüz
1:08
kesinleşmemişti ama içinde büyüyen bir
1:11
umut vardı saatler geçtikçe Kerem'den
1:14
ses çıkmamıştı telefonuna attığı
1:16
mesajlara geç cevaplar geliyor
1:18
genellikle de toplantıdayım mesaiye
1:20
kaldım gibi klasik bahanelerle
1:23
geçiştiriliyordu son zamanlarda bu
1:25
cevaplar sıklaşmıştı ama Elif
1:28
güveniyordu Kerem'e ona ihanet
1:31
edemeyecek kadar sadık bir adamdı öyle
1:33
olmalıydı ta ki bir gün çamaşırları
1:36
yıkamak için Kerem'in pantolonunun
1:38
cebini yoklayana kadar incecik pudra
1:41
renkli bir kağıt parçası zarif bir el
1:43
yazısı ve o cümle "Dün gece ellerin
1:48
ellerimdeyken zaman dursun istedim seni
1:51
her seferinde yeniden sevmek istiyorum."
1:54
Elif'in kalbi göğsünde sanki çırpınarak
1:56
durdu bir anda her şey dondu ayaklarının
1:59
altındaki dünya kaydı başını kaldırıp
2:02
duvara boş gözlerle baktı o an hiçbir
2:05
ses duymadı hiçbir düşünce zihninde
2:08
netleşmedi sadece o satırlar dönüp
2:10
duruyordu zihninde tekrar tekrar ellerin
2:14
ellerimdeyken Kerem diye fısıldadı sesi
2:17
kırılmış bir cam gibi yankılandı
2:19
mutfakta akşam Kerem eve geldiğinde Elif
2:22
hiçbir şey belli etmeden masayı kurmuştu
2:25
masada onun en sevdiği yemekler vardı
2:28
ve Kerem elini yıkamadan oturduğu
2:31
sandalyede yemeye başladığında Elif
2:33
sessizce mektubu önüne bıraktı kerem
2:36
kağıdı gördü okudu sonra başını kaldırıp
2:40
gözlerine baktı Elif'in "elif" dedi
2:45
"Açıklayabilirim istemiyorum açıklama."
2:47
dedi elif "Sadece doğruyu söyle bu kim?"
2:51
Kerem başını eğdi dudaklarını yaladı
2:54
gözleri kaçamak sesi boğuktu "ben seni
2:57
seviyorum." dedi ama ona da aşığım
3:00
Elif'in içinde bir şey kırıldı o an
3:03
gözlerinden yaşlar süzülmedi çünkü
3:05
ağlamadı ağlayamadı sadece dondu kaldı
3:09
bir sevgi nasıl iki kişiye bölünebilirdi
3:12
ve neden ona hala seni seviyorum diyordu
3:14
bu nasıl bir aşk diye sordu sessizce
3:17
seviyorsan neden başka birine baktın
3:20
kerem cevap vermedi o gece Elif valizini
3:22
toplamaya başladı ama evi terk eden o
3:25
değildi o sadece hatıraları sırtına
3:27
yükleyip sessizce kayboldu ertesi gün
3:29
mahalleli ailesi herkes kadını suçladı
3:33
kocasını elinde tutamamış evine sahip
3:36
çıkamamış zaten çalışmazdı adam
3:38
sıkılmıştır kimse adama tek kelime
3:41
etmedi elif sessizce ortadan kayboldu ne
3:44
telefonlar cevaplandı ne de izine
3:46
rastlandı ve yıllar geçti kerem Elif'in
3:50
gidişinden sonra günlerce o evde kaldı
3:53
ama ev artık ev değil sadece dört duvar
3:56
arasında yankılanan
3:57
sessizlikti elif'in sesinin yerini
4:00
zamanla Şermin'in kahkahaları aldı oysa
4:03
Kerem her sabah uyandığında hala bir
4:06
şeyleri eksik hissediyordu ama nedenini
4:08
anlayamıyordu sanki ruhunun bir parçası
4:11
Elif'in ardından gitmişti ama o buna bir
4:14
anlam veremiyordu shermin şirkette
4:17
çalışan kocasını yıllar önce trafik
4:20
kazasında kaybetmiş dul bir kadındı
4:22
güzel sayılmazdı ama cazibesi
4:25
bakışlarındaki o anlamlı derinlik
4:28
konuşmalarındaki gizli şefkat ona
4:30
bakıldığında bir kadın değil de bir sır
4:32
gibi hissettirirdi kerem ilk zamanlar
4:35
onun ilgisine mesafeliydi ama ne zaman
4:37
ki Şermin ona yaklaşmaya çalıştıkça
4:40
uzaklaştı Şermin daha da çok istiyordu
4:43
kerem reddettikçe Şermin'in arzusu
4:46
büyüyordu sonunda Şermin mahallede gizli
4:49
saklı büyüler yapan yaşlı bir kadının
4:51
evine gitti
4:52
tavan arasındaki tozlu karanlık bir
4:54
odada eski bir aynanın önünde oturan
4:57
kadın ellerini ovuşturduğunda sanki yer
5:00
titredi "ne istiyorsun?" dedi büyücü
5:03
gözleri kör gibi ama gökyüzünü
5:05
görürcesine parlaktı bir adam dedi
5:09
Şermin "Aşık ama başka bir kadına o
5:11
kadını unutsun istiyorum beni görsün."
5:14
Büyücü kadının yüzü gerildi "bunun
5:17
dönüşü olmaz." dedi "bunu yaparsam kader
5:20
karışır bir kere başlanınca "Ya her şey
5:23
olur ya hiçbir şey kalmaz." Ne olursa
5:25
olsun." dedi Şermin "gözlerinde çılgın
5:28
bir parıltı onu istiyorum." Ve büyü
5:31
yapıldı sonraki günlerde Kerem'in
5:33
gözünde Elif buğulanmaya başladı sabah
5:36
kalktığında eşinin yüzüne bakmak
5:38
istemiyor onun sesi içini sıkıyordu
5:41
elif'in gözleri bulanık sesi boğuk
5:43
dokunuşu yabancıydı bir gece Şermin onu
5:46
ofiste eline dokunduğunda kalbinde
5:49
yıllardır görmediği bir sıcaklık
5:51
hissetti sanki Elif yoktu hiç olmamıştı
5:55
kerem o akşam Elif'e başka bir bahane
5:58
uydurup evde kalmadı sherminle bir otel
6:00
odasında sabaha kadar konuştu sarıldı
6:03
sustu sonra tekrar sarıldı
6:06
ertesi sabah gözlerini açtığında her şey
6:08
normal görünüyordu ama normal olan bir
6:11
şey vardıysa bile içinde artık gerçek
6:14
olan hiçbir şey kalmamıştı zamanla her
6:17
şey hızlandı kerem Elif'ten boşandıktan
6:20
sonra Şermin'le birlikte yaşamaya
6:22
başladı elif'in mahalleden sessizce
6:25
kaybolması herkesin diline düştü ama
6:28
kimse kadını aramadı o susmuştu o yüzden
6:32
suçlu oydu kerem için hayat bir süre
6:35
kusursuz gibiydi şermin'e aşık olduğunu
6:38
sanıyordu şermin her istediğini yapıyor
6:41
Kerem'in her sözüne katlanıyor sadık bir
6:44
gölge gibi arkasında duruyordu bir yıl
6:47
sonra Şermin hamile kaldı ikiz bebekleri
6:50
oldu ama o günlerden sonra Kerem'in
6:52
geceleri uykusu kaçmaya başladı bir gece
6:55
rüyasında Elif'i gördü elif siyah bir
6:59
elbiseyle bir uçurumun kenarında
7:01
duruyordu gözlerinden yaşlar süzülüyor
7:04
ben seni affettim ama sen kendini
7:06
affedebilir misin diyordu ter içinde
7:09
uyandı yanında yatan Şermin'e baktı
7:12
uyuyordu ama yüzü yüzü Elif'e benziyordu
7:17
bir anlığına irkildi o sabah şirkette
7:19
büyük bir haber yayıldı şirket bir
7:22
yatırımcı tarafından tamamen satın
7:24
alınmıştı yeni patron kimse bilmiyordu
7:27
fısıltılar dolaşıyordu yeni patron gizli
7:30
bir kadınmış." dedi biri "kimse onu daha
7:32
önce görmemiş birçok çalışanı işten
7:35
çıkaracakmış." dedi bir diğeri kerem'in
7:39
içini bir huzursuzluk sardı son
7:41
zamanlarda şirketteki performansı da
7:44
düşmüştü artık kendini hiçbir işe
7:46
veremiyordu her sabah daha bitkin her
7:49
akşam daha suskun dönüyordu eve toplantı
7:52
günü belirlenmişti cuma sabahı saat 10
7:55
asurda tüm personel toplantı salonuna
7:58
çağrıldı kimse toplantının neden
8:01
yapıldığını bilmiyordu ama çoğunun
8:03
içinde tuhaf bir korku vardı şermin o
8:06
sabah Kerem'e sarılırken "Ne olursa
8:08
olsun ben hep yanındayım." dedi kerem
8:10
başını eğip sadece "Teşekkür ederim."
8:13
dedi ama sanki içinden bir şey geç
8:15
kaldın diye fısıldıyordu toplantı günü
8:18
geldiğinde herkes yerini aldı salon
8:20
sessizdi yeni patronun adı bile
8:23
açıklanmamıştı sadece kapının açılmasını
8:25
bekliyorlardı ve o kapı açıldı topuk
8:29
sesleri yankılandı salonda ardından
8:31
siyah şık bir elbise düzgün fönlenmiş
8:35
saçlar göz alıcı ama mesafeli bir duruş
8:38
ve bir çift tanıdık göz bu kadın Eliften
8:41
başkası değildi kerem salona giren o
8:44
kadını gördüğünde nefesi boğazında
8:46
düğümlendi o imkansız ihtimaldi o bitti
8:50
sandığı geçmişin ruhuydu ama hayır
8:53
karşısındaki kadının gözlerinde acı
8:55
yoktu ağlamamıştı o gözler yalvarmamıştı
8:59
çaresizliğe teslim olmamıştı bilakis
9:02
gözleri bir dağın zirvesine çıkan bir
9:04
kadının gözleriydi soğuk net ve gururlu
9:08
elif kürsüye yürüdü toplantı salonunda
9:11
bir tıkırtı bile duyulmuyordu herkes
9:14
nefesini tutmuştu elif mikrofonun başına
9:17
geldiğinde sesi tüm salona
9:19
yankılandı öncelikle hepiniz toplantıya
9:22
zamanında geldiğiniz için teşekkür
9:24
ederim ben Elif Gökçen artık bu şirketin
9:27
tek sahibiyim bir uğultu yayıldı salonun
9:30
içinde fısıltılar şaşkın bakışlar en çok
9:33
da Kerem ile Şermin'in yerle bir olan
9:36
gururu sessizce çöküp kalmıştı yerlerine
9:39
şermin'in elleri titriyordu kerem
9:41
gözlerini kaçırıyordu elif'in bakışları
9:44
ise tek bir yöne sabitti onlara Elif
9:46
konuşmaya devam etti bazılarınız
9:49
şirketin el değiştirmesinden rahatsız
9:52
olabilir bazılarınız kimin yönetici
9:54
olduğuyla değil yönetim tarzıyla
9:57
ilgilenir endişelenmeyin hepinizin
9:59
performansı değerlendirilecek liyakate
10:02
göre hareket edeceğim ama bazı kişiler
10:05
var ki onlara özel birkaç sözüm var bir
10:09
an durdu salondaki herkes o anın ne
10:11
kadar gergin olduğunu iliklerine kadar
10:14
hissetti yüzsüzlüğün terfi ettiği
10:16
yerlerde vicdan iflas eder dedi Elif
10:20
sonra doğrudan Kerem'e döndü kerem Bey
10:23
beni hatırladınız mı yoksa unuttunuz mu
10:26
hani şu büyüyle gözünüzün görmediği
10:28
kadın var ya salonda bir uğultu daha
10:31
kerem başını eğdi şermin nefes bile
10:35
alamıyordu elif kürsüden indi doğrudan
10:38
onların oturduğu sıraya yürüdü tüm
10:40
gözler üzerlerindeydi bir zamanlar beni
10:43
yok saydınız dedi beni aldattınız hor
10:46
gördünüz hatta siz Şermin Hanım evime
10:50
gelip çayımı içip benimle güldünüz aynı
10:53
gece kocamıma sarıldınız kerem kekeledi
10:56
elif lütfen bu bu şekilde olması
11:01
gerekmezdi elif hafifçe gülümsedi o
11:04
gülümseme bir kadının düştüğü yerden
11:06
doğrulurken geçirdiği tüm acıların
11:09
gölgesini taşıyordu "siz ne
11:11
düşündüğünüzü zannediyorsanız ben tam
11:14
tersini yaşadım." dedi "çünkü ben düştüm
11:16
hem de öyle bir düştüm ki bir daha ayağa
11:19
kalkamam sandım ama orada o çukurun
11:22
dibinde kimse bana el uzatmadı o yüzden
11:26
ellerimi kendim uzattım tırnaklarımla
11:28
kazıya kazıya çıktım siz her gece
11:31
yatakta birine sarılırken ben geceleri
11:33
ağlayarak sabahladım sonra bir sabah
11:36
kalktım ve karar verdim elif'in ses tonu
11:39
değişti artık içten güçlü kararlı bir
11:42
sesti bu beni sadece aldatmadınız beni
11:46
yok saydınız hayatımı varlığımı emeğimi
11:49
ama ben kendimi yeniden var ettim." Ve
11:52
herkesin duyamayacağı kadar düşük bir
11:54
sesle Kerem'e eğilip fısıldadı "ben seni
11:57
affettim." Ama asıl mesele şu: "Sen
11:59
kendini affedebilecek misin?" Ardından
12:02
tekrar tüm salona döndü bu şirkette
12:04
çalışmaya devam etmek isteyen herkes
12:07
performansını gösterecek kerem Bey ve
12:09
Şermin Hanım size gelince yüzünüz varsa
12:13
kalın ben size terfi veriyorum
12:16
salon bir an dondu sonra fısıltılar
12:20
şaşkınlık bir kısmı Elif'in büyüklüğüne
12:23
hayran kaldı bir kısmı intikamını nasıl
12:25
böyle soğukkanlı aldığını anlayamadı
12:28
kerem'in gözleri doldu o an Elif'in ne
12:30
kadar değiştiğini ne kadar büyüdüğünü ve
12:33
kendisinin ne kadar küçüldüğünü fark
12:35
etti elif o toplantıdan sonra odasına
12:38
çekildi kapıyı kapattığında aynanın
12:41
karşısına geçti gözlerini kapadı derin
12:45
bir nefes aldı o gece geçmişten gelen
12:48
bir gölge gibi çıkıp giden Elif gitmişti
12:50
artık bu kadın başka biriydi zira Elif
12:54
kaybolmamıştı yeniden doğmuştu elif
12:57
evliliği yıkıldıktan sonra bir gece
12:59
vakti valizini alıp çıktığında arkasında
13:02
sadece bir evliliği değil bir hayatı da
13:05
bırakmıştı elinde ne para vardı ne bir
13:08
dost ne de sığınabileceği bir aile
13:11
herkes Kerem'in tarafında olmuş onu
13:13
suçlamış adeta taşlamıştı sanki bir
13:16
kadın aldatıldığı için değil aldatılmayı
13:19
hak ettiği için terk edilmiş gibi küçük
13:21
bir şehir otogarında sabaha kadar oturdu
13:24
üzerindeki ince hırkayla titreyerek
13:26
sabahı bekledi o sabah doğan güneş Elif
13:30
için bir başlangıçtı sıfırın bile
13:33
altında bir yerden başlamıştı hayata
13:36
ankara'ya bir otobüs bileti aldı ne
13:38
yapacağını bilmiyordu ama şunu biliyordu
13:42
eski Elif ölmüştü yeni Elif küllerinden
13:45
doğacaktı ilk aylar kolay geçmedi bir
13:49
kadın sığınma evinde kalmaya başladı
13:51
temizlik işlerinde çalıştı hastanede
13:54
refakatçilik yaptı sokakta broşür
13:56
dağıttı bir yandan geceleri online
13:58
eğitimlere katıldı eski lise diplomasını
14:01
çıkarttı bilgisayar ve muhasebe
14:04
kurslarına yazıldı hayat ona tokat
14:07
üstüne tokat atarken o her tokadı bir
14:09
adım yukarıya çıkmak için kullandı sonra
14:12
bir gün bir girişimcilik seminerine denk
14:15
geldi ücretsizdi katıldı orada duyduğu
14:19
tek bir cümle hayatının akışını
14:22
değiştirdi en büyük imparatorluklar en
14:25
büyük yıkımların ardından kurulur o
14:27
günden sonra Elif'in gözü hiçbir şeyi
14:30
görmedi hedef belliydi ayakta kalmak
14:33
değil zirveye çıkmak ilk adım olarak
14:37
küçük çapta temizlik personeli hizmeti
14:39
veren bir aracı firma kurdu ilk başta
14:42
tek çalışanı kendisiydi sonra iki kişi
14:45
daha aldı yanına dürüst çalıştı işini
14:48
iyi yaptı özellikle çalışan kadınları
14:50
işe aldı hepsinin hikayesi Elif'inkine
14:53
benziyordu yavaş yavaş müşteri portföyü
14:56
genişledi ofisler evler küçük işletmeler
15:00
bir yıl sonra şirketine Gökçen Hizmet ve
15:03
Danışmanlık adını verdi o isim annesinin
15:07
kızlık soyadıydı çünkü Elif artık
15:09
soyadını da silmişti ne Kerem'in adını
15:12
ne geçmişin yükünü taşıyacaktı şirketine
15:16
bağlılığını artırmak için kadın
15:17
çalışanlarına ücretsiz kreş desteği
15:19
sundu çalışanlarına kar ortaklığı verdi
15:23
bu sayede herkes onun için değil onunla
15:25
birlikte çalıştı bir gün büyük bir
15:28
şirkete temizlik hizmeti verirken o
15:30
şirkette boşalan idari işler
15:32
koordinatörlüğü pozisyonu için
15:34
danışmanlık verdi orada fark edildi
15:37
akıllılığı disiplini güvenilirliği ile
15:41
başka bir yatırımcının dikkatini çekti
15:44
bu yatırımcı ona bir teklif sundu insan
15:47
kaynakları ve operasyon hizmetlerini dış
15:50
kaynakla yönetme sistemini kurarsan
15:52
yatırımcı olurum elif o sistemi kurdu
15:56
sadece iki yıl içinde kendi hizmet
15:58
firmasını üç ayrı sektöre yaydı temizlik
16:01
personel tedariği ve danışmanlık kendi
16:03
ofis binalarını kurdu bankalardan kredi
16:06
almadı kimseye borçlanmadı girişimcilik
16:09
ödülleri aldı televizyon programlarına
16:12
konuk oldu ama hiçbirine geçmişinden
16:14
bahsetmedi sadece bir defa bir gazeteci
16:17
ona bu kadar başarıyı nasıl başardınız
16:20
diye sorduğunda şöyle dedi: "Beni en çok
16:23
yıkan şey beni en çok büyüten şey oldu
16:26
yıkılmak korkutucu değil yerinden
16:28
kalkmamak korkutucu." Kerem ise tam
16:31
tersi bir yöne sürüklenmişti elif'le
16:33
boşandıktan sonra ilk birkaç ay
16:35
hayatının en keyifli dönemini yaşadığını
16:38
sanmıştı sherminle her akşam dışarı
16:40
çıkıyor kahkahalar atıyor özgür olduğunu
16:43
sanıyordu oysa özgürlük sorumsuzlukla
16:46
karıştırılmamalıydı
16:48
şermin evliliğin getirdiği samimiyeti
16:51
istemiyordu sadece zaferi kutlamak
16:53
istiyordu aradan 6 ay geçmeden her şey
16:57
monotonlaştı şermin her şeye karışıyor
17:00
kıskanıyor bağırıyor ağlıyordu kerem ne
17:03
zaman Elif'in yaptığı yemekleri
17:05
hatırlasa içinde tuhaf bir boşluk
17:07
hissediyordu sonra bir gün Elif'in eski
17:11
günlüğünü buldu karıştırdı o sayfalarda
17:14
bir kadının sessiz acıları vardı bu gece
17:17
yine yalnız uyuyorum ama uyanınca da
17:19
yanımda olmayacak." diye yazmıştı bir
17:22
satıra kerem o gece ağladı ilk defa
17:25
pişman oldu ama işten geçmişti elif
17:29
ortalarda yoktu ardından Şermin hamile
17:32
kaldı kerem evliliği düşünmeden ona
17:35
destek oldu belki çocuk işleri toparlar
17:38
dedi ama olmadı şermin daha hırçın daha
17:42
bencil olmuştu ilgiyi paylaşmak
17:45
istemiyordu kerem artık eve gelmek
17:48
istemez olmuştu içki alışkanlığı
17:50
edinmişti sabahları işe geç kalıyor
17:53
müdürlerinden azar işitiyordu bir sabah
17:56
aynaya baktığında saçlarının
17:58
beyazladığını fark etti oysa Elif'le
18:01
yaşadığı hayatta her sabah gülümseyerek
18:04
uyanırdı toplantıdan sonra Elif'in
18:08
sözleri bir bıçak gibi saplanmıştı
18:10
Kerem'e "ben seni affettim ama sen
18:13
kendini affedebilecek misin?" İçine
18:15
dönüp baktığında cevabı buldu "hayır
18:18
kendini affedemiyordu çünkü Elif'in
18:21
gidişiyle sadece bir kadını değil
18:23
aslında kendisini de kaybetmişti shermin
18:26
ise bambaşka bir yıkımın eşiğindeydi
18:29
patronu olarak karşısında duran Elif'in
18:31
gözleri onu gece gündüz izliyordu sanki
18:35
o gözlerde kendini çıplak çaresiz ve
18:37
suçlu hissediyordu her sabah şirkete
18:40
gelmek onun için bir cezaydı bir süre
18:43
sonra aynaya bakamaz oldu kerem ona
18:47
uzaklaşmıştı çocuk ağlıyor ev darmadağın
18:50
ruhu parçalanıyordu ve bir gün iş
18:53
çıkışında arabanın direksiyonuna oturdu
18:56
arkaya döndü çocuğuna baktı "ben kötü
18:59
bir insan mıyım?" dedi kendi kendine
19:02
ağladı ama içi rahatlamadı vicdan
19:05
dışarıya gözyaşıyla akmazdı o içeride
19:08
sessizce çürütürdü
19:11
insanı elif şirketin başına geçtiğinden
19:14
beri çalışanlarla birebir
19:16
ilgileniyordu ilk toplantının ardından
19:19
bir sessizlik hakim olmuştu ofiste
19:22
herkes ne yapacağını bilemiyor göz
19:24
ucuyla Elif'in odasına bakıp geçiyordu
19:27
oysa Elif beklenmedik bir adım atmıştı
19:30
ilk haftasında departman toplantılarına
19:32
bizzat katılmış çalışanlarla tek tek
19:35
tanışmıştı güler yüzlüydü ama gözleri
19:38
donuktu kimse onun içinde kopan
19:40
fırtınaları göremiyordu kerem o ilk
19:43
toplantıdan sonra Elif'in yüzünü bir
19:46
türlü unutamamıştı ne zaman gözlerini
19:48
kapatsa Elif'in karşısına geçip "Ben
19:51
seni affettim ama sen kendini
19:54
affedebilecek misin?" dediği o an tekrar
19:56
tekrar aklında yankılanıyordu geceleri
19:59
uyuyamıyordu artık şermin'le aynı evde
20:02
nefes almak bile zordu çocuk ağladığında
20:05
içinden bir öfke patlıyordu sonra aynaya
20:08
bakıp utanıyordu kendinden elif'e
20:10
ulaşmaya çalıştı e-posta yazdı sonra
20:13
sildi not yazdı sonra yırttı ama bir
20:17
akşam cesaretini toplayıp Elif'in
20:19
ofisinin önüne kadar gitti parmakları
20:22
kapının tokmağına uzandı tam çalacaktı
20:25
ki vazgeçti
20:27
çünkü Elif artık başka bir
20:30
dünyadaydı ve o dünya Kerem'in asla ait
20:33
olamayacağı kadar yüksekteydi şermin ise
20:36
yavaş yavaş aklını
20:38
yitiriyordu elif'in her sabah şirkete
20:41
gülümseyerek gelişi onun için bir
20:43
işkenceye dönüşmüştü elif'in zerafeti
20:47
ses tonundaki soğukkanlılık kendinden
20:49
emin adımları Şermin'in içindeki tüm
20:52
güvensizlikleri tokat gibi yüzüne
20:54
çarpıyordu bir sabah makyaj yaparken
20:58
yüzündeki çizgileri fark etti "bu kadın
21:01
beni çökertiyor" diye fısıldadı aynaya
21:04
kerem'le tartışmaları artmıştı kerem
21:06
geceleri eve geç geliyor sabahları
21:08
kahvaltı etmeden çıkıyordu çocukla
21:11
Şermin ilgileniyordu ama artık sabrı
21:13
tükenmişti içinden Elif'e kin
21:17
kusuyordu senin gibi bir kadın nasıl bu
21:20
kadar güçlü kalabilir diye haykırmak
21:22
istiyordu ama ağzından çıkabilen tek şey
21:26
boş bir nefesti bir gün Elif'in yanına
21:29
gitmeye karar verdi niyetini bilmiyordu
21:33
belki bir özür belki bir göz dağı belki
21:36
de sadece ben buradayım." diyebilmekti
21:38
derdi ofise girdi elif yerinden bile
21:41
kalkmadı gözlüğünü çıkardı başını
21:44
kaldırdı göz göze geldiler "ne
21:46
istiyorsun Şermin?" dedi Elif ses tonu
21:49
ne öfkeli ne dostaydı şermin yutkundu
21:52
yıllardır içini kemiren kelimeler
21:55
boğazında düğüm oldu "bilmiyorum." dedi
21:58
"galiba sadece özür dilemek istedim."
22:02
Elif gözlerini kaçırmadan baktı ona
22:04
"özur mü insan önce kendine ihanet eder
22:07
sonra başkalarına sen en çok kendine
22:09
zarar verdin o yüzden seni
22:11
affetmeyeceğim ama seni anlamaya
22:13
çalışacağım shermy'nin gözleri doldu
22:16
senin gibi güçlü olamadım." dedi
22:18
titreyen sesle "güç dediğin şey acıdan
22:22
yapılır benim acım senin mutluluğundu
22:25
şimdi senin acın da benim suskunluğum."
22:27
dedi Elif şermin ayakta duramıyordu
22:31
dizleri titredi ağlayarak çıktı odadan
22:34
kerem Elif'in her geçen gün daha da
22:36
büyüdüğünü kendisininse gün geçtikçe
22:38
küçüldüğünü fark ettikçe içine kapanmaya
22:41
başladı artık şirkette kimse onunla
22:44
yakınlık kurmuyordu elif'in gelişiyle
22:47
birlikte departmanlarda hem verim hem
22:49
motivasyon artmıştı herkes onu seviyordu
22:52
herkes ondan başka bir akşam Elif'e bir
22:56
mesaj attı bir kahve içsek sadece
22:59
konuşmak için seni yargılamadan kendimi
23:02
savunmadan sadece dinlemek için elif üç
23:06
kelimeyile cevap verdi artık susmayı
23:08
seçiyorum kerem telefonu elinden düşürdü
23:12
artık hiç kimse hiçbir şey onu geri
23:15
getiremezdi elif ise geceleri yıldızlara
23:17
bakıyor içinden bir dua
23:20
mırıldanıyordu allah'ım beni öyle biri
23:23
yap ki kimseye kin duymadan
23:25
yaşayabileyim o başarmıştı acının
23:28
içinden geçip kalbini büyütmüştü ama
23:31
hala içinde ince bir sızı vardı bir
23:34
kadın olarak hor görülmenin aldatılmanın
23:37
yargılanmanın izi kolay silinmiyordu
23:40
ancak en önemlisi Elif artık geçmişiyle
23:43
değil geleceğiyle anılmak istiyordu ve
23:47
Kader hala son kozunu oynamamıştı elif
23:51
sabahine erken gelmişti penceresinden
23:54
kente bakarken bir yandan çantasından
23:56
çıkardığı eski bir kolyeyi avuçlarının
23:59
içine almıştı bu kolye Kerem'in ona
24:02
yıllar önce evlenme yıldönümünde hediye
24:04
ettiği kolyeydi her şeyin başladığı her
24:07
şeyin bittiği gündü sanki o gün elif
24:09
kolyeyi sıkıca tutarken gözleri doldu
24:12
ama ağlamadı o gün şirkette önemli bir
24:14
açıklama yapacağını duyurmuştu bütün
24:17
çalışanlar toplantı salonunda
24:18
toplanmıştı herkes merak içindeydi kerem
24:21
ve Şermin de ön sıralardaydı sessizlerdi
24:25
sanki içlerine doğmuştu bir şeyler
24:27
özellikle Kerem Elif'in yüzüne bile
24:30
bakamıyordu elif kürsüye çıktı siyah
24:33
sade bir elbise giymişti saçları
24:35
topluydu gözleri her zamankinden daha
24:38
parlak ama daha sertti derin bir nefes
24:41
aldı ve konuşmaya başladı hayat bize her
24:44
zaman adil davranmaz bazen sevdiğiniz
24:47
insanlar bir yabancıya dönüşür bazen
24:50
güven dediğiniz şey bir mektubun içinde
24:53
paramparça olur ve bazen en çok
24:56
güvendiğiniz kişi en büyük yıkımınız
24:59
olur gözlerini Kerem'e çevirmeden devam
25:02
etti ben bu şirketi kurarken yalnızdım
25:05
param yoktu destekçim yoktu ama inancım
25:07
vardı bana yapılan her haksızlık her
25:10
küçümseme her ihanet beni büyüttü şimdi
25:14
sizlerle bu yolculuğun sonuna geldiğimi
25:16
söylemek için buradayım salonda bir
25:19
uğultu yükseldi elif elini kaldırarak
25:22
susturdu bugün itibariyle şirketi
25:24
devrediyorum tüm hisselerimi hayır
25:27
kurumlarına bağışlıyorum bundan sonra
25:29
bambaşka bir hayata başlıyorum ama
25:32
gitmeden önce son bir teşekkürüm var ilk
25:35
kez gözlerini Kerem'e
25:37
dikti teşekkür ederim Kerem çünkü beni
25:40
yıktığın gün beni inşa ettiğin gündü
25:43
çünkü seni affetmek en büyük
25:45
özgürlüğümdü ardından Şermine döndü
25:48
ve sana seni suçlamak yerine anlamayı
25:52
seçtim ama hayat seni nasıl
25:54
cezalandıracağını zaten biliyor şermin
25:57
başını öne eğdi kerem ise kaskatı
25:59
kesilmişti elif kürsüden indi salondan
26:02
ağır adımlarla çıktı o an salonda ölüm
26:05
sessizliği vardı arkasından kimse
26:08
konuşamadı kapı kapanırken herkes onun
26:11
ayak seslerini duydu sanki bir kadının
26:14
değil bir devrin gidişiydi o aylar geçti
26:17
kerem şirketten ayrıldı bir süre işsiz
26:19
kaldı sonra düşük maaşlı bir işe girdi
26:22
shermin'le ilişkileri bozuldu aralarında
26:25
sürekli kavgalar çıkıyordu en sonunda
26:27
çocuklarıyla birlikte Şermin başka bir
26:30
şehre taşındı kerem yalnız kaldı kimi
26:33
zaman Elif'e mektuplar yazdı gönderemedi
26:36
kimi zaman onun izini bulmaya çalıştı
26:38
ama Elif adeta buhar olmuştu bir yıl
26:41
sonra bir yardım kuruluşunun tanıtım
26:44
gecesinde Elif sahneye çıktı artık
26:46
farklı bir isimle tanınıyordu
26:48
türkiye'nin en etkili kadın
26:50
figürlerinden biri olmuştu hayır işleri
26:53
kadın istihdamı ve güçlendirme
26:55
projeleriyle ülkenin gündemine oturmuştu
26:57
yanında genç bir kadın konuşmacı vardı
27:00
mikrofonu alıp şöyle dedi: "Bu dünyada
27:02
bazı kadınlar vardır onlar sadece kendi
27:05
yaralarını sarmaz başkalarının da ilacı
27:08
olurlar elif Hanım benim kahramanım oldu
27:11
o olmasaydı ben hala şiddet gördüğüm o
27:14
evde çaresiz kalacaktım elif
27:17
gözyaşlarını saklamadı bu kez salondaki
27:20
herkes ayağa kalkarak onu alkışladı o
27:23
gece Elif sadece geçmişine değil
27:25
geleceğine de son noktayı koydu ve son
27:27
bir not kerem bir gün posta kutusunda
27:30
isimsiz bir zarf buldu içinde sadece bir
27:33
kağıt parçası vardı üzerinde tek bir
27:35
cümle yazıyordu bazı kapılar sonsuza dek
27:38
kapanır Kerem içeri girebilmek için
27:40
değil çıkmak için çırpınacaksın kerem o
27:43
gün saatlerce ağladı ama Elif'in adını
27:46
artık kimse ağzına almaz olmuştu çünkü
27:49
Elif sadece bir kadın değil bir efsaneye
27:52
dönüşmüştü
#Animated Films

