Yaşanmış Gerçek Hikayeler kanalına hoş geldiniz! Gerçek hayatın içinden gerçek hikayeler, yaşanmış hikayeler, ilginç hikayeler, gizemli hikayeler, duygusal hikayeler, korku hikayeleri ve ibretlik hikayeler ile dolu bir dünyaya adım atın! Bu kanalda, yaşanmış olaylardan alınan dersler, sıra dışı hikayeler ve şok edici gerçekler sizi bekliyor. Başarı hikayeleri, hayatta kalma mücadeleleri ve motivasyon dolu anlar ilham verirken, trajik aşk hikayeleri ve dram dolu hayat öyküleri yüreğinize dokunacak.
Gerilim ve korku sevenler için paranormal hikayeler, cin hikayeleri ve esrarengiz olaylarla dolu tüyler ürperten anlar sizi bekliyor! Gizemli vakalar, doğaüstü olaylar ve akıl almaz gerçekler, bilinmeyene olan merakınızı körükleyecek.
Ayrıca, dedektif hikayeleri, alternatif tarih olayları, psikolojik gerilim hikayeleri ve gizemli dostluk öyküleriyle de sürükleyici bir maceraya hazır olun. Gerçek dünyada yaşanmış gizemli olaylar ve inanılması zor ama gerçek hikayeler her hafta bu kanalda!
Eğer bilim kurgu, fantastik hikayeler ve mitolojik olaylar ilginizi çekiyorsa, efsaneler ve mitolojik canavarlar ile dolu bir dünyaya kapı aralayabilirsiniz.
Bunların yanı sıra, eğlenceli anılar, komik hikayeler ve kültürel öyküler yüzünüzde bir tebessüm bırakacak. Macera ve kahramanlık hikayeleri, sürükleyici kaçış öyküleri ve aksiyon dolu olaylar ise heyecan arayanları bekliyor!
Şehir efsaneleri, tarihten ilginç olaylar, trajik geçmiş hikayeleri ve şok edici gerçeklerle zaman yolculuğuna çıkmaya ne dersiniz?
📌 Gerçek hikayelerin izini sürmek için kanala abone olun ve bildirimleri açın!
📩 İletişim & İş Birlikleri: [email protected]
🎥 Kullanılan Kaynaklar ve Atıflar:
Stock Görseller & Videolar:
Pexels - https://www.pexels.com/
Show More Show Less View Video Transcript
0:00
bazen insan kendi geçmişiyle
0:02
karşılaşmadan kim olduğunu anlayamaz
0:05
Hüseyin sabahları genelde ofisine özel
0:07
şoförlü arabasıyla giderdi ama bu sabah
0:10
farklıydı Yine o tanıdık sıkışmışlık
0:13
boğazına oturmuştu Gözlerini açtığında
0:17
her şey anlamını yitirmiş gibi
0:18
hissetmişti Öylece hiçbir şey söylemeden
0:22
arka odasındaki sade takım elbisesini
0:24
çıkartıp bir pazardan aldığı ucuz
0:26
pantolon ve montunu giydi Cebine sadece
0:29
bozuk para koydu Ne kredi kartı ne
0:31
cüzdan ne telefon Bugün de kaçacaktı
0:34
Kendi hayatından güvenlik kapısından
0:37
kendi şoförüne bile görünmeden çıktı
0:39
Şehrin kenar mahallelerinden birine
0:41
doğru yürümeye başladı Hava soğuktu
0:44
Sabah ayazı suratını kesiyordu ama
0:46
içindeki bu garip his soğuğun bile önüne
0:49
geçiyordu Bugün bir şey olacaktı Kalbi
0:52
bunu fısıldıyordu Kahverengi boyası
0:55
dökülmüş kırık tabelalı bir fırının
0:57
önünde durdu Kuyrukta bir iki yaşlı
1:00
kadın vardı Hüseyin sıraya girdi Sıra
1:03
yavaş ilerliyordu Fırının içinde eski
1:06
bir radyo çalıyordu Ekmek kokusu
1:09
nostalji gibi sarıyordu ortalığı Tam o
1:11
sırada içeri genç bir kadın girdi
1:14
Saçları dağınık üstünde solmuş bir mont
1:17
vardı Çekingen bir tavırla fırıncının
1:19
tezgahına yaklaştı Kimseye çaktırmadan
1:22
bir şeyler fısıldadı Fırıncı başını
1:25
hafifçe salladı Ardından tezgahın
1:27
altındaki sepete eğilip birkaç kuru
1:29
ekmek çıkardı Kadın teşekkür eder gibi
1:32
başını eğip çıktı Hızla kimseye bakmadan
1:35
Hüseyin gözlerini o kadından alamadı
1:38
Gözlerinde utanç vardı Hayır
1:40
yoksulluktan gelen bir utanma değildi bu
1:43
Başka bir şeydi Daha derin daha eski bir
1:47
hüzün Ne yapıyorsun Hüseyin?" diye
1:50
mırıldandı kendine "Sadece izliyorsun
1:54
Her zamanki gibi kendine kızarak dışarı
1:56
çıktı Ama kadın çoktan gözden
1:59
kaybolmuştu Ardından gidip bir şey
2:02
yapabilirdi Belki bir poşet dolusu taze
2:05
ekmek verirdi ona Belki başka bir şey
2:09
Ama hiçbir şey yapmadı Tıpkı geçmişinde
2:12
birçok şeyi yapmadığı gibi eve
2:14
döndüğünde kadının gözleri gözlerinin
2:16
önünden gitmiyordu O gece uyuyamadı ve o
2:19
gece ilk kez o rüyayı gördü Genç kadın
2:23
aynı fırında aynı şekilde kuru ekmek
2:25
alıyordu Hüseyin yine izliyordu ama bu
2:28
kez rüya devam etti Kadın çıktı dar
2:31
sokaklara girdi Hüseyin peşine takıldı
2:34
Tozlu sokaklardan geçtiler Çatlamış
2:36
duvarların arasında ilerlediler Kadın
2:39
sonunda gri kapılı eski bir gece konduya
2:41
girdi Hüseyin o an uyanmıştı Kalbi hızlı
2:45
atıyordu Sanki o ev gerçekti Sabahın ilk
2:49
ışıklarıyla dışarı çıktı Yine o mont
2:52
yine aynı mahalle Fırına gitti Üç taze
2:55
ekmek aldı Sonra rüyadaki gibi yürümeye
2:58
başladı Her köşe başında kalbi daha
3:01
hızlı çarpıyordu Rüya bir rehber olmuştu
3:04
sanki Ve işte o köşe o kapı o duvar
3:09
gerçekti Heyecanla kapıya yaklaştı
3:11
Birkaç saniye nefesini tuttu Sonra
3:14
cesaretini toplayıp kapıyı çaldı
3:16
İçeriden boğuk bir ses geldi Kapı açık
3:19
Kapıyı araladı Eski loş küçük bir evdi
3:22
Sesin geldiği odaya ilerledi Odanın
3:24
ortasında oturan yaşlı bir adam vardı
3:27
Hüseyin'e bakıyordu Donup kaldı Bu adam
3:30
ona çok tanıdık geliyordu Ama nasıl
3:34
ikisi de bir süre konuşamadı Göz göze
3:37
bakıştılar Sonra Hüseyin'in bakışları
3:39
adamın parmağındaki işlemeli yüzüğe
3:41
kaydı ve o an elindeki ekmekler yere
3:45
düştü Dış kapı açıldı Aynı kadın içeri
3:48
girdi Elinde bir poşet vardı Yaşlı adama
3:52
yaklaştı "İyi misin baba?" dedi Sonra
3:54
Hüseyin'e dönüp "Bu beyefendi kim?" diye
3:56
sordu Hüseyin'in gözleri yaşlı adama
3:59
kilitlenmişti Titreyen dudaklarından
4:02
sadece bir kelime döküldü "Baba ve o an
4:06
her şey dondu Yıllar özlemler acılar
4:11
Sessizlik içinde gözyaşlarıyla cevap
4:14
verdi yaşlı adam O kelime evin içine
4:17
bomba gibi düşmüştü Baba genç kadın
4:20
olduğu yerde donmuştu Hüseyin'in gözleri
4:24
hala yaşlı adamın elindeki yüzüğe
4:26
kitlenmişti Altın bir çemberin ortasında
4:29
oyulmuş küçük bir çam ağacı figürü vardı
4:31
Aynı figürü çocukken elini tuttuğu
4:33
adamın parmağında da görmüştü O çam
4:36
ağacı Onların en yoksul ama en mutlu
4:39
oldukları yıllarda ormandan birlikte
4:41
kestikleri küçük ağacı simgeliyordu
4:44
Yaşlı adamın dudakları titredi Sanki
4:46
1000 yıl susmuş da şimdi tek kelime
4:48
etmeye cesaret edemiyordu Gözleri
4:52
karşısında duran adama
4:53
takıldı "Sen sen Hüseyin misin?" dedi
4:58
boğuk bir sesle Hüseyin başını yavaşça
5:01
salladı Benim birkaç saniye kimse
5:04
konuşamadı Zaman durmuştu Sonra yaşlı
5:07
adam titreyerek ayağa kalktı
5:09
Sendeleyerek bir adım attı Hüseyin
5:12
refleksle ileri atıldı İkisi birden
5:14
ortada sarıldılar Yılların yükü hiç
5:17
sorulamamış sorular hiç verilmemiş
5:19
cevaplar o sarılmada aktı gitti O an
5:22
yalnızca kalp konuşuyordu Zaman mesafe
5:26
yoksulluk zenginlik hepsi bu
5:29
kucaklaşmanın dışında kalmıştı Genç
5:32
kadın şaşkınlıkla izliyordu Baba bu kim
5:36
gerçekten kim bu adam?" dedi Yaşlı adam
5:40
sesi boğuk ama
5:42
huzurluydu Bu bu benim oğlum Kaybettiğim
5:47
zorla elimden alınan oğlum Kadının
5:49
gözleri büyüdü Elindeki poşeti düşürdü
5:53
Oğlun mu benim a beyim mi bu işte o anda
5:57
Hüseyin'in kalbindeki son boşluk da
5:59
yerine oturdu Bu genç kadın kuru ekmek
6:02
alan utangaç bakışlı bu genç kadın onun
6:06
kardeşiydi Yıllar sonra aynı mahallede
6:08
aynı yoksulluğun içinde karşılaşmışlardı
6:11
Kader fark ettirmeden onları aynı
6:13
sokakta buluşturmuştu Hüseyin yere çöktü
6:17
Eliyle başını tuttu Ağladı Sessizce
6:20
derinden babasına döndü "Beni neden
6:22
bıraktın baba?" "Neden?" dedi Yaşlı adam
6:26
kolunu uzattı Yavaşça yanına oturdu
6:29
Seni bırakmadım oğlum Sadece çaresiz
6:32
kaldım Annen öldüğünde ben hem sana hem
6:34
kardeşine bakamıyordum İşim yoktu evim
6:37
yoktu Sokağa düşmenizi istemedim Sizi
6:40
alacaklarını
6:41
söylediklerinde seni zengin bir aileye
6:43
evlatlık verdiler Daha iyi bir hayatın
6:46
olsun diye Ama bilmedim ki seni
6:49
unutacaklar Seni bizden koparacaklar
6:51
Kadın sessizce oturdu Gözlerinden yaşlar
6:55
süzülüyordu Ben seni hiç tanımadım abi
6:58
Ama rüyamda yıllardır bir adam
7:00
görüyordum Hep sırtı dönüktü ama içimde
7:03
bir bağ vardı Şimdi anlıyorum Hüseyin
7:06
elini kız kardeşinin omzuna koydu Ben de
7:09
bilmiyordum neden buraya geldiğimi Neden
7:12
hep bu sokaklara çekildiğimi Meğer
7:14
kalbim sizi arıyormuş O gün saatlerce
7:17
konuştular Hüseyin yıllardır içinde
7:20
biriken soruları sordu Babası ağlayarak
7:22
anlattı Nasıl tek başına kaldığını
7:25
kızını büyütmek için gece gündüz
7:27
çalıştığını oğlunu hep aradığını ama
7:30
izine bir türlü ulaşamadığını Hüseyin
7:33
anlattı Nasıl lüks içinde ama duygusal
7:36
bir çoraklıkla büyüdüğünü kendisine
7:38
ailem denilen insanların ona hiçbir
7:41
zaman sevgi göstermediğini her şeyin ama
7:44
her şeyin eksik olduğunu kadın yani
7:48
Hüseyin'in kız kardeşi adının Zehra
7:51
olduğunu söyledi mahallede bir tekstil
7:54
atölyesinde asgari ücretle çalıştığını
7:56
babasına baktığını akşamları ise kalan
7:59
parayla kimsesiz çocuklara yemek
8:01
götürdüğünü Zehra'nın yüreği o kadar
8:04
temizdi ki Hüseyin kendinden utandı Onun
8:06
vicdanı kendi milyonlarına bedeldi O
8:09
gece Hüseyin evine dönmedi Aynı o eski
8:12
evde babasının odasındaki sedirde
8:15
sabahladı Gece boyunca duvarda asılı
8:17
olan solmuş bir fotoğrafa baktı Eski bir
8:20
fotoğraftı Üç kişi vardı Babası annesi
8:24
ve kucağında bir bebek Kendisi
8:27
fotoğrafın arkasında silinmiş bir tarih
8:29
vardı Altında da babasının el yazısıyla
8:32
yazılmış bir not Bir gün yine bir araya
8:35
geliriz Belki bir sokak başında belki
8:38
bir rüyada Sabah güneşi eski evin
8:41
penceresinden süzülürken Hüseyin
8:43
gözlerini açtı Odada bir huzur vardı ama
8:46
içinde bir karmaşa elini alnına götürdü
8:50
Başı ağrıyordu Dün gece düşündükleri
8:52
zihninde kocaman bir girdap oluşturmuştu
8:55
Rüyalar eski fotoğraflar babasının sesi
8:59
Zehra'nın titreyen dudakları hepsi
9:02
yeniden geçiyordu gözlerinin önünden
9:04
Fakat sabah huzurluydu Mutfağa indiğinde
9:07
Zehra kahvaltı hazırlıyordu Masada çay
9:10
zeytin peynir ama her şey sadeydi
9:13
Hüseyin masaya oturdu Hiç konuşmadı
9:16
Zehra usulca sordu İyi misin abi hüseyin
9:20
bir an sustu Sonra yavaşça başını
9:23
salladı Çok uzun zamandır ilk defa
9:25
sabahı böyle hissediyorum Gerçek gibi
9:28
Zehra gülümsedi Gerçek zaten Kendi
9:32
evindesin Kendi ailendesin Sahip olduğun
9:35
hiçbir şeye ihtiyacımız yok Yeter ki
9:38
burada ol Bu sözler Hüseyin'in içini
9:40
ısıttı ama aynı zamanda bir utançla da
9:43
yüzleşmesine neden oldu Koca bir
9:45
imparatorluğun sahibi olmuştu ama ruhunu
9:48
kaybetmişti Vicdanını köklerini sevgiyi
9:52
satın alabilecek bir parası hiç
9:53
olmamıştı aslında Kahvaltıdan sonra
9:56
Hüseyin babasının eski oturma odasında
9:58
oturdu Etrafı inceledi Duvarlarda
10:01
sararmış gazeteler eski bir radyo yerde
10:05
yamalı bir kilim Ama her şey samimiydi
10:08
Her şey yaşanmıştı O anda cebindeki
10:10
telefon çaldı Sekreteri arıyordu
10:13
Beyefendi bugün yönetim kurulu
10:15
toplantısı var Avukatlar da geldi Ayrıca
10:19
yurt dışından gelen yatırımcılar sizi
10:21
bekliyor Hüseyin başını öne eğdi Bugün
10:24
gelemeyeceğim Toplantıyı iptal edin
10:27
Avukatlara da ertelemelerini söyleyin
10:29
Sekreter afalladı Efendim yatırımcılar
10:33
çok önemliydi Daha önemli işlerim var
10:35
dedi Hüseyin kararlı bir sesle ve
10:37
telefonu kapattı Zehra odadan başını
10:40
uzattı İş yerin mi evet Ama artık onlar
10:44
her şey değil Zehra gözlerini kaçırdı
10:47
Benim bir isteğim olabilir mi dedi Tabii
10:50
ki Ne istersen söyle Dedi Hüseyin hemen
10:53
Şu bizim mahalledeki çocuklar var ya
10:55
hani annesi babası olmayan Onlara senede
10:59
bir defa yardım gelir O da yetmiyor Sen
11:02
belki bir şeyler
11:04
yapabilirsin Hüseyin'in yüzü ciddileşti
11:07
Gözlerini Zehan ayırmadan içten bir
11:10
şekilde yapacağım." dedi O gün öğleden
11:13
sonra Hüseyin mahallede yürüyüşe çıktı
11:17
Eski dar sokaklardan geçti Çocuklar onu
11:20
görünce meraklı gözlerle baktılar Yırtık
11:23
formalar delik ayakkabılar Ama
11:25
gözlerinde ışık vardı mahallenin köhne
11:28
okuluna gitti Müdüre kendini tanıttı ve
11:31
yardım etmek istediğini söyledi Müdür
11:34
şaşkındı "Gerçekten mi?" dedi "Bugüne
11:37
kadar buraya gelip yardım teklif eden
11:39
bir iş insanı olmadı." Hüseyin başını
11:42
salladı "Burada kalıcı bir şeyler yapmak
11:46
istiyorum Sadece yardım değil eğitim
11:49
desteği sağlık gıda hatta psikolojik
11:51
destek Müdür gözleri dolu dolu teşekkür
11:54
etti Bu mahalle sizi hiç unutmayacak ama
11:58
Hüseyin daha yeni başlıyordu Aynı günün
12:00
akşamı evine döndüğünde onu bekleyen
12:02
biri vardı Şirketin yönetim kurulu
12:05
başkan yardımcısı Bahadır Kravatı
12:07
gevşetilmiş yüzü gergindi Bizi unuttun
12:11
Hüseyin Bey Bugünkü toplantıda
12:13
yatırımcılar bekledi Ortaklar endişeli
12:16
Bu neyin havası böyle hüseyin gayet
12:18
sakin bir şekilde cevap verdi Gerçek
12:21
hayatı yaşıyorum Bahadır Uzun zamandır
12:23
ilk defa nefes alıyorum Bırak biraz
12:25
nefes alayım Bahadır kaşlarını çattı Bu
12:29
konuşmalar hoş değil Eğer işler bu
12:31
şekilde ilerlerse hissedarlar bazı
12:34
kararlar almak zorunda kalabilir Hüseyin
12:36
ayağa kalktı Gözleri kararlıydı Alın o
12:40
kararları Ama ben artık şirketim bana
12:42
değil benim şirkete yön vermem
12:44
gerektiğini düşünüyorum O yüzden işler
12:46
değişecek Bahadır öfkeyle çıkıp gitti
12:49
Ama Hüseyin'in içi rahattı Gece
12:52
olduğunda Zehra ve babasıyla tekrar bir
12:54
sofraya oturdu Tencere yemeği ekmek
12:58
turşu ama yürek dolusu huzur Zehra
13:02
sofradan kalkarken bir zarf uzattı
13:05
Hüseyin'e Bunu yıllar önce annem yazmış
13:08
Vefat etmeden hemen önce baba hep
13:11
sakladı Hüseyin zarfı titreyen elleriyle
13:13
açtı Hüseyinim belki bir gün bu mektubu
13:17
okursun Senin hayatın güzel olsun Diye
13:19
seni elimizden aldılar Ama biz seni hep
13:21
sevdik Bir gün döneceğini biliyorum
13:24
Kalbin seni getirecek Eğer bu satırları
13:27
okuyorsan aile seni affetmiştir ve sen
13:30
de kendini affetmelisin Çünkü hiçbir
13:33
zenginlik evlat sevgisinin yerini tutmaz
13:36
Mektubun sonunda bir not vardı Babanı
13:39
sev kız kardeşini koru ve insan kal
13:42
Hüseyin İnsan kal Hüseyin gözyaşlarını
13:45
tutamadı İşte o gece Hüseyin gerçek
13:48
anlamda yeniden doğdu Sabah erken
13:50
saatlerde Zehra fırına gitmişti Hüseyin
13:53
ise bahçede oturuyordu Babası yaşlı
13:56
gözlerle pencerenin ardından oğlunu
13:59
izliyordu Gurur duyuyordu Ama içinde bir
14:02
burukluk vardı Çünkü o geçmişin yükünü
14:05
yıllarca tek başına taşımıştı Şimdi
14:08
oğlunun omuzlarına o yükten bir parça
14:11
daha bırakmanın vakti geldiğine
14:13
inanıyordu Hüseyin dedi ağır adımlarla
14:16
bahçeye inip yanına yaklaşarak
14:19
Biraz konuşabilir miyiz hüseyin başını
14:23
salladı Elbette baba Yaşlı adam bir
14:25
tabureye oturdu Ellerini dizlerine koydu
14:28
ve derin bir nefes aldı Zehra güçlü bir
14:31
kızdır ama çocukken çok şey yaşadı
14:34
Annenin ölümünden sonra ben çalışıyordum
14:37
O ise kardeşine kol kanat gerdi Ama
14:40
bizden sakladığı bir şey vardı Yıllar
14:42
sonra öğrendim ama o zaman artık çok
14:44
geçti Hüseyin dikkat
14:47
kesildi Ne gibi bir şey 14 yaşındayken
14:51
mahalledeki bir fırında işe başlamıştı
14:53
Fırının sahibi evliydi ama Zehra'yı
14:57
gözünden ayırmazdı Sonra Zehra fırını
15:01
bıraktı Birkaç ay sonra değiştiğini fark
15:03
ettim Sessizleşti Geceleri ağlamaya
15:07
başladı Sonradan öğrendim ki o adam
15:09
Zehra'ya zorla yaklaşmaya çalışmış
15:12
Hüseyin yumruklarını sıktı Boğazı
15:15
düğümlendi O adam şimdi nerede şehir
15:18
dışına taşındı Olayı gizledik Zehra'nın
15:21
adını lekeletmemek için Ama o gün
15:23
bugündür Zehra fırınlara karşı hem bir
15:26
nefret hem de bir takıntı geliştirdi Hep
15:29
aynı fırın türünü kurdu Aynı kokular
15:33
aynı düzen Sanki bir şeyi geri almak
15:36
istiyor gibi Ama o zaman da hep kaçtı
15:40
aşktan sevgiden Hüseyin'in gözleri
15:43
dolmuştu Zehra'nın güleryüzünün
15:45
arkasındaki bu karanlık onun içini
15:47
dağladı O anladı ki kardeşinin gülüşü
15:51
acıların üzerine örttüğü bir perdeymiş
15:53
sadece Tam o sırada telefona bir
15:55
bildirim geldi Eski şirket ortağı
15:58
Bahadır'dan geliyordu Yarın saat 10 arda
16:01
olağanüstü yönetim kurulu toplanacak
16:04
Katılmazsan seni başkanlıktan alacağız
16:07
Hissedarlar seni şirkette görmek
16:08
istemiyor artık
16:10
Hüseyin telefonu sessizce cebine koydu
16:13
Babasına döndü Onların ne düşündüğü
16:16
umurumda değil ama seni Zehra'yı ve
16:20
mahalleyi yüzüstü
16:21
bırakmam O gece Zehra fırından geç döndü
16:25
Üstü un içindeydi ama gözlerinde bir
16:28
parıltı vardı Hüseyin onun gözlerinin
16:31
içine bakarak sordu
16:34
Zehra geçmişini benimle
16:36
paylaşmak ister misin zehra bir an durdu
16:40
Omuzları düştü Sanki yıllardır sırtında
16:43
taşıdığı bir yük aniden daha ağırlaşmış
16:45
gibiydi Sandalyeye oturdu Başını eğdi
16:49
Abi biliyorum babam sana anlatmıştır Ben
16:52
utanmıyorum Başıma gelenlerden ama
16:55
utanmam gereken şeyler de var O gün o
16:58
adam ben susmak zorundaydım çünkü sesimi
17:01
duyan olmadı Annem yoktu Babam
17:04
çalışıyordu Sen yoktun Ve sonra o adam
17:07
gitti Ama içimde kaldı Hüseyin başını
17:10
eğdi Bunu sana yapanı bulmak isterdim
17:13
ama biliyorum senin iyileşmen benim
17:15
intikamımla olmayacak Sana nasıl
17:18
yardımcı olabilirim zehra Zehra derin
17:21
bir nefes aldı Ben bu mahallede kadınlar
17:23
için bir fırın atölyesi kurmak istiyorum
17:26
Hem meslek öğrensinler hem de kendi
17:28
ayakları üstünde dursunlar Destek olur
17:30
musun sonuna kadar dedi Hüseyin kararlı
17:33
bir şekilde Ertesi gün Hüseyin şirkete
17:36
gitmeye karar verdi Üzerine sade bir
17:39
takım giydi Arabasını değil dolmuşu
17:42
kullandı Şirkete girdiğinde güvenlikler
17:44
tanımakta zorluk çekti Yüzündeki sakal
17:47
sade kıyafetleri o eski Hüseyin gitmişti
17:51
Toplantı odasına girdiğinde sessizlik
17:53
oldu Masanın etrafındaki yöneticiler
17:56
yatırımcılar avukatlar ona buz gibi
17:58
bakıyordu Bahadır ayağa kalktı Hoş
18:01
geldin Bizi uzun süre beklettin Hüseyin
18:04
sandalyeye oturdu Sizi bekletmeye değil
18:07
izlemeye geldim Bu şirket kar Hırsıyla
18:10
yanan bir yapıya dönüştü İnsanı vicdanı
18:13
merhameti yok ettiniz Ben yokken bunu
18:16
daha net gördüm Yatırımcılardan biri
18:18
araya girdi Bize duygusal konuşmalar
18:21
değil rakamlar lazım Hüseyin gülümsedi
18:24
Ben size rakam vereyim Bu mahallede her
18:27
yıl yardım yapılmadan yaşayan 200 çocuk
18:29
var 90 kadın ekonomik şiddet altında
18:33
çalışıyor Ama artık bu şirketin %10'u bu
18:36
mahallelere çocuklara kadınlara
18:38
aktarılacak Çünkü ben hala başkanım ve
18:41
bu kararı alacak gücüm var Ortalık
18:44
karıştı Bahadır öfkeyle ayağa kalktı Sen
18:47
böyle bir şey yapamazsın Yapabilirim
18:50
Çünkü hisselerin çoğunluğu hala bende Ve
18:53
eğer bu şirketi değiştiremiyorsam
18:55
hepsini satıp bu parayı sokaklara
18:57
gömeceğim En azından bir çocuk daha aç
19:00
yatmayacak Toplantı sessizliğe gömüldü
19:03
Aynı gece Zehra'ya telefon geldi Arayan
19:06
eski mahallesinden yaşlı bir kadındı
19:09
Zehra kızım O eski fırıncı adam
19:13
mahalleye geri dönmüş Seni soruyor
19:15
Dikkat et kızım dikkat et Zehra'nın eli
19:18
titremeye başladı ve bir gölge fırının
19:21
önündeki elektrik direğinin dibinden
19:23
zehraya bakıyordu Gece sessizdi
19:26
Mahallenin sokak lambaları titrek bir
19:28
sarılıkla yanıyor rüzgar çöpleri sağa
19:31
sola savuruyordu Fırının camından dışarı
19:34
bakan Zehra az önce aldığı telefonun
19:36
etkisiyle ellerini
19:38
oşturuyordu Gözleri elektrik direğinin
19:41
dibinde hareket eden gölgeye takıldı
19:43
İçinde tarifsiz bir ürperti hissetti
19:46
Hüseyin Zehra'nın yanına geldiğinde onun
19:49
bu halini görünce kaşlarını çattı Bir
19:52
şey mi oldu zehra başını salladı
19:55
Mahalleden aradılar O adam o eski
19:59
fırıncı buraya dönmüş Beni soruyormuş
20:02
Neden döndü bilmiyorum ama içimde bir
20:04
sıkıntı var Hüseyin ayağa kalktı Adını
20:07
ver bana Hayır Dedi Zehra ilk kez sesi
20:10
yükselerek Senin ellerini kana bulamana
20:13
izin vermem O bunu hak etse bile artık
20:16
ben onun korkusuyla yaşamayacağım ama bu
20:19
sefer kaçmayacağım da Hüseyin'in
20:21
gözlerinde öfke parladı ama kardeşinin
20:23
kararlılığına saygı duydu Peki ama
20:27
yalnız değilsin Ne olursa olsun seni
20:29
koruyacağım Ertesi sabah fırının camına
20:32
biri siyah bir zarf bıraktı Zarfın
20:34
içinde eski bir fotoğraf vardı Zehra
20:38
fırının önünde 14 yaşında arkasında o
20:41
adam ve zarfın içinde bir not Yarım
20:44
kalan işlerimizi konuşalım Aynı yerde
20:47
aynı saat Zehra bu notu elinde tutarken
20:50
gözleri buğulandı Demek ki hala aynı
20:54
kibirle yaşıyor Hala korktuğumu sanıyor
20:57
Hüseyin notu aldı Göz ucuyla okudu O
21:00
oraya gelecek ama seni değil beni
21:01
bulacak Zehra başını iki yana salladı
21:04
Hayır bu benim geçmişim Ben yüzleşeceğim
21:08
O akşam mahallenin dışındaki terk
21:10
edilmiş eski fırının önünde buluştular
21:13
Hüseyin biraz geride bir ağacın
21:15
arkasından izliyordu Adam bastonla
21:18
yürüyen yüzü kırış kırış olmuş biriydi
21:20
artık Ama gözleri hala aynı sinsi
21:23
bakışlarla parlıyordu Büyümüşsün dedi
21:26
Ama hala gözlerin aynı Zehra dik durdu
21:30
Senin yüzünden çocukluğum çürüdü ama
21:32
artık senden korkmuyorum Bu mahallede
21:35
kadınlara umut oluyorum Senin gibilerin
21:37
gölgesinde kalmadan adam yaklaştı Sana
21:41
zarar vermedim Sadece sana biraz fazla
21:44
değer verdim Zehra dişlerini sıktı Senin
21:48
değer anlayışın bir çürük elma gibi
21:50
Yaklaştığın her şeyi zehirledin Adam
21:53
kahkaha attı Sen hala zayıfsın Sadece
21:57
dilin büyümüş ama ruhun hala O küçük kız
22:00
Tam o an Hüseyin hızla ortaya çıktı Adam
22:03
şaşkınlıkla geri çekildi Sana bir daha
22:05
bu kadar yaklaşamayacaksın." dedi
22:07
Hüseyin Polise her şeyi anlattık
22:10
Mahalledeki kadınlar da şikayetçi olacak
22:13
Artık seni koruyacak kimse yok Adam
22:16
bastonunu kaldırdı Saldırmaya kalktı Ama
22:20
Hüseyin refleksle bastonu yakaladı ve
22:23
sertçe yere bastırdı Adam yere düştü
22:26
Zehra adamın yüzüne eğildi Sana
22:30
acımıyorum Çünkü senin yüzünden yıllarca
22:33
kendime bile dokunamadım Ama şimdi senin
22:36
yüzüne bakıp geçmişimle
22:38
vedalaşıyorum." Polisler geldiğinde adam
22:41
kelepçelendi Hüseyin ve Zehra fırının
22:44
karşısındaki kaldırımda uzun bir süre
22:46
sessizce oturdular Gecenin sessizliğinde
22:49
sadece kalplerinin çarpıntısı vardı
22:52
Ertesi sabah Zehra kadınlarla birlikte
22:54
fırın atölyesini kurmaya başladı Genç
22:57
kızlar yaşlı kadınlar mahalledeki dul
22:59
hanımlar hepsi Zehra'nın etrafında
23:02
toplandı Unla değil umutla
23:04
yoğuruyorlardı hamuru artık Hüseyin
23:07
uzaktan onları izlerken babası yanına
23:09
geldi Seninle gurur duyuyorum oğlum Ama
23:12
kendin için ne yapacaksın hüseyin başını
23:15
eğdi Henüz bilmiyorum baba Sanki bir şey
23:19
eksik O eksiklik birkaç gün sonra
23:22
mahallede yeni açılan küçük bir
23:23
kütüphanenin içindeydi Kütüphaneyi
23:26
mahalleli kadınlarla birlikte bir genç
23:28
kadın kurmuştu Küt saçlı gözlüklü kitap
23:32
kokan bir kadındı Hüseyin içeri
23:34
girdiğinde o kadınla göz göze geldi
23:37
Kadın gülümsedi Kitap mı arıyorsunuz
23:40
yoksa kendinizi mi hüseyin şaşırdı Kadın
23:43
gülümseyerek uzattı Tutunamayanlar belki
23:46
kendinizi bulursunuz Hüseyin sabah
23:49
erkenden kalktı Zehra çoktan fırının
23:52
kapısını açmış hamurları mayalamaya
23:54
başlamıştı Mahalle uykusundan
23:57
uyanmamıştı henüz Sessizlik son günlerde
24:00
Hüseyin'in içini sarmalayan yeni bir
24:02
huzurun yansımasıydı Geceleri artık
24:05
kabus görmüyordu Sabahları kalbinde o
24:07
ezici boşlukla uyanmıyordu Ama yine de
24:10
içinde bir şey tam olarak yerli yerine
24:13
oturmuyordu Fırının önüne oturup
24:15
Zehra'nın kahvaltı için verdiği sıcak
24:17
poğaçayı yavaş yavaş yerken gözü
24:20
mahalledeki çocuklara takıldı Önceden
24:23
onlardan uzak durur yüzüne bile bakmazdı
24:27
Şimdi ise içten bir gülümsemeyle onları
24:29
izliyor kendi çocukluğunu düşünüyordu
24:32
Kendi çocukluğu silik eksik hatırlanmak
24:35
istenmeyen bir gölge gibi geçmişti
24:39
hayatından O gün Zehra fırını biraz
24:41
erken kapattı Elinde bir dosyayla
24:44
Hüseyin'e yaklaştı Bunu dün belediyeden
24:46
biri bıraktı Seninle ilgiliymiş Hüseyin
24:50
dosyayı aldı içinde geçmiş yıllara ait
24:53
bir dizi resmi belge nüfus kayıtları ve
24:55
birkaç eski mektup vardı Bir tanesi
24:59
yıllar önce Hüseyin'in evlatlık verilme
25:01
sürecine ait resmi bir
25:03
yazışmaydı Sayfanın alt kısmında bir not
25:06
iliştirilmişti
25:07
Zehra'nın annesi tarafından çocukla
25:10
ilgili sosyal hizmetlere yapılan
25:12
başvurunun ardından çocuğun babası kendi
25:14
isteğiyle teslim edilmiştir Annesinin
25:17
sağlık durumu nedeniyle süreç dışında
25:19
kaldığı bilgisi mevcuttur Hüseyin'in
25:21
boğazı düğümlendi Demek annem gerçekten
25:25
vardı yaşıyordu Zehra gözlerini kaçırdı
25:29
Ben annemden duymuştum bir şeyler ama
25:32
çocukken anlam verememiştim O zamanlar
25:35
senin kim olduğunu da
25:37
bilmiyordum Hüseyin belgeleri defalarca
25:39
okudu Her cümle hayatının başka bir
25:42
köşesini aydınlatıyor geçmişin karanlık
25:45
noktalarına ışık tutuyordu Annesi
25:48
ölmemişti Yıllar boyunca ulaşamamıştı
25:51
sadece ve şimdi o kadına ulaşma ihtimali
25:54
bile kalmamıştı Çünkü belgenin altındaki
25:57
notta şu cümle vardı Hasta olduğu
25:59
dönemde kimsesizler mezarlığına
26:01
defnedildiği bilgisi alınmıştır Hüseyin
26:04
sandalyeye yığıldı Yıllarca aradım Onu
26:07
hiç tanımadan öldü gitti Ben de onu hiç
26:11
affedememiştim Zehra sessiz kaldı Onun
26:14
da gözleri dolmuştu Belki seni
26:16
affetmiştir abi Belki seni hiç
26:18
suçlamamıştır Çünkü sevgi bazen
26:21
konuşmadan da affeder Hüseyin
26:24
gözyaşlarını sildi İçinde bir yer o
26:27
cümleyle çatlamıştı Çatlaklardan içeri
26:31
yıllardır bekleyen bir aydınlık
26:33
süzülüyordu O gece Hüseyin yalnız
26:36
yürüyüşe çıktı Mahallenin kenarındaki
26:38
eski çöp yığını temizlenmiş yerine küçük
26:41
bir park yapılmıştı Banka oturdu Başını
26:44
gökyüzüne kaldırdı Ay pusluydu ama yine
26:47
de oradaydı Gözlerini kapattı ve
26:49
fısıldadı Anne seni hiç tanımadım ama
26:53
içimde hep senin sesini aradım Şimdi
26:56
biliyorum bana en başından beri vermek
26:59
istediğin tek şey sevgiydi ve ben onu
27:02
Zehra'da buldum O sırada ayak sesleri
27:04
yaklaştı Zehra sessizce oturdu yanına
27:08
İkisi de konuşmadı Gerek de yoktu
27:10
Sessizlik artık boşluğu değil anlaşmayı
27:13
taşıyordu Ertesi sabah Hüseyin fırına
27:16
geldiğinde çocuklar önüne dizilmiş
27:18
ellerinde bir şey tutuyorlardı Küçük
27:21
kağıtlar Her birine çocukların kendi
27:23
elleriyle yazdığı birer kelime vardı
27:26
Teşekkür ederiz Hüseyin amca Hüseyin o
27:29
an neye uğradığını şaşırdı Zehra arkadan
27:32
yaklaştı Onlara kitap okuduğun için
27:35
sokakları temizlettiğin için fırına
27:37
onların yaptığı çizimleri astığın için
27:40
hepsi sana minnettar Sen bu mahallenin
27:43
içini değiştirdin Bir çocuk kucağındaki
27:46
defteri Hüseyin'e uzattı İçini senin
27:49
için çizdim İçinde senin kalbin var
27:52
Hüseyin defteri açtı Kalbin içine bir
27:54
fırın çizilmişti İçinden çıkan sıcak
27:57
ekmekler gökyüzüne doğru yükseliyordu
28:00
Gözleri doldu Ben hayatımda ilk kez
28:04
içimi böyle tam hissediyorum Eksik değil
28:07
karanlık değil suskun değil Gerçek Zehra
28:11
göz kırptı Senin içindeki boşluk bizim
28:15
sevgimizle doldu abi Belki de hepimiz
28:18
birbirimizin eksiğiydik Akşam olduğunda
28:21
Hüseyin kütüphaneye uğradı raflara tek
28:24
dokundu Sonra en sevdiği kitabı aldı
28:26
Simyağcı Gözleri şu satırlarda takılı
28:29
kaldı Kendi kaderini yaşamak bir insanın
28:31
yeryüzündeki en büyük sorumluluğudur Ve
28:34
işte o gece Hüseyin yıllar sonra ilk kez
28:37
günlüğüne bir şeyler yazdı Sayfanın
28:39
üstüne sadece üç kelime Artık tamamım
28:42
anne
28:43
[Müzik]
#Poverty & Hunger
#Animated Films

