Up next in 10
"EMANET GELİNLİK" Gerçek Hikaye; Türkiye'ye Gelin Olan AZERBAYCANLI Reyhan'ın Duygusal Hikayesi
23K views
May 6, 2025
☑️MUHTEŞEM İki Hikaye: 👉https://youtu.be/_ibDNW5-9X4 ☑️"ALMANCI" Gerçek Hikaye: 👉https://youtu.be/-jWbYo0Us1Q Yaşanmış Gerçek Hikayeler kanalına hoş geldiniz! Gerçek hayatın içinden gerçek hikayeler, yaşanmış hikayeler, ilginç hikayeler, gizemli hikayeler, duygusal hikayeler, korku hikayeleri ve ibretlik hikayeler ile dolu bir dünyaya adım atın! Bu kanalda, yaşanmış olaylardan alınan dersler, sıra dışı hikayeler ve şok edici gerçekler sizi bekliyor. Başarı hikayeleri, hayatta kalma mücadeleleri ve motivasyon dolu anlar ilham verirken, trajik aşk hikayeleri ve dram dolu hayat öyküleri yüreğinize dokunacak. Gerilim ve korku sevenler için paranormal hikayeler, cin hikayeleri ve esrarengiz olaylarla dolu tüyler ürperten anlar sizi bekliyor! Gizemli vakalar, doğaüstü olaylar ve akıl almaz gerçekler, bilinmeyene olan merakınızı körükleyecek. Ayrıca, dedektif hikayeleri, alternatif tarih olayları, psikolojik gerilim hikayeleri ve gizemli dostluk öyküleriyle de sürükleyici bir maceraya hazır olun. Gerçek dünyada yaşanmış gizemli olaylar ve inanılması zor ama gerçek hikayeler her hafta bu kanalda! Eğer bilim kurgu, fantastik hikayeler ve mitolojik olaylar ilginizi çekiyorsa, efsaneler ve mitolojik canavarlar ile dolu bir dünyaya kapı aralayabilirsiniz. Bunların yanı sıra, eğlenceli anılar, komik hikayeler ve kültürel öyküler yüzünüzde bir tebessüm bırakacak. Macera ve kahramanlık hikayeleri, sürükleyici kaçış öyküleri ve aksiyon dolu olaylar ise heyecan arayanları bekliyor! Şehir efsaneleri, tarihten ilginç olaylar, trajik geçmiş hikayeleri ve şok edici gerçeklerle zaman yolculuğuna çıkmaya ne dersiniz? 📌 Gerçek hikayelerin izini sürmek için kanala abone olun ve bildirimleri açın! 📩 İletişim & İş Birlikleri: [email protected] 🎥 Kullanılan Kaynaklar ve Atıflar: Stock Görseller & Videolar:
View Video Transcript
0:00
şimdi annenizi düşünün umarım hayatta ve
0:03
sağlıklıdır anneniz sevdiği adamla yani
0:06
babanızla dürüstlüğü ve saf sevgisi
0:08
dışında hiçbir şeyi yokken evlenmiş
0:10
olsun hatta annenizin gelinliği bile
0:13
emanet gelinlik olsun duygu dolu bu
0:16
hikayemizde hayatınızdan bir parça
0:18
bulacaksınız eğer hazırsanız hikayemize
0:21
geçebiliriz umarım beğenirsiniz iyi
0:23
seyirler yaşanmış Gerçek Hikayeler
0:26
kanalına abone olmayı ve videoyu
0:28
beğenmeyi ihmal etme rüzgar dağların
0:31
yamacına sıkışmış taş evlerin arasında
0:33
uğuldayarak esiyordu sabahın ilk
0:36
ışıkları köyün dar patikalarına düşerken
0:39
yalnız başına yaşayan genç adam
0:41
keçilerini ağıla kapatıyor sırtındaki
0:44
yün hırkayı
0:45
düzeltiyordu bu dağ köyü onun hem evi
0:49
hem kaderiydi sessiz soğuk ve kimseye
0:52
açılmayan bu köyde yıllardır tek başına
0:55
ayakta duruyordu ne bir anne sesi
0:57
yankılanıyordu evinde ne de bir babanın
1:00
gölgesi düşüyordu eşiye hayatının ilk
1:03
yarısını öksüz ikinci yarısını ise
1:06
sessiz geçirmişti bu sabah diğer
1:09
sabahlardan farklıydı içinde tarif
1:11
edemediği bir sıkışma vardı keçiler daha
1:14
yeni ağdan çıkmışken köyün tepesinden
1:17
gelen bir araba sesi duyuldu toz kalktı
1:20
kuşlar ürktü gelen her yaz köyüne
1:23
uğrayan o inşaat işleriyle uğraşan
1:26
adamdı şehirli görünümüyle köyün
1:28
taşlarına aykırı düşse de herkesin saygı
1:31
duyduğu çocukluğundan beri herkesin
1:34
bildiği biriydi bahçedeki tahta sıraya
1:37
oturmuş çay içen genç adam gelenin kim
1:39
olduğunu anlamıştı ama onun bu gelişine
1:42
bir anlam verememişti adam arabadan indi
1:45
gülümsedi ceketinin düğmesini çözdü eski
1:48
dostun yanına yürüdü "çayın varsa içmeye
1:52
geldim." dedi genç adam yer gösterdi
1:55
kendi oturduğu tabureyi ona verdi "her
1:58
zaman var." dedi biraz sustular rüzgar
2:01
dalları devirdi uzaklardan keçi sesleri
2:04
yankılandı sonra inşaat işleriyle
2:07
uğraşan adam konuya girdi "senin
2:10
evlenmek istediğini duydum." dedi genç
2:13
adam utanır gibi oldu gözlerini kaçırdı
2:16
çayı tazelerken başını eğdi istiyorum
2:20
ama kim kabul eder ki bu hayatı dedi
2:23
adam biraz güldü belki biri eder belki
2:26
de çok uzaklarda biri azerbaycan'da
2:29
tanıdığım bir aile var kızları var
2:31
ahlaklı dürüst ailesi de öyle birkaç yıl
2:35
önce bana "Türkiye'de iyi birisi varsa
2:38
kızımızı veririz." demişlerdi o zaman
2:40
aklıma biri gelmemişti şimdi geldin dedi
2:44
genç adam irkildi ben mi dedi sen dedi
2:49
adam sen olursun kötü alışkanlığın yok
2:52
çalışkansın yalnızsın onların istediği
2:55
de bu zaten ama şunu da söyleyebim kola
2:58
ikna olmazlar hele ki senin yaşadığın bu
3:01
köy hayatını
3:03
duyduklarında genç adam gözlerini
3:05
kaçırdı gülümsedi ama içinde umutla
3:08
korkunun arasında bir yerde sıkışıp
3:10
kaldı
3:12
gideriz dedi adam tanışırsınız olmazsa
3:15
dönersin zaten neyi
3:17
kaybedebilirsin o gece genç adam
3:19
gökyüzüne baktı yıldızlar öksüz bir
3:22
çocuğun yüreğine fısıldar gibi
3:24
parlıyordu umut ilk defa bu kadar
3:27
yakındı ama aynı zamanda ulaşılması
3:29
imkansız görünüyordu bir hafta sonra
3:32
sınırlardan geçerek Azerbaycan'a doğru
3:35
yola çıktılar dağlar ardı ardına geçildi
3:38
tabelalar değişti diller karıştı ama
3:42
sessizlik aynen sürdü genç adam yol
3:45
boyunca çok konuşmadı her şey içindeydi
3:49
hayatında ilk defa bir kadına aşık
3:51
olabileceği ihtimali vardı ama yine de
3:54
bunu düşünmeye cesaret edemiyordu
3:57
azerbaycan'da karşılandıklarında sıcak
3:59
bir evin içindeydiler kalabalık bir aile
4:02
vardı erkek kardeşler koltuklarda
4:05
oturuyordu reyhan'ın babası göz ucuyla
4:08
genç adamı süzüyordu onca yol gelen bu
4:11
gencin neden bu kadar sessiz olduğunu
4:13
merak
4:14
etmişti reyhansa odanın köşesindeydi
4:18
başörtüsünün kenarından genç adama bir
4:20
bakış attı o anda ikisinin de kalbinde
4:23
bir şey oldu sessiz sarsıcı içe işleyen
4:27
bir yakınlık reyhan genç adamın
4:30
gözlerine baktığında o gözlerde bir
4:32
dağın yorgunluğunu ama aynı zamanda
4:35
dimdik duruşunu gördü genç adamsa
4:39
Reyhan'ın bakışlarında yıllardır aradığı
4:41
sıcaklığı hissetti akşam yemek sırasında
4:45
sessizlik daha da ağırlaştı reyhan
4:48
babasına döndü "ben onunla Türkiye'ye
4:51
gitmek istiyorum." dedi masada çatallar
4:54
bırakıldı herkes sustu annesi gözlerini
4:58
yere indirdi erkek kardeşleri yüzlerine
5:01
bakmadı babası başını salladı sen
5:05
şehirde büyüdün Reyhan dağ nedir
5:07
bilmezsin sabahın 4'ünde uyanmak karda
5:10
buzda keçi gütmek nedir bilmezsin oğlan
5:13
iyi iyi dürüst temiz ama sen orada
5:17
yapamazsın." dedi reyhan masadan kalktı
5:20
gözlerinde kararlılık vardı "yapacağım."
5:24
dedi bir hafta içinde hazırlıklar
5:26
yapıldı reyhan'ın çeyizi sandıklara
5:29
kondu gelinliği bile yoktu genç adamın
5:32
alacak parası da yoktu reyhan ile genç
5:35
adamın durumunu öğrenen Türkiye'deki
5:37
hikayemizin yazarının annesi yıllar önce
5:40
sandığa kaldırdığı gelinliği çıkardı
5:43
oğlunun olmayacağını bilerek kaldırdığı
5:45
gelinlikti bu gelinim olmayacak benim
5:48
güzel gün görsün diye saklamıştım reyhan
5:52
giysin." dedi ve Reyhan emanet bir
5:55
gelinlikle Türkiye'ye gelin gelmişti
5:58
böylece hikayemizin adı da emanet
6:00
gelinlik olmuştu köye vardıkları gün
6:03
hava sisliğiydi dağlar başlarını
6:06
dumanlara gizlemişti yağmur yeni
6:08
kesilmişti toprak ağır ve ıslaktı genç
6:12
adam arabadan indiğinde gözlerini
6:14
dağlara çevirdi yanındaki gelinse başını
6:17
kaldırıp etrafına bakındı burası onun
6:20
için bir bilinmezdi taş evler çamur
6:23
yollar duman kokan soba bacaları ne
6:26
varsa yabancıydı ama bir o kadar da
6:29
huzurluydu evin kapısını açtıklarında
6:31
içeriden toprak ve odun kokusu yükseldi
6:34
soba yanıyordu duvarları beyaz badanalı
6:37
tavanı alçak pencereleri küçük bir evdi
6:40
reyhan eşiğine adımını attığında
6:42
ayakkabısını çıkardı ve bir an tereddüt
6:45
etti sonra gülümsedi başını öne eğerek
6:49
içeri girdi ilk geceleri çıtırdayan
6:52
sobanın sesiyle geçti genç adam yorgundu
6:55
reyhan ise sessizdi içinde yabancı bir
6:58
evde uyanma korkusu vardı ama o gece
7:01
başını yastığa koyduğunda burnuna gelen
7:03
odun kokusunda bir garip huzur
7:06
buldu ertesi sabah horoz sesiyle uyandı
7:09
göz kapakları ağırdı üşüyordu genç adam
7:13
çoktan uyanmış keçileri ağıla götürmüştü
7:16
reyhan pencereyi açtı sis hala
7:19
kalkmamıştı dağlar suskundu sobaya odun
7:23
atmayı öğrenmek için yavaşça kapağını
7:25
açtı korları karıştırdı sonra dışarı
7:28
çıktı eşini izledi genç adam eğilmiş
7:32
keçilere su veriyordu ellerinde yara
7:34
izleri vardı reyhan o ellerin ne kadar
7:37
çalışkan olduğunu düşündü ilk günler zor
7:40
geçti su kuyudan çekiliyordu çamaşır
7:43
yıkamak için kazanda su ısıtılıyordu
7:46
pazar uzak yollar çamurdu ama Reyhan
7:49
şikayet etmedi her gün bir şey daha
7:52
öğrendi keçi sağmayı yoğurt mayalamayı
7:55
odun kırmayı bir akşam sobanın başında
7:59
sessizce otururken genç adam ona baktı
8:02
zorlanıyor musun?" dedi reyhan başını
8:05
iki yana salladı "hayır ama alışmam
8:09
zaman alacak." dedi genç adam sustu
8:12
sobaya baktı sonra cebinden bir bilezik
8:15
çıkardı incecikti sade bir altın
8:18
halkaydı reyhan'ın avucuna koydu
8:22
alamadım şimdi oldu küçük ama sana ait
8:25
dedi reyhan bileziği parmaklarıyla
8:28
okşadı gözleri doldu ama bir şey
8:30
söylemedi gülümsedi günler haftaları
8:33
haftalar ayları kovaladı reyhan'ın ten
8:36
güneşte koyulaştı saçlarına dağ kokusu
8:39
sinmeye başladı sabahları eşinden önce
8:42
kalkar oldu keçilere seslenirken sesi
8:45
gürleşti artık yolları ezberlemişti
8:48
artık o da bir köylüydü ilk oğulları
8:50
doğduğunda bütün köy eve toplandı reyhan
8:54
sancılar içinde doğurdu çocuğu genç adam
8:57
kapının önünde dua etti ağlayan bebek
9:00
sesi duyulduğunda gözleri doldu reyhan
9:03
yorgundu ama gülümsüyordu sanki o an
9:06
bütün yalnızlıkları bütün yorgunlukları
9:10
silinmişti yıllar geçti ikinci oğlu
9:13
sonra 3üncü oğlu doğdu reyhan artık
9:16
köyde bir yabancı değil bir ana olmuştu
9:19
ellerinde nasır gözlerinde sevgi vardı
9:23
kendi oğullarını sırtında taşıyarak keçi
9:25
güttü karla kaplı tepelerde çocukları
9:28
sırtında keçileri önde yürüdü genç adam
9:31
her akşam eve geldiğinde Reyhan kapıda
9:34
olurdu üstü başı toprak ama yüzü ışık
9:37
dolu olurdu bir gün genç adam balık
9:40
tutmaya gideceğini söyledi her zamanki
9:42
gibi sabah erkenden çıktı elinde sepet
9:46
sırtında oltası reyhan pencereye
9:49
yaslandı arkasından baktı içinde küçük
9:52
bir sıkıntı vardı ama ses etmedi o gün
9:55
hava önce açık sonra pusluydu rüzgar
9:59
sertleşti reyhan çocuklarla uğraştı
10:02
yoğurt yaptı peynir mayaladı keçileri
10:05
ağla çekti akşam oldu ama genç adam
10:08
gelmedi reyhan pencereye döndü kapıya
10:11
baktı içinde bir ağırlık çöktü hemen
10:14
komşuya koştu gitti ama dönmedi dedi
10:20
akrabalar toplandı
10:21
dereye gidildi çamurlu sulara bakıldı ay
10:24
ışığında yürekler ürperdi o gece genç
10:27
adam bulunamadı sabah derede sepeti
10:30
sonra bedeni bulundu su yutmuştu
10:33
sessizce kimseye veda etmeden gitmişti
10:37
reyhan dizlerinin üstüne çöktü bağırmadı
10:41
ağlamadı sadece başını eğdi ve uzun süre
10:45
kıpırdamadı oğulları babalarının yüzünü
10:48
bir daha
10:49
göremeyeceklerdi reyhan artık sadece bir
10:51
gelin değil yalnız bir anneydi ama
10:54
yılmadı oğullarını sırtına aldı
10:57
keçilerini güttü sütlerini sağdı peynir
11:00
yaptı çocuklar okula başladı reyhan
11:04
günde üç işe koştu sabah süt sattı öğlen
11:07
temizlik yaptı akşam peynir sattı yıllar
11:11
sonra herkes Reyhan'ı çoban kadındı."
11:14
diye tanıdı ama kimse onun ne dağlarda
11:17
yaşadığını ne de derede yitirdiği
11:20
sevgisini bildi genç adamın ardından ev
11:23
bomboş kalmıştı kapı aralandığında
11:25
içeriye yalnızlık giriyordu sobanın sesi
11:28
artık hüzünle çatırdıyordu reyhan her
11:31
sabah erkenden kalkıyor keçileri ağıla
11:34
götürmek için çocukları uyandırmadan
11:36
çıkıyordu üç oğlunu da büyütmek
11:39
zorundaydı kimse ona yardım edeyim
11:42
demiyordu ilk aylarda köydeki herkes
11:45
Reyhan' acıyarak baktı ama sonra o
11:48
bakışlar yerini sessizliğe bıraktı kimse
11:51
bir dul kadının yanında uzun süre durmak
11:54
istemiyordu kadınlar temkinliydi
11:56
erkekler uzak reyhan isa başını eğiyor
12:00
işine bakıyordu gün boyu keçileri
12:02
dağlara götürüyor akşam ağla dönerken
12:05
çocuklarına yiyecek taşıyordu evin
12:08
penceresini onardı çatıyı kapattı sobaya
12:11
kendi elleriyle boru taktı köyde zamanla
12:15
fısıltılar da arttı genç yaşta dul kaldı
12:19
ama dimdik duruyor diyenler de oldu
12:21
yalnız kadın gözü açık olur
12:24
diyenlerdi reyhan bunlara hiç cevap
12:26
vermedi tek derdi çocuklarıydı onları
12:29
okutmak onlara bir gelecek vermekti genç
12:33
adamın mezarına her hafta gitti mezarın
12:35
başında uzun uzun oturdu konuşmadı ama
12:39
toprağa baktığında yüzünde hüzün değil
12:41
kararlılık vardı bir gün en büyük oğlu
12:44
hastalandı köyde doktor yoktu kar geceye
12:48
sarmıştı dağları ama Reyhan çocuğunu
12:51
sırtına aldı saatlerce karda yürüyerek
12:54
en yakın sağlık ocağına ulaştı ayakları
12:57
donmuştu elleri buz gibiydi ama o
12:59
çocuğunu bırakmadı o gece sağlık
13:02
ocağının bekleme odasında battaniyeye
13:04
sarılmış halde çocuğunun baş ucunda
13:06
uyuya kaldı hemşire sabah geldiğinde
13:10
Reyhan hala ayaktaydı yıllar böyle geçti
13:14
üç çocuk da okul çağına geldi reyhan
13:17
sabah keçilere gidiyor öğle arası eve
13:19
dönüp çocuklara yemek yapıyor sonra
13:21
tekrar dağa çıkıyordu yağmurda ıslandı
13:25
sıcakta kavruldu ama hiç yılmadı bir
13:29
akşam eve döndüğünde en küçük oğlu sordu
13:32
anne neden bu kadar yoruluyorsun reyhan
13:35
başını okşadı "bümeniz için." dedi "sen
13:39
neden büyümüyorsun?" diye sordu bu kez
13:42
Reyhan gözlerini pencereden dışarı
13:44
çevirdi cevap vermedi çünkü içinden
13:47
geçen şu cümleyi söyleyemedi ben büyümek
13:51
değil ayakta kalmak zorundayım reyhan
13:54
çocuklarını yalnız büyütmenin ne demek
13:56
olduğunu en iyi bilenlerden olmuştu
13:59
bayramlarda herkes ailesiyle gezerken o
14:03
evde oğullarının eskiyen ayakkabılarını
14:06
dikiyordu komşular yeni kıyafetler
14:08
alırken Reyhan keçi sütünden yaptığı
14:11
yoğurdu satıp çocuklarına defter
14:13
alıyordu bir gece sobanın başında
14:16
otururken elinde genç adamın eskimiş
14:18
gömleği vardı dikiş tutmuyordu kumaşı
14:22
liyime liyime olmuştu yine de gömleği
14:25
dizlerine serdi yüzüne sürdü birkaç
14:28
dakika öyle kaldı sonra gömleği özenle
14:31
katlayarak eski sandığa koydu sandığı
14:35
kapattı kilitlemedi çünkü içinde genç
14:38
adamın kokusu vardı çocuklar büyümeye
14:41
devam etti en büyük oğul artık keçileri
14:44
güdebilecek
14:46
yaştaydı reyhan bir gün dağdan
14:48
döndüğünde oğlunun ağıldaki işleri tek
14:51
başına hallettiğini gördü sessizce
14:54
kapının kenarında durdu gözleri doldu
14:57
ama bir şey demedi çünkü onun yükünü
14:59
birileri paylaşmaya başlamıştı artık
15:02
Reyhan daha çok peynir yapıyordu yoğurt
15:05
satışı arttıkça şehre inmesi gerekiyordu
15:08
şehir yolları zordu ama Reyhan buna da
15:11
alıştı omzunda çuvallarla otobüse
15:13
biniyor pazarda tezgah açıyordu onun
15:17
gülen yüzü pazarcılar arasında tanındı
15:20
"köylü kadın." dediler ona ama gülüşüne
15:22
herkes saygı duydu bir gün şehir
15:25
pazarında bir kadın
15:27
yaklaştı "bu peynirde annemin elinin
15:29
tadı var." dedi reyhan başını kaldırdı
15:33
ve gözleri kızarak kadına "Ben anamı
15:36
özledim." dedi kadın şaşırdı reyhan'ın
15:40
yüzündeki çizgileri izledi gözlerindeki
15:42
yorgunluğu gördü bir daha o peyniri
15:45
başka hiçbir yerden alamadı yıllar
15:48
geçtikçe Reyhan'ın beli biraz daha
15:50
büküldü ama o hala sabah ilk uyanan gece
15:54
son yatan kişiydi oğulları büyümüş birer
15:57
delikanlı olmuştu ev artık sessiz
16:00
değildi genç adamın yokluğu yerini
16:03
oğulların neşesine bırakmıştı ama Reyhan
16:05
geceleri tek başına soba başında
16:07
otururken hala genç adamın ayak
16:10
seslerini bekliyordu bunu kimse
16:12
bilmiyordu sadece sandıktaki gömlek
16:15
biliyordu köydeki sonbahar bir başka
16:18
soğuk geçmişti keçi sürüsü artık sayıca
16:21
azalmış dağ yolları Reyhan'ın ayak
16:23
izlerini daha seyrek görmeye başlamıştı
16:27
üç oğul artık birer genç adam olmuştu en
16:30
büyüğü ehliyet almış ortanca işe girmiş
16:33
en küçüğü ise liseyi bitirmişti reyhan
16:37
onları büyük bir özenle büyütmüştü onlar
16:40
fark etmese de geceleri soba başında dua
16:42
etmiş sabahları aç karnına işe gitmişti
16:45
hiçbirini diğerinden ayırmamıştı hepsine
16:48
aynı peyniri yedirmiş aynı kalın
16:50
battaniyeyi örtmüştü bir gün en büyük
16:53
oğul geldi gözlerinde tereddüt vardı
16:57
"anne keçileri satalım mı?"
16:59
dedi reyhan cevap vermedi önce başını
17:02
çevirdi dağın yamacında otlayan
17:05
hayvanlara baktı yıllarını verdiği her
17:08
birini isimleriyle tanıdığı keçilere her
17:11
sabah birlikte uyandığı akşam birlikte
17:13
eve döndüğü dostlarıydı onlar ne
17:16
yapacağız sonra?" diye sordu sessizce
17:19
"şehre taşınalım daha iyi bir hayat
17:21
kurarız." dedi oğlu reyhan sustu "bu
17:25
suskunluk razı olmaktı ya da razı
17:28
görünmekti belki de oğullarının yolunu
17:30
açmak için sessiz bir
17:32
fedakarlıktı ertesi hafta keçiler
17:35
satıldı reyhan son kez ağla girdi her
17:39
yer boştu duvarlara yaslanıp derin bir
17:42
nefes aldı gözyaşı akmadı ama kalbi
17:45
ağladı birkaç hafta sonra Reyhan ve üç
17:48
oğlu Bursa'nın kenar mahallelerinden
17:51
birinde küçük bir daireye taşındılar
17:53
eski soba getirilmişti bazı eski
17:56
sandalyeler ve genç adamın sandığı da
17:59
sandık evin en kuytu köşesine kondu üstü
18:03
örtüldü ama Reyhan geceleri örtüyü
18:05
kaldırıp gömleğe yine dokundu kimse fark
18:09
etmedi şehir başka bir dünyaydı insanlar
18:13
aceleci komşular mesafeliydi reyhan ne
18:16
camdan dışarıtan hoşlandı ne de dışarı
18:19
çıkmaktan günleri sessizlikle doluydu
18:23
oğulları çalışıyordu ev akşamları
18:26
kalabalıklaşıyordu ama gündüzler
18:28
Reyhan'a hep aynı yalnızlığı sunuyordu
18:31
televizyon karşısında gözlerini kısmış
18:33
halde oturduğu saatler çoğaldı bir gün
18:37
mutfakta bir şeyleri yanlış koyduğunu
18:39
fark etti tuzluğun yerini
18:42
hatırlayamamıştı ardından merdivenleri
18:44
çıkarken denge kaybı yaşadı "oğulları
18:47
yorgunsun." dedi reyhan inandı belki de
18:51
inanmak istedi ama yorgunluk geçmedi her
18:55
gün biraz daha arttı kışa girerken bir
18:58
sabah banyoda uzun süre kaldı kapıyı
19:01
çalan oğul annesini yerde buldu
19:03
bayılmıştı hastaneye götürdüler
19:06
tahliller görüntülemeler derken
19:09
doktorlar yüzlerini asarak içeri
19:11
girdiler "beyinde kitle var." dedi biri
19:14
"tümör." dedi diğeri o an Reyhan hiçbir
19:18
şey demedi sadece başını eğdi oğulları
19:21
yıkıldı ama Reyhan dimdik kaldı o güne
19:25
kadar ağlamayan gözleri o günde kuruydu
19:29
sadece oğullarına baktı onların
19:32
gözlerinde kendisini gördü tedavi
19:34
gerekiyordu ama zaman çok daralmıştı
19:38
doktorlar net konuşuyordu ilerlemiş
19:40
diyorlardı reyhan evdeki eski sandalyeye
19:44
oturup genç adamın gömleğini tekrar
19:46
eline aldı bu kez yüzünü örtmedi gömleği
19:49
dizlerine serdi oğullarına baktı "benim
19:53
sizden isteğim yok." dedi "ama
19:55
birbirinize sahip çıkın." O gece
19:58
oğulları kendi odalarında sessizce
20:01
ağladılar reyhan pencerenin önünde
20:03
oturdu şehir ışıkları gökyüzünü bozmuştu
20:07
o köydeki yıldızları özledi genç adamın
20:10
mezarını özledi keçilerin sesini özledi
20:13
ama en çok yıllarca içinde tuttuğu
20:15
huzuru özledi sabah kalktığında
20:18
saçlarını tararken aynada fark etti
20:21
saçlarının arasında birkaç tel daha
20:23
beyazlamıştı reyhan o sabah kahvaltı
20:26
sofrasına çocukları gibi gülerek oturdu
20:29
onlara çay koydu bir gün dedi insan
20:33
yaşadığı yerin değil yaşattığı sevginin
20:36
kadını olur oğulları anlamadı ama
20:39
yüzündeki o derin huzuru unutmadılar
20:42
haber Azerbaycan'a da ulaşmıştı abileri
20:45
kardeşlerinin hastalandığını duyunca
20:47
yola çıkmaya karar verdi onca yıl sonra
20:50
tekrar Türkiye'ye geliyorlardı reyhan'a
20:53
sarılmak onu son kez görmek için zaman
20:56
artık Reyhan'ın aleyhine işliyordu
20:59
reyhan pencerenin önünde o gece bir şey
21:02
yazmaya başladı sandığın içinden bir
21:04
defter çıkardı kalemi aldı yazdı
21:08
satırlar kısa ama anlamı
21:11
büyüktü reyhan yatağında uyandığında
21:14
odanın içi loştu günün ilk ışıkları
21:16
pencerenin perdesinden sızıyor yüzüne
21:19
dokunuyordu son zamanlarda artık zor
21:22
konuşuyor az yiyor geceleri ise
21:25
neredeyse hiç uyuyamıyordu zihni
21:27
berraktı ama bedeni onu yarı yolda
21:30
bırakmıştı en küçük oğlu sabah çorba
21:32
yapmış büyükleri işe gitmişti odanın
21:35
kapısı aralıktı mutfağın ucundan gelen
21:38
çay kokusu Reyhan'ın ciğerlerine değil
21:40
hatıralarına doldu genç adamın sabahları
21:43
içtiği çay geldi aklına öyle bir yudum
21:46
içişi vardı ki bardak değil sanki umut
21:49
ısınıyordu ellerinde içeri giren en
21:52
küçük oğlu annesinin yanına oturdu
21:55
"bugün rüyamda babanı gördüm." dedi
21:58
Reyhan oğlu sustu bir dağın başındaydı
22:02
yine keçiler vardı etrafında bana doğru
22:04
yürüdü ama yetişemedim dedi oğlu başını
22:08
eğdi reyhan oğlunun saçlarını okşadı sen
22:12
bana benziyorsun ama babana daha çok
22:14
benzemeye çalış o kalbi gibi yaşadı
22:17
sessizdi ama güçlüydü." dedi reyhan'ın
22:20
durumu günden güne ağırlaşıyordu
22:22
oğulları bunu fark etmişti fakat
22:24
kabullenmek kolay değildi en büyük oğul
22:27
hastane randevuları ayarlıyor ortanca
22:30
evin içini derleyip topluyor en küçüğü
22:32
ise Reyhan'ın başından
22:34
ayrılmıyordu azerbaycan'daki abilerine
22:37
haber verildi reyhan'ın durumu kritikti
22:41
abiler yola çıktı fakat zaman hızla
22:44
akıyordu o gece Reyhan pencereden
22:46
gökyüzüne baktı aytepede yıldızlar serin
22:50
bir
22:51
sessizlikteydi odanın içinde tek ışık
22:53
baş ucundaki lambaydı yanında genç
22:56
adamın gömleği vardı düğmeleri eksik
22:59
yakası yıpranmıştı ama kokusu hala
23:02
oradaydı reyhan gözlerini kapattı beni
23:06
affetme beni unutma sadece çocukları
23:09
koru." dedi
23:11
fısıltıyla ertesi sabah oğulları
23:14
Reyhan'ın yanında uyandı gözleri
23:17
kapalıydı yüzünde bir huzur vardı sanki
23:20
rüyasında dağlara gitmiş genç adamı
23:23
bulmuş ona sarılmış gibiydi elini
23:25
tuttular soğuktu reyhan o sabah hayata
23:29
veda etmişti oğulları sessizdi çığlık
23:32
atamadılar çünkü yüreklerinde bir boşluk
23:35
açılmıştı gözyaşları sessizce aktı evin
23:39
içinden değil yüreklerinden döküldü
23:42
abiler ancak öğle saatlerinde eve
23:46
ulaşabildi reyhan'ın ölüm haberiyle
23:49
kapıdan içeri girdiler küçük
23:51
kardeşlerinin yüzüne son kez baktılar
23:54
ellerini tuttular tıpkı küçükken
23:56
yaptıkları gibi "sen bana bizim evin
23:59
kadınlarını hatırlatıyordun." dedi en
24:02
büyük abi cenaze için hazırlıklar
24:05
yapıldı reyhan'ın son arzusu doğduğu
24:08
topraklara dönmekti ama artık gözleriyle
24:11
göremeyeceği bir yolculuk başlamıştı
24:14
reyhan'ın naşı Azerbaycan'a gönderilmek
24:16
üzere hazırlanırken oğulları annelerinin
24:19
eşyalarını topladı bir defter buldular
24:23
üzerinde sadece şu yazıyordu her gün
24:26
yürüdüm geri dönmeyi düşünmedim çünkü
24:29
dönülecek yer değil korunacak yürek
24:33
vardı defteri açmadılar henüz hazır
24:36
değillerdi sandığın içinde genç adamın
24:39
gömleği düğmesiz ama temiz bir şekilde
24:42
duruyordu yanına bir mendil koymuştu
24:45
Reyhan üzerine iğneyle işlenmiş tek
24:48
kelime yalnızdın artık
24:50
değilsin cenaze uçağı kalkarken oğulları
24:53
pistin ucunda bekledi küçükoğul valizin
24:57
üzerine iliştirilmiş etiketteki isme
24:59
baktı reyhan son kez gökyüzüne döndü
25:02
gözleri doluydu ama ağlamadı çünkü
25:05
annesinin istediği tek şey vardı dimdik
25:08
durmaları reyhan doğduğu toprakları
25:10
göremeden ama yüreğinde taşıyarak
25:13
hayatına veda etti abileri kardeşlerini
25:16
Azerbaycan'da aile mezarlığına
25:18
defnettiler mezar taşında yazan tek
25:21
cümle onu anlatıyordu ben gurbette
25:24
yeşeren bir
25:25
reyhand reyhan toprağa verileli birkaç
25:28
hafta olmuştu azerbaycan'daki defin
25:30
töreninde yalnızca gözyaşı değil
25:33
geçmişin bütün ağırlığı da toprağa
25:35
karışmıştı kardeşleri onu kendi
25:38
vatanında defnetmenin burukluğunu
25:39
yaşarken Reyhan'ın üç oğlu Bursa'daki
25:42
evlerine döndüler ev sessizdi
25:46
annesizliğin ne demek olduğunu ilk kez
25:48
bu kadar derinden hissettiler reyhan'ın
25:51
sesi sanki duvarlardan silinmişti tül
25:54
perdeyi rüzgar hafifçe savuruyor ama o
25:57
perdenin arkasında artık kimse
26:00
oturmuyordu ocakta yemek kokusu yoktu
26:03
kapı önünde sabahları toplanan keçiler
26:05
yoktu oğullar için dünya
26:08
durmuştu bir gün en büyük oğul annesinin
26:12
yastığının altındaki eski bir zarfa
26:14
rastladı üzerinde titrek ama tanıdık bir
26:17
el yazısı vardı oğullarıma üçü de oturdu
26:22
hiçbir şey söylemeden zarfı açtılar
26:25
içinden katlanmış incecik bir kağıt
26:27
çıktı annelerinin kokusu sinmişti kağıda
26:31
okumaya
26:32
başladılar canlarım gözümün nuru üç
26:34
fidanım ben bu satırları yazarken hala
26:37
yanımdasınız ama içimde biliyorum ki
26:40
vaktim az benden size kalacak bir servet
26:43
yok çünkü hayatı birlikte kazıdık
26:46
toprakla birlikte ektik sabrı birlikte
26:49
biçtik umudu ben size altın değil alın
26:52
teri bıraktım ben size şehirler değil
26:54
dağlar bıraktım ben size zenginlik değil
26:58
merhamet bıraktım ben size yumuşacık
27:00
eller değil nasırlı ama onurlu eller
27:03
bıraktım çocuklarım belki size bazen
27:06
sert göründüm belki bazen çok sustum ama
27:10
bilin ki sustuklarım hep size dokunmasın
27:13
diyeydi bir zamanlar sadece keçilere
27:16
seslendiğim dağlar sizin
27:18
kahkahalarınızla şenlendi ben o dağlarda
27:22
kadın değil anne oldum beni aramayın
27:25
çocuklarım ben bazen o eski derenin
27:29
kıyısındayım bazen keçilerin iz sürdüğü
27:32
patikada bazen akşamüstü eve dönen
27:36
gölgelerinizdeyim ben artık bir dağ gibi
27:38
sessizim ama rüzgar eserken beni
27:41
duyacaksınız ve ne zaman birbirinize
27:44
sarılırsanız ben de oradayım canlarım
27:47
birbirinize sahip çıkın ve beni
27:50
dualarınızda yaşatın ben sizdeyim her
27:54
zaman o satırları okuduktan sonra
27:56
hiçbirinin sesi çıkmadı üçü de sustu
28:00
çünkü kelimeler yetersizdi reyhan son
28:03
mektubuyla bir kez daha onları
28:05
büyütmüştü artık fiziksel olarak yanında
28:08
olmasa da en çok şimdi hissediliyordu
28:11
varlığı ertesi sabah üç kardeş evin
28:14
arkasındaki tepeye yürüdü reyhan'ın
28:17
keçileri en çok sevdiği açıklığa
28:19
vardılar en büyük kardeş küçük bir taş
28:22
yığını yaptı üzerine bir tülbent serdi
28:25
ortanca kardeş o taşın yanına bir çoban
28:29
değneği dikti en küçükleri ise yere
28:32
annesinin adını yazdı reyhan bir dua
28:35
okudular
28:36
her biri sessizce annelerinin sesini
28:39
duymaya çalıştı rüzgar usulca esti sanki
28:43
Reyhan'ın eteği değmiş gibi savruldu
28:46
çimenler o an hepsi anladı annesi
28:50
gitmemişti sadece gözle görülmeyen bir
28:52
yere geçmişti o günden sonra hayatlarına
28:55
devam ettiler ama her bayramda her
28:59
yağmurda her yıldızlı gecede Reyhan
29:01
konuşuyordu kimi zaman bir rüzgarla kimi
29:05
zaman soba dumanında kimi zaman düşen
29:08
bir yaprakta ve onlar da her zaman cevap
29:12
verdiler biz seni hiç unutmadık ki
29:16
[Müzik]
29:22
anne yaşanmış Gerçek Hikayeler kanalına
29:24
abone olmayı ve videoyu beğenmeyi ihmal
29:27
etme
#Animated Films
#Drama Films
#Marriage
#Movies
#Romance
#Romance Films