“İHANET” Gerçek Hikaye; Aldatıldı ve İhaneti Affetti Ama Sonra Dünyası Başına Yıkıldı
Jun 21, 2025
Gerçek hayatın içinden süzülüp gelen gerçek hikayeler, duygulara dokunan yaşanmış hikayeler, sizi içine çekecek gizemli hikayeler, şaşırtıcı ilginç hikayeler, yürek burkan duygusal hikayeler, ürkütücü korku hikayeleri ve düşündürücü ibretlik hikayeler ile dolu bir dünyaya adım atıyorsunuz.
Bu kanalda, yaşanmış olaylardan çıkarılan derslerle bezeli sıra dışı hikayeler, beklenmedik sonlara sahip dramatik anlatılar ve sizi derinden sarsacak şok edici gerçekler yer alıyor.
Hayatta kalma mücadeleleri, umut veren başarı hikayeleri ve yaşamın içinden gelen motivasyon dolu anlar, izleyiciye ilham verirken; bir yandan da trajik aşk hikayeleri ve dram dolu hayat öyküleri kalbinizin derinliklerine dokunacak.
Gerilim ve korku hikayeleri sevenler için, tüyler ürperten paranormal hikayeler, ürkütücü cin hikayeleri ve açıklanamayan esrarengiz olaylar bu kanalda sizi bekliyor.
Bilinmeyenleri keşfetmek isteyenler için, akıl almaz detaylarla dolu gizemli vakalar, gerçek hayata dayanan doğaüstü olaylar ve inanılması güç ama belgelenmiş gerçek hikayeler düzenli olarak paylaşılıyor.
Ayrıca, gizemin peşinden gitmeyi seven izleyiciler için dedektif hikayeleri, düşünmeye sevk eden psikolojik gerilim hikayeleri, merak uyandıran alternatif tarih olayları ve etkileyici gizemli dostluk öyküleri de içeriklerimiz arasında.
Her hafta yayınlanan yeni videolarla gerçek dünyada yaşanmış gizemli olaylar ekranlarınıza geliyor.
Bilim kurgu ve mitoloji tutkunları için ise fantastik hikayeler, efsaneleşmiş anlatılar ve unutulmaz mitolojik olaylar, gizemli efsaneler ve kadim mitolojik canavarlar eşliğinde karşınıza çıkacak.
Bunun yanında, içinizi ısıtacak eğlenceli anılar, tebessüm ettirecek komik hikayeler ve kültürel zenginlikleri yansıtan kültürel öyküler de sizi bekliyor.
Macera tutkunları için sürükleyici kaçış öyküleri, aksiyon dolu gelişmeler ve ilham verici kahramanlık hikayeleri de kanalımızda yer alıyor.
Tarihin bilinmeyen yönlerini keşfetmek isteyenleri, etkileyici şehir efsaneleri, tarihten ilginç olaylar, yürek burkan trajik geçmiş hikayeleri ve akıldan silinmeyecek şok edici gerçekler ile zaman yolculuğuna davet ediyoruz. Yaşanmış Gerçek Hikayeler kanalına hoş geldiniz...
🔔Gerçek hikayelerin izini sürmek için şimdi abone olun ve bildirimleri açarak hiçbir hikayeyi kaçırmayın...
Show More Show Less View Video Transcript
0:00
eşiniz size ihanet etseydi onu affedebilir miydiniz ihaneti sineye mi çekerdiniz yoksa boşanır mıydınız ya da
0:08
evladınız eşi tarafından ihanete uğrasaydı ne yapardınız düşüncelerinizi
0:13
yorumlara kesinlikle yazın bu hikayemizde eşinin ihanetini sineye çekmeye karar veren bir insanın yaşadığı
0:20
acı tecrübeleri sizlerle paylaşacağız umarız beğenirsiniz şimdi hazırsanız hikayemize geçebiliriz iyi seyirler
0:27
yaşanmış Gerçek Hikayeler kanalına abone olmayı ve videoyu beğenmeyi ihmal etme
0:33
insanın başına ne gelirse en yakını yüzünden gelir halil'in başına gelenin adı ise aşktı ya da o öyle sanıyordu
0:42
ilçeye o sabah sert bir rüzgarla birlikte gri bulutlar çökmüştü gökyüzü
0:48
sanki olacakları önceden haber veriyor yeryüzüne yavaşça bastırıyordu halil
0:54
sabah ezanından hemen sonra uyanmıştı sessizce yataktan kalktı çocukları
0:59
uyandırmamak için parmak uçlarında yürüyerek banyoya gitti aynada kendine baktı yüzündeki çizgiler daha da
1:06
derinleşmişti yorgundu ama alışkındı o bir kereste işçisiydi sabahın
1:13
karanlığında işe gider akşamın karanlığında eve dönerdi hayatı boyunca hep böyle olmuştu ama o sabah bir
1:20
farklılık vardı banyodan çıkarken Sedef'in gözleri Halil'in üzerinde
1:26
bekliyordu yatağın kenarında oturmuş bir şey söylemek için sabırsızlanıyordu
1:32
halil dedi efendim dedi Halil gömleğini iliklerken
1:37
bir şey konuşmamız lazım dedi Sedef halil'in kaşları çatıldı bu sözleri
1:43
sevmezdi bir şey konuşmamız lazım demek çoğu zaman kötü haberin eşik cümlesiydi
1:50
ama sesi çıkmadı bekledi "çocuklar büyüdü artık ben de çalışmak istiyorum."
1:56
dedi Sedef halil gözlerini devirmedi sadece başını öne eğdi bu konuşmanın
2:02
geleceğini biliyordu sedef büro yönetimi mezunuydu ama yıllardır ev hanımıydı
2:08
halil onu çalıştırmak istememişti ilçe küçüktü laf söz olurdu zaten kıskançtı
2:15
bunu da inkar etmiyordu sedef biliyorsun özel sektöre sıcak bakmıyorum başka
2:21
adamların ofisinde sabahtan akşama kadar seni görmelerini istemiyorum ama istiyorsan KPSS'ye hazırlan devlet
2:28
memuru olursan söz ses etmeyeceğim." dedi halil Sedef başını salladı kabul
2:34
eder gibi yaptı ama içinde başka hesaplar vardı halil bunu hissedemedi o
2:39
günden sonra ev değişti masanın üstünde KPSS kitapları test kalemleri ve renkli
2:45
fosforlu kalemler görünmeye başladı sedef sabah çocukları okula gönderip
2:50
test çözmeye başladı halil işteyken evi sessizlik sarıyordu sedef'in iç sesi ise
2:56
başka bir ritimde çalıyordu aylar geçti sınavlar yapıldı sonuçlar açıklandı
3:02
sedef kadro için yeterli puanı alamadı bazı yıllar ise kendi alanıyla ilgili kadro hiç açılmadı halil bir şey demedi
3:10
bu sene olmadıysa seneye olur." dedi ama Sedef'in sabrı tükenmişti
3:16
bir sabah Sedef'in ablası çıkageldi çay içerken konuyu açtı belediye taşeron
3:22
işçi alıyormuş referans bulabilirsek Sedef'iyi yazdırırız hem devlet dairesi
3:28
hem sigortalı senin de içini rahatlatır." dedi halil önce sessiz
3:33
kaldı sonra başını salladı içinde bir kıpırtı oluştu sedef'in bir devlet
3:39
dairesinde olması en azından akşamları aklı evde olur diye düşündü kabul etti
3:44
sedef birkaç hafta sonra işe başladı belediyede büro hizmetlerinde görevlendirildi bilgisayar başında evrak
3:51
kaydı dosya düzeni telefonlara cevap gibi işler yapıyordu ilk gün
3:56
heyecanlıydı elinde kahve kupası yeni tanıştığı kadınlarla koridorda yürüyor
4:02
gülümsüyordu o günün akşamı eve geç geldi halil'in yüzü gerildi ama sormadı
4:09
birkaç gün daha aynı durum tekrar etti halil neden geç kaldın diye sorduğundaya
4:16
Sedef içten bir kahkaha attı kızlarla oturduk ilk günya biraz lafladık
4:22
alışacağım diye cevap verdi halil sustu yüzünde belli belirsiz bir kırgınlık
4:28
vardı ama ona göre önemli olan karısının devlet dairesinde çalışıyor olmasıydı o
4:34
yeterdi günler geçtikçe sedef değişti aynada kendine daha çok bakmaya saçını
4:41
daha sık boyatmaya başladı akşamları parfüm sürüp eve geç geldi hafta sonları
4:47
kadın arkadaşlarıyla kahvaltılara gitmeye başladı konserler sinema etkinlikleri ve günü birlik geziler
4:54
sedef sosyal bir kadına dönüşüyordu ama Halil için bunlar yabancıydı bir akşam
5:00
Halil eve döndüğünde çocuklar evdeydi ama sedef yoktu saat 9'u gösteriyordu
5:07
halil huzursuz bir şekilde Sedef'i aradı sedef telefonu açtı "neredesin?" dedi
5:13
Halil "kızlarla kahve içiyoruz yeni açılan kafeyi merak ettik geliriz
5:18
birazdan." dedi Sedef "ben fabrikadan yeni geldim eve gelmeyecek misin?" dedi
5:24
Halil yorgun sesle "ne var Halil biraz da kendime zaman ayırayım çocuklar da
5:29
evde işte." dedi Sedef Halil'i tersleyerek o gece Halil uzun uzun düşündü karısı
5:36
değişmişti hem de çok değişmişti ama nasıl ve neden bu sorunun cevabı henüz
5:44
ortaya çıkmamıştı gözlerinle göremediğini kalbinle sezersin halil'in kalbi artık rahat
5:50
uyumuyordu kereste fabrikasında gürültü hiç dinmezdi testerelerin vınlaması tahta
5:57
kokusuna karışır işçilerin teri talaşla birlikte toprağa karışırdı
6:03
halil sabahları artık daha sessizdi ne çay ocağında fazla konuşuyor ne de mesai
6:09
arkadaşlarına şakalaşacak hali kalıyordu içinde tanımlayamadığı bir huzursuzluk
6:14
vardı o yıllardır aynı kadınla aynı yastığa baş koyan bir adamdı ama artık o
6:21
yastığın kokusu bile yabancı gelmeye başlamıştı sedef işe başladıktan sonra sabahları
6:28
çoktan evden çıkmış oluyordu çocukları okula Halil hazırlıyor beslenme
6:33
çantalarını o kontrol ediyordu akşamlarıysa Halil eve geldiğinde ev
6:38
sessiz oluyordu yemek ya hazırda yoktu ya da soğumuş bir tencerede bekliyordu
6:45
çocuklar genellikle kendi başlarının çaresine bakmış oluyordu bir gün akşam saatlerinde Halil eve girdiğinde
6:52
çocuklardan biri sordu baba "Annem nerede?" Halil cevap veremedi o da
6:59
bilmiyordu sonra telefonunu çıkardı aradı "açılmadı birkaç dakika sonra
7:05
mesaj geldi kızlarla sahilde oturuyoruz geç kalırım siz yemeği yiyin." O gece
7:12
Halil masaya oturduğunda karşısında boş bir sandalye vardı tabak sessizdi
7:18
tencere sessizdi evin duvarları bile sessizliğe gömülmüştü oysa ev dediğin
7:24
yer gürültülü olurdu gülücükle azarla sesle nefesle dolu olurdu halil o gece
7:32
yatağa girdiğinde uyuyamadı gözlerini tavana dikti yanı boştu gözleri kapandı
7:40
ama aklı kapanmadı o andan itibaren kuşkular tohumlandı
7:46
sedef'in değişimi yalnızca dış görünüşüyle sınırlı değildi artık konuşma tarzı bile değişmişti halil'e
7:53
karşı sözleri daha keskin daha eleştirel olmuştu "sen hayatın boyunca küçük
7:59
düşünmüşsün." dediği bir akşam "Sadece çalışmakla insan büyümez Halil" dedi
8:05
başka bir gün "Ben de kendime bir hayat kurmak istiyorum." diye bağırmıştı bir tartışmada
8:12
halilsee yalnızca susuyordu çünkü susmak anlamamaktan daha kolaydı bir hafta sonu
8:18
sabahı Sedef dışarı çıkmaya hazırlanıyordu saçları düzleştirilmiş
8:23
ojesi sürülmüş elbisesi özenle seçilmişti halil kapının önünde
8:29
ayakkabısını giyerken durdu "nereye gidiyorsun?" dedi "kızlarla kahvaltıya."
8:35
dedi Sedef "hep kızlarla diyordun ama hangi kızlarla?" dedi Halil
8:41
bana hesap mı soruyorsun artık diye sert çıktı Sedef sormayayım mı dedi Halil
8:49
sormayacaksın diye cevap verdi Sedef kapı kapandı halil kapıya uzun süre
8:55
baktı ardından pencereye yöneldi o an dışarıda hiçbir şey yokmuş gibi etrafı
9:01
aydınlatan güneşi izledi ama Halil'in içi çoktan kararmıştı bir gece Halil
9:07
uykudan bir sesle uyandı sedef salonda birisiyle fısıldaşarak telefonda
9:12
konuşuyordu halil yatakta bekledi sesler kesilince kalktı sessizce salona yürüdü
9:19
sedef oturuyordu elinde telefon yüzünde hafif bir gülümseme halil görmezden
9:25
geldi ama ertesi gün Sedef'in telefonunu incelerken bir mesaj dikkatini çekti
9:31
hafta sonu kızlarla çıkacak mısın diye bir mesaj gelmişti Sedef'in telefonuna mesajı gönderenin adı Mustafa'ydı
9:39
halil'in gözleri dondu bu ismi ilk kez duyuyordu sedef hiç böyle bir mesai
9:45
arkadaşından bahsetmemişti o an bir taş yerinden oynadı sedef mutfaktaydı halil
9:52
Sedef'in telefonuyla birlikte Sedef'in yanına gitti ve doğrudan yüzüne sordu
9:58
mustafa kim dedi sedef gözünü kırpmadan cevap verdi iş yerinden bir arkadaş
10:06
ne arkadaşı?" diye sordu Halil "normal herkesle
10:11
konuşuyorum Halil." diye cevap verdi Sedef "peki neden hafta sonunu soruyor
10:17
sana?" diye çok kritik bir soru sordu Halil Sedef'e sedef ise çünkü bizimle
10:22
gelmek istiyor dedi bizimle derken dedi Halil kızlarla işte ne var bunda diye
10:29
çıkıştı Sedef halil anlamadığını belli ederek "Erkek bir arkadaş kızlarla mı
10:34
gelecek?" diye sordu sedef sustu ardından bağırmaya başladı "yeter artık
10:40
Halil her şeyden şüpheleniyorsun ben senin karınım ama kölen değilim." dedi
10:46
tartışma uzadı gecenin bir yarısı çocuklar uyanana kadar sürdü sonunda
10:51
Halil odasına geçti ama kalbi artık başka bir odaya geçmişti bir sabah işe
10:57
gitmeden önce Halil çantasını alırken durdu sedef uyuyordu telefon masanın
11:03
üzerindeydi halil göz ucuyla ekranı açtı bir mesaj zinciri mustafaile yapılmış
11:10
bir sohbet seni özledim ben de seni özledim dün gece harikaydı
11:17
karımı anneme gönderdim ev bugün bize ait halil'in içinden biri haykırdı ama
11:23
sesi dışına çıkmadı telefonu kapattı ekran görüntülerini aldı elini yüzüne
11:29
kapadı dizlerinin üzerine çöktü o an Halil'in içindeki dünya parçalandı
11:35
ihanetin en acı yanı insanın hala sevmeye devam etmesidir halil günlerdir
11:41
elindeki telefon görüntülerine bakıyordu sedefle Mustafa arasındaki mesajlaşmalar
11:46
artık yalnızca birer cümle değil Halil'in hayatındaki bütün doğruların tek yıkıldığı birer duvar olmuştu her
11:54
mesaj bir kurşundu her emoji bir hançer halil yıkılmıştı ama bağırmamıştı
12:02
ağlamamıştı da sadece susmuştu bir sabah hiçbir şey demeden fabrikanın yolunu
12:08
tuttu ama gözleri hep yerdeydi sanki yolda yürürken düşürdüğü bir onuru
12:13
arıyor gibiydi öğle arasında cebinden telefonunu çıkarıp bir mesajı tekrar açtı ev bugün bize ait gözlerini kıstı
12:23
parmağı titreyerek ekran görüntüsünü bir klasöre kaydetti ardından bir karar
12:29
verdi artık bunu yalnızca kendisiyle paylaşamazdı gerçek gizlendiği sürece
12:35
zehirdi zhrin panzehiri ise ifşaydı o akşam evde sedef yokken Halil oturduğu
12:41
sandalyeden kalktı mutfakta dolap kapakları açık kaldı tüm dikkatini o
12:46
ekran görüntülerine vermişti bir USB belleğe tüm mesaj kayıtlarını aktardı
12:52
sonra sosyal medyada birkaç yakın akrabasına tanıdığına hatta fabrikadan bazı işçilere bunları gönderdi aradan
13:00
saatler geçti telefonu hiç susmadı kimileri aradı kimileri sustu bazıları
13:07
geçmiş olsun." dedi bazıları inanmıyorum." dedi ama hiçbiri olmamıştır demedi çünkü olan şey
13:15
ortadaydı gece yarısı Sedef kapıdan içeri girdi kapıyı açar açmaz Halil
13:20
oturduğu yerden kalktı telefonunu gösterdi sedef'in gözleri büyüdü geriye doğru bir adım attı bu ne
13:29
dedi Halil sedef sustu konuş diye tepki gösterdi Halil yanlış anladın Halil o
13:37
öyle değil dedi Sedef yanlış anlamışsam düzelt mustafa la birlikte olmuş musun
13:44
dedi Halil sedef başını öne eğdi bir kere yemin ederim sadece bir kere oldu."
13:51
diye cevap verdi Sedef halil'in elleri yanına düştü sanki bütün kasları felç
13:57
olmuş gibiydi dizlerine kadar bir boşluk indi ama yine bağırmadı yalnızca mutfağa
14:04
yürüdü bir bardak su aldı sanki su her şeyi temizleyecekti o gece Halil'in
14:11
annesi geldi haber ona da ulaşmıştı evde karşı karşıya geldiklerinde Sedef
14:17
itirafını yineledi "evet oğlunuzu aldattım ama bir kereydi sonra pişman
14:23
oldum." dedi kadın yere çömeldi ellerini dizlerine koydu başını salladı "ben sana
14:31
evlat verdim sen bana ne verdin?" dedi "yemin ederim pişmanım." dedi Sedef
14:38
"yemin yalanı temize çıkarmaz." dedi yaşlı kadın ilçede artık herkes her şeyi biliyordu
14:45
halil'in fabrikadaki arkadaşları arasında bile bu konu konuşuluyordu sedef ise hala evde kalmaya devam
14:53
ediyordu ne utanıyor ne de evi terk ediyordu halil'in ruh hali her geçen gün
15:00
daha da ağırlaşırken Sedef'in yüzünde gizli bir zafer edası vardı sanki her
15:06
şeyi kabullendirmişti Halil'i halil'in içinde ise fırtına dinmiyordu bir gün
15:12
çarşıda yürürken Mustafa'yı gördü yanında başka biri yoktu halil gözünü
15:18
dikti adımlarını hızlandırdı bir anda koşmaya başladı mustafa dönüp bakamadan
15:24
Halil üzerine atladı "sen benim hayatımı yıktın." dedi
15:29
yumruklar peş peşe indi mustafa doğrulmaya çalıştı ama Halil bırakmadı
15:35
etraftan insanlar toplandı ayırmaya çalıştılar ama Halil sanki yıllardır
15:40
içini biriktirmişti polis çağrıldı halil ifadesi alınıp serbest bırakıldı ancak
15:46
bu olaydan sonra işler değişmeye başladı sedef'in çalıştığı belediyede dedikodu
15:52
aldı yürüdü olay artık kapatılacak gibi değildi sedef bir sabah işe gitmek üzere
15:58
hazırlandığında telefonuna bir mesaj geldi idari izinlisin detaylar için
16:04
amirinle görüş sedef dondu birkaç gün sonra resmi yazı geldi ahlaki
16:11
gerekçelerle sözleşmeniz fesedilmiştir kararın 6ı imzalıydı ama aynı belediyede
16:18
çalışan Mustafa'nın durumu farklıydı onun güçlü referansları vardı işine devam etti hatta idari amirlerin
16:26
bazıları Mustafa'yı mağdur gösterdi eşi ise Mustafa'nın suçsuz olduğuna inanıyor
16:31
"Her yerde bu kadın kocama iftira attı." diyordu sedef ise artık hiçbir yere
16:36
sığamıyordu ama yine de evde kalmaya devam etti halil'in annesi bu duruma
16:42
tahammül edemedi bir akşam Halil'le başa kaldığında oğlunun ellerini tuttu "bu
16:49
kadın senin hayatını çürüttü ne bekliyorsun daha?" dedi "anne yeter
16:55
artık sen zaten en baştan beri onu sevmedin." diye tersledi annesini halil
17:02
"Ben seni seviyorum oğlum o yüzden onun gibi bir kadını hak ettiğine inanmıyorum." dedi annesi "yeter." diye
17:09
bağırdı Halil "bu evin içine sen değil o kadın girdiğinde huzur kaçtı." dedi
17:15
yaşlı kadın "Senin yüzünden bu hale geldik yeter diye tekrar tersledi
17:21
annesini Halil halil artık annesini suçluyordu gerçekle yalan birbirine
17:27
karışmıştı gözünün önünde yıkılan hayatın sebebini annesinde arıyordu
17:32
sedef'in itiraflarını bile bastıran bir yalana inanmayı tercih ediyordu o gece
17:38
yaşlı kadın evden ayrıldı ağlayarak arkasına bile bakmadan sokağa çıktı
17:43
mahallenin kadınları onu görüp yavaşça başlarını eğdi kimse konuşmadı ama
17:48
herkes biliyordu bu hikayede haklı olan belliydi ama Halil o gerçeği artık
17:55
göremeyecek kadar kırılmıştı gerçeği bildiğin halde ona inanmamak insanı
18:00
deliliğin eşiğine getirir halil tam o çizginin üzerine yürüyordu hastaneye
18:06
gittiğinde kimse ona akıl hastası demedi ama Halil'in gözleri farklı bakıyordu
18:11
sessizdi dalgındı cümlelerinin başı vardı sonu yoktu doktorlar bunu
18:17
tanımlamakta zorlanmadılar ağır bir travmanın eşiğindeydi gerçeğin çarpıklığı Halil'in aklını eğip
18:25
bükmüştü nihayet klinikte tedavi altına alındı 3
18:31
ay boyunca dış dünya onun için yalnızca birer hatıradan ibaretti o günlerde
18:36
Halil'in yanında biri vardı sedef günlerce refakatçı olarak Halil'in
18:42
başında kaldı elinde ördüğü yelek yatağın ucundaki sandalyede dizilmiş
18:47
kitaplar ve doktorlara attığı güleryüzlü bakışlarla Sedef Halil'in sadık eş
18:52
rolünü kusursuzca oynuyordu doktorlar ona güveniyordu klinik personeli onu çok
18:58
iyi bir eş olarak tanıyordu oysa Halil'in annesi dışarıda yalnız başına
19:04
bir sandalyede oturuyor oğlunu görebilmek için saatlerce hastane bahçesinde bekliyordu hedef onu içeri
19:11
almıyordu "halil senden rahatsız oluyor oğlunun iyileşmesi için yalnız kalması lazım."
19:18
diyordu Halil'in annesine halil ise yatakta gözlerini tavana dikip dakikaları sayıyordu hafızasında bir şey
19:26
eksikti eksik olan şey gerçeğin kendisiydi sedef'in ihaneti Mustafa'nın
19:32
mesajları yaşanan kavga hepsi puslu bir hatıraya dönüşmüştü sedef ise her
19:38
fırsatta Halil'in kulağına fısıldıyordu ben sana yalan söylemedim sadece
19:45
arkadaşız senin annen beni hiç sevmedi seni ben iyileştireceğim Halil diyordu Sedef
19:52
halil başını sağa çeviriyor ama gözlerinde bir direnç görünmüyordu belki de inanmamayı seçmişti çünkü gerçek
20:00
inançtan daha acıydı 3 ay sonra Halil klinikten taburcu oldu sedef onu elinden
20:07
tutarak dışarı çıkardı güneş Halil'in gözlerini kamaştırdı ilk defa gökyüzü
20:12
ona yabancı geldi hayatında birçok şey değişmişti ama sedef değişmemiş gibi
20:18
görünüyordu gülümsüyor elini bırakmıyordu ilçeye döndüler ama Halil
20:24
için hiçbir şey eskisi gibi değildi insanların bakışları daha uzun daha
20:29
soğuktu mahallede kimse selam vermiyordu halil anlam veremedi oysa 3 ay boyunca
20:35
iyileşmek için uğraşmıştı bir gün marketten dönerken komşu kadınlardan biri göz göze geldi halil başını çevirdi
20:44
arkasından mırıldandı kadın hala onunla yaşıyor halil durdu sedef'in sözleriyle
20:50
kendini savundu insan hata yapar ama karım bana yalan söylemedi dedi komşu
20:57
kadın başını iki yana salladı halil yürümeye devam etti eve vardığında yaşlı
21:03
annesinin ses kaydını açtı kadıncağız birkaç hafta önce gönderdiği bir mesajda şöyle diyordu o kadın sana Mustafa
21:11
birlikte olduğunu kendi ağzıyla söyledi ben yalan mı söylüyorum oğlum unuttun mu
21:16
o akşamı halil ses kaydını sildi sonra kendi kendine konuştu annem zaten en
21:23
başından sevmedi onu hep kıskandı hep karıştırdı ortalığı gerçek artık Halil
21:29
için bir tercih olmuştu gördüklerini silmiş söylenenleri unutmuştu sedef ona
21:35
iyileşmenin yalanla mümkün olduğunu göstermişti halil de o yalanın içine
21:41
kendini bırakmıştı bir sabah Sedef çantasını toparladı halil'e döndü artık
21:47
bu ilçede duramayız herkes bizi konuşuyor yeni bir yere gidelim tertemiz
21:53
bir hayat kuralım." dedi halil itiraz etmedi hatta o gün ilk defa gülümsedi
22:00
gittiler her şeyi arkalarında bıraktılar taşındıkları şehirde kimse onları
22:06
tanımıyordu sıfırdan bir hayata başladılar yeni bir ev yeni bir iş
22:11
arayışı sedef yeniden işe girmek için başvurular yapmaya başladı halil ise
22:17
daha durgundu sabahları camdan dışarı bakıyor öğleye kadar aynı pozisyonda
22:22
oturuyordu geride kalan yalnız bir kadındı halil'in annesi oğlunu kaybetmiş
22:28
gibi hissediyordu ne ses vardı ne haber evinde tek başına sabah ezanlarıyla
22:34
uyanıyor akşamları televizyon karşısında uyuya kalıyordu komşular sormuyordu
22:39
artık Halil'i çünkü herkes cevabı biliyordu halil artık oğul olmaktan
22:45
çıkmış sedef'in gözündeki bir gölgeye dönüşmüştü bir gün yaşlı kadın aynaya
22:50
baktığında yüzünün sağ tarafında döküntüler gördü ağrı sızlamaya dönüştü
22:56
doktora gittiğinde teşhis kondu zona üzüntüden olmuş içeride çok şey birikmiş
23:03
belli ki dedi doktor kadın başını salladı insan kendi doğurduğu evladını
23:10
bir yabancıya kaybedince içi hasta olur diye mırıldandı evine döndü perdeleri
23:16
kapattı kimseye görünmemeye başladı artık sadece eski fotoğraflara bakıyor
23:21
oğlunun ilkokul resmine dokunuyordu oradaki Halil şimdi yanındaki Halil
23:26
değildi o Halil artık yalanın yakutuna gözünü dikmişti parlak ama sahte insan
23:33
ne kadar kaçarsa kaçsın vicdanın sesi duvarların ardından bile yankılanırmış
23:38
yeni taşındıkları şehirde Halil ilk zamanlar sessizdi dışarı çıkmıyor markete bile yalnız gitmiyordu sedef
23:46
hemen çevre edinmiş apartman görevlisiyle yan komşuyla yeni iş görüşmelerindeki insanlarla kısa sürede
23:53
samimiyet kurmuştu halil bu samimiyetleri izlemekten başka bir şey yapmıyordu evde sessizliği bozansa
24:01
yalnızca duvar saatinin tik taklarıydı halil her gün aynı koltukta oturuyor
24:07
aynı noktaya bakıyordu sedef sabahları erkenden çıkıyor akşamlarıysa süslenmiş
24:13
enerjik şekilde dönüyordu bu durum Halil'in gözünden kaçmıyordu ama zihnindeki bulanıklık soruların netliğe
24:21
dönüşmesini engelliyordu bir akşam Halil masada tek başına otururken eline eski bir defter geçti bu
24:28
defter tedavi sırasında doktorunun önerdiği günlük tutma defteriydi sayfaları karıştırdı bir yerde durdu
24:36
yazılar dağınık ama netti sayfada aynen şöyle yazıyordu o gece ben hiçbir şey
24:43
yapmadım o bana ihanet etti ben sustum belki affederim sandı ama affetmek
24:50
unutmaktır unutmuyorum halil yazıyı okuyunca gözlerini kısıp duvara baktı
24:56
anılar geri döndü sedef'in itirafı Mustafa'nın mesajları annesinin
25:01
gözyaşları hepsi birer sarsıntı gibi beynine çarptı derin bir iç çekti sonra
25:07
defteri kapattı ama o defterin kapağının kapanması içindekilerin sustuğu anlamına
25:13
gelmiyordu aynı günün sabahı Halil apartmandan dışarı çıkarken yan komşunun
25:19
küçükoğlu elinde topuyla yaklaştı halil'e dikkatlice baktı amca annen
25:25
neden gelmiyor dedi halil bir anda irkildi tanıyor musun annemi dedi çocuğa
25:34
geçen gün annemler konuşurken duydum halil'in annesi zavallı oldu dedi annem
25:39
dedi çocuk halil'in dudakları titredi çocuk uzaklaştı halil donmuş bir şekilde
25:46
apartmanın girişinde dikildi derin bir nefes aldı sonra yukarı çıktı sedef
25:53
evdeydi makyaj yapıyordu annem ne yapıyor biliyor musun dedi Halil ne
25:59
bileyim ben Halil dedi Sedef hiç sormadın ne halde olduğunu düşünmedim
26:05
bile annemi dedi Halil Senin annen beni hiç sevmedi Halil diye
26:11
karşılık aldı Halil sen onu evinden kovdun Sedef dedi Halil sedef aynaya
26:17
bakarak rimel sürmeye devam etti sen de beni o zaman delirtmiştin suçladın beni
26:23
Halil annen de suçladı dedi Sedef söyle bana benim hatam neydi Sedef diye sordu
26:30
Halil sedef ise beni anlamadın Halil isteklerimi hiç anlamadın dedi halil ise
26:37
şaşkın bir şekilde isteklerini mi anlamadım dedi sedef gözlerini kaçırdı
26:43
sonra arkasına bile bakmadan çantasını alıp çıktı halil o gün uzun süre ayakta
26:49
dikildi sonra mutfağa geçti elinde çay bardağıyla cama yöneldi dışarıda
26:56
çocuklar seks sek oynuyordu oyunlarına bir ev bir çocuk bir yuva çiziyorlardı
27:03
halil'inse evi vardı çocukları vardı ama yuvası yıkılmıştı
27:09
o akşam annesinden bir zarf geldi içinde bir mektup vardı zarfın kenarında eski
27:15
bir fotoğraf halil'in sünnet düğününden kalma bir kare annesinin genç hali
27:21
Halil'in yüzünde masum bir tebessüm mektupta şöyle yazıyordu: "Oğlum Halilim
27:28
senden hiç vazgeçmedim ama sen benden vazgeçtin sana karını kötülemek için
27:33
konuşmadım sadece acı olanı seninle paylaşmak istedim sana kötü söz söylemedim ama sen bana kötü gözle
27:40
baktın yalnız kaldım kapımı çalan olmadı
27:45
komşularım bana acıyor artık boynuma zona düştü ilaçlar fayda etmedi insan
27:51
içinden hastalanınca dışı ilaçla iyileşmezmiş hiçbir şeyi unutmadım gel
27:57
desem gelmezsin ama sen gelmesen de bil ki ben seni affettim seni çok özledim
28:03
Halilim halil o mektubu yatağın kenarına koydu gözleri doldu ama ağlamadı o
28:10
yalnızca gözyaşlarını artık içeri akıtmayı öğrenmişti sonra kalktı o akşam
28:16
ilk defa evdeki dolapları açıp içeriye baktı sedef'in dolabında yeni kıyafetler
28:22
lüks çantalar parfümler gördü bunlar son aylarda alınmıştı ertesi gün Halil
28:28
dışarı çıktı bir süre yürüdü sonra şehri bilmediği sokaklarına gitti sedef'in
28:35
yalanları bu sokaklarda yankılanmıyordu bir kafeye oturdu yanında kimse yoktu
28:41
ama karşısında biri oturuyormuş gibi konuşmaya başladı sedef seni seviyorum
28:47
ama sen beni sevmemişsin seni affettim ama seni unutmuyorum sen artık benim
28:53
eşim değilsin yalnızca beni kör eden kara bir dumansın." dedi bu sözler
28:58
Halil'in çok daha önce kendisine söylemesi gereken sözlerdi halil akşam eve döndüğünde Sedef yine yoktu
29:05
telefonunu aradı a açmadı sonra mutfağa geçti çocuklarının çantasını kontrol
29:11
etti defterin arasına sıkıştırılmış bir not çıktı bir veli toplantısı kağıdı
29:17
tarihi iki hafta önceye aitti halil toplantıya gitmemişti sedef de ona haber
29:23
vermemişti halil koltuğa oturdu ceketini çıkarmadı o an karar verdi yarın
29:29
annesini görmeye gidecekti belki geç kalmıştı ama hala gidecek bir kapısı
29:35
vardı bazen affetmek kendine söylediğin en büyük yalandır o artık bu yalandan
29:41
kurtulmak zorundaydı halil sabahın erken saatlerinde yola çıktı otobüste pencere
29:47
kenarında oturdu gözlerini camdan hiç ayırmadı yolculuk boyunca ne bir müzik
29:54
dinledi ne de bir mesaj kontrol etti elindeki mektup cebinde kırışık bir umut
30:00
gibi duruyordu oğul olmak yeniden başlamak ve yanlışlardan dönmek için
30:06
gecikmiş ama hala mümkün olan bir fırsat vardı ilçeye vardığında eskisi gibi
30:12
tanıdık gelmedi sokaklar ona her şey aynıydı ama aynı zamanda her şey çok
30:18
başkaydı evin kapısını çaldığında içeriden cevap gelmedi anahtar
30:23
cebindeydi eski evin kapısını yavaşça açtı içeri girdi ev soğuktu perdeler
30:31
kapalıydı televizyon açıktı ama ses yoktu salonda kimse yoktu mutfakta da
30:38
sonra iç odaya yöneldi annesinin odasına yatağın ucunda battaniyeye sarılmış bir
30:43
vücut gördü yaklaştı anne" dedi "hiç ses gelmedi." "Anne ben geldim." Kadının
30:51
yüzü dönüktü halil yavaşça koluna dokundu soğuktu kadıncağız sessizce tek
30:56
başına oğlunun adını duyacağı son umudu da tükenmiş şekilde yatağında vefat
31:02
etmişti halil olduğu yere çöktü ağlayamadı sadece baktı içinde bir
31:09
boşluk vardı gecikmişti geç kalmıştı geri dönüşü olmayan bir
31:15
eşikte durmuştu gözlerinden iki damla yaş süzüldü cenaze ertesi gün kaldırıldı
31:22
gelen az sayıda kişi vardı bazıları dua etti bazıları başını eğdi ama kimse
31:30
Halil'e bir şey demedi çünkü herkes Halil'in suskunluğunu bu yıkımın
31:36
kendisine ceza olduğunu biliyordu sedef gelmedi ne çiçek gönderdi ne de
31:42
başsağlığı mesajı halil artık anlamıştı gecikmiş ama sonunda uyanmıştı o akşam
31:50
annesinin boş odasında oturdu raflardan birinde eski bir defter buldu içinde
31:55
Halil'in çocukken annesine yazdığı mektuplar vardı bir mektubun sonunda şu
32:01
cümle yazıyordu anne büyüyünce seni hiç üzmeyeceğim
32:06
hep yanında olacağım halil elleriyle yüzünü kapattı sadece mırıldandı
32:13
yalan söyledim anne seni yalnız bıraktım o gece Halil annesinin evinde kaldı
32:19
sabah evin kapılarını kilitleyip ayrıldı artık oraya dönecek bir nedeni kalmamıştı
32:25
şehre geri döndüğünde kendi evinin kapıları da kilitliydi kapıyı açtı
32:31
sessizlik karşıladı onu etrafta kimse yoktu sedefin dolabı boşaltılmıştı
32:37
çekmeceler açıktı aynanın köşesine bir not sıkıştırılmıştı
32:43
halil ben her zaman ne istediğimi biliyordum sen bilmiyordun sana acı
32:49
çektirmek gibi bir niyetim olmadı ama sen zayıftın güvenmek istedin ben de
32:54
bunu kullandım şimdi yoluma gidiyorum sakın beni arama sakın peşimden gelme ve
33:00
en önemlisi kendine iyi bak çünkü artık kimsen yok halil notu katladı bir
33:07
sandalyeye oturdu gözlerini kapattı kendi içinden gelen o yankıyı duydu seni
33:13
affettim demek kendimi kandırmaktı o günden sonra Halil tek başına yaşamaya
33:19
başladı sessiz sakin ama ağır bir yalnızlıkla her sabah uyanıyor hiçbir
33:25
yere gitmiyor sadece kitap okuyordu çocuklarını ayda bir görüyordu onlar
33:31
anneleriyle yaşıyordu sedef başka bir şehirde yeni bir hayata başlamıştı bir
33:36
memurla evlendiğini söyledi bir gün çocuklar halil sormadı dinlemedi
33:42
yalnızca sustu bir gün Halil elindeki çay bardağını masaya koydu camdan dışarı
33:48
baktı kar yağıyordu ilk ilk kez karı hatırladı çocukluğunu sıcak bir evi
33:57
annesinin ördüğü atkıyı Sedefin gülümsemesini her şeyi tek düşündü ama bu defa
34:04
hatırladıkları artık acıtmıyordu çünkü gerçeği kabullenmişti
34:10
aynaya bakınca kendini gördü "ben yalnızım." dedi ve bu yalnızlık artık
34:16
Halil'e iyi geliyordu fakat Halil'in tek bir pişmanlığı vardı bu pişmanlık
34:21
kesinlikle aşk ile ilgili değildi halil'in içinde bir ömür yara olarak kalacak olan pişmanlık annesine
34:28
yaşattıklarıydı çünkü annesi bir daha Halil'in saçlarını şefkatli elleriyle
34:34
sevmeyecekti lütfen her kim için olursa olsun
34:39
annelerimizin kalbini kırmayalım çünkü bizim geç gelecek sandığımız Azrail hiç
34:45
ummadığımız bir anda sevdiklerimizin kapısını çalacaktır ve her ölüm erkendir
34:52
sevdiklerimiz için şimdi kalk oturduğun yerden ya da kaldır telefonu ve ara
34:57
anneni seni seviyorum anne diye ağla annenin dizlerinde eğer annen çoktan
35:04
gittiyse bir dua et ona ki rahat uyusun gittiği yerde bir sonraki yaşanmış
35:11
gerçek hikayede görüşene kadar şimdilik hoşça kalın yaşanmış Gerçek Hikayeler
35:17
kanalına abone olmayı ve videoyu beğenmeyi ihmal etme
#Animated Films

