Up next in 10
“BEDDUA” Gerçek Hikaye; Bir KADININ İngiltere'den Almanya'ya Uzanan Hikayesi Herkesi Ağlattı
4K views
May 26, 2025
Gerçek hayatın içinden süzülüp gelen gerçek hikayeler, duygulara dokunan yaşanmış hikayeler, sizi içine çekecek gizemli hikayeler, şaşırtıcı ilginç hikayeler, yürek burkan duygusal hikayeler, ürkütücü korku hikayeleri ve düşündürücü ibretlik hikayeler ile dolu bir dünyaya adım atıyorsunuz. Bu kanalda, yaşanmış olaylardan çıkarılan derslerle bezeli sıra dışı hikayeler, beklenmedik sonlara sahip dramatik anlatılar ve sizi derinden sarsacak şok edici gerçekler yer alıyor. Hayatta kalma mücadeleleri, umut veren başarı hikayeleri ve yaşamın içinden gelen motivasyon dolu anlar, izleyiciye ilham verirken; bir yandan da trajik aşk hikayeleri ve dram dolu hayat öyküleri kalbinizin derinliklerine dokunacak. Gerilim ve korku hikayeleri sevenler için, tüyler ürperten paranormal hikayeler, ürkütücü cin hikayeleri ve açıklanamayan esrarengiz olaylar bu kanalda sizi bekliyor. Bilinmeyenleri keşfetmek isteyenler için, akıl almaz detaylarla dolu gizemli vakalar, gerçek hayata dayanan doğaüstü olaylar ve inanılması güç ama belgelenmiş gerçek hikayeler düzenli olarak paylaşılıyor. Ayrıca, gizemin peşinden gitmeyi seven izleyiciler için dedektif hikayeleri, düşünmeye sevk eden psikolojik gerilim hikayeleri, merak uyandıran alternatif tarih olayları ve etkileyici gizemli dostluk öyküleri de içeriklerimiz arasında. Her hafta yayınlanan yeni videolarla gerçek dünyada yaşanmış gizemli olaylar ekranlarınıza geliyor. Bilim kurgu ve mitoloji tutkunları için ise fantastik hikayeler, efsaneleşmiş anlatılar ve unutulmaz mitolojik olaylar, gizemli efsaneler ve kadim mitolojik canavarlar eşliğinde karşınıza çıkacak. Bunun yanında, içinizi ısıtacak eğlenceli anılar, tebessüm ettirecek komik hikayeler ve kültürel zenginlikleri yansıtan kültürel öyküler de sizi bekliyor. Macera tutkunları için sürükleyici kaçış öyküleri, aksiyon dolu gelişmeler ve ilham verici kahramanlık hikayeleri de kanalımızda yer alıyor. Tarihin bilinmeyen yönlerini keşfetmek isteyenleri, etkileyici şehir efsaneleri, tarihten ilginç olaylar, yürek burkan trajik geçmiş hikayeleri ve akıldan silinmeyecek şok edici gerçekler ile zaman yolculuğuna davet ediyoruz. Yaşanmış Gerçek Hikayeler kanalına hoş geldiniz... 🔔Gerçek hikayelerin izini sürmek için şimdi abone olun ve bildirimleri açarak hiçbir hikayeyi kaçırmayın...
View Video Transcript
0:00
daha önce hiç canınız yandığı için birine beddua ettiniz mi ya da ettiğiniz
0:05
bedduanın çıktığına şahit oldunuz mu biri sizin canınızı yaksaydı ona beddua
0:11
eder miydiniz eğer siz birinin canını yaktıysanız ve bu kişi bir kadınsa
0:17
korkun çünkü bir kadının bedduasını alırsanız emin olun iki yakanız bir
0:22
araya gelmiyor bu hikayemizde acı çeken bir kadının ettiği beddu şahit olacağız
0:29
hala hayatta olduğu için ismini değiştirerek anlatacağız eğer bu hikayede kendinizi bulursanız yorumlara
0:35
yazmayı unutmayın şimdi hazırsanız hikayemize geçebiliriz iyi seyirler
0:41
yaşanmış Gerçek Hikayeler kanalına abone olmayı ve videoyu beğenmeyi ihmal etme
0:48
1993 yılının Mart ayıydı çanakkale'nin yorgun taş sokaklarında rüzgar her
0:54
zamanki gibi içe işleyen bir soğukla dolanıyordu o sabah Suzan pencere
1:00
önündeki İskemle'ye oturduğunda gökyüzüne baktı kuşlar göç yolunu unutmuş gibiydi uçmaktan korkar gibi
1:08
duruyorlardı belki de Suzan gibi onlar da nereye gideceklerini bilmiyorlardı işte o sabah henüz 19
1:16
yaşına girmişti Suzan kendi doğum gününü unuttuğu bir yaş daha evde kimsenin
1:22
hatırlamadığı bir gün daha annesi sabah namazından beri bahçeye gitmek için hazırlanıyordu abi gece geç gelmişti
1:31
ablası sabah ezanı gibi sessizdi suzan pencere kenarından dışarıya bakarken
1:37
içindeki boşluğa kelime aramaya çalışıyordu babasını hiç hatırlamıyordu
1:42
sadece bir fotoğraf silik siyah beyaz köşeleri yırtılmış bir
1:48
kare gerisi annesinin her gün biraz daha kararan gözlerinde saklıydı onu büyüten
1:55
yokluğunda babası yerine koyduğu sadece annesiydi ama annesi artık ona sadece
2:01
sabırla değil beklentiyle de bakıyordu sana dün biri daha talip oldu bahçedeki
2:07
hanımın komşusunun oğluymuş." dedi annesi çuvalı omzuna alırken "yine mi?" dedi Suzan sesin ne
2:15
öfke taşıyordu ne de umut bak kızım biz seni okula da göndermedik bir meslek de
2:22
edindiremedik elde bir tek sen varsın abin kendini kurtarsın diye elden geleni
2:29
yaptık ablan desen evin yükünü paylaşıyor ama sen senin kaderin biraz
2:36
daha incecik ben korkuyorum kızım seni yanlış ellere verirsem başımı yastığa
2:42
koyamam suzan başını eğdi ben istemem anne
2:47
demedi ben severek evlenmek istiyorum da demedi çünkü onun sözleri gökyüzüne
2:54
ulaşmadan yere düşerdi bu evde bunu çoktan öğrenmişti o gün annesi bahçeye
3:00
gitti akşam eve döndüğünde yüzünde bir kararsızlık vardı suzan'ın içi titredi
3:07
"bugün bana bir kadın geldi." dedi annesi "sana talip bir aile varmış iyi
3:13
insanlar diyorlar namuslu zengin ama bir sorun var adam senden 15 yaş büyükmüş
3:21
iyi insanmış ama genç bir kızı istemesi iyiye işaret değil anne dedi Suzan'ın
3:26
ablası insanlar kızaramıyor hizmetçi arıyorlar kendilerine dedi abiyi annesi
3:33
bir süre sessiz kaldı sonra başını yere eğerek konuştu ama bu seferkiler farklı
3:39
kızımı İngiltere'ye götüreceklermiş orada düzen kuruluymuş gelin diye
3:44
alacaklarmış hizmetçi değil bu bir şans kızım belki kurtuluş suzan gözlerini
3:51
kapattı içinden fırtınalar geçti ama dışarıya sadece bir cümle
3:57
fısıldandı siz ne derseniz işte o gün Suzan'ın içindeki
4:02
kırık kanatlı kuş uçamadı kaçamadı yuvadan atılmayı bekleyen ama rüzgarı
4:08
olmayan bir kuştu o kısa sürede nişan yapıldı kutlama yapılmadı aile arasında
4:15
bir nişan yapıldı çünkü Suzan'ın gözlerinin içine bakıldığında kutlama
4:20
yapılacak bir şey yoktu nişan sonrası birkaç ay içinde düğün yapıldı gelinliği
4:26
kiralık duva ikinci eldi davul zurna olmadı sadece takı takıldı ama kimse
4:33
bunu sorun etmedi zaten bu kasabada kızlar ya ağlayarak ya susarak
4:38
evlendirilirdi suzan da sustu uğurlama günü geldiğinde annesi elini uzattı
4:44
"hakkını helal et anne." dedi Suzan annesi öylece baka kaldı sonra titrek
4:49
bir baş hareketiyle "Helal olsun kızım sen de hakkını helal et ne olursa olsun altınlarını elinde tut." dedi suzan'ın
4:57
gözlerinden yaş akmadı çünkü içinde ağlamaya dair bir yer kalmamıştı yaşadığı hayatın ona ait olmadığına
5:04
çoktan ikna olmuştu bavulunu kapattı içine birkaç kıyafet ve çokça korku
5:11
yerleştirdi bir de bir ömürlük suskunluk uçağa bindiklerinde Suzan'ın yanındaki
5:16
adam artık kocasıydı onunla hiç konuşmadı sadece dönüp bundan sonra her
5:23
şey güzel olacak merak etme." dedi suzan sadece başını salladı içinden bir ses
5:29
"Hiçbir şey güzel olmayacak diyordu o sesin yıllar sonra ne kadar doğru
5:35
olduğunu anlayacaktı suzan için yeni bir hayat başlamıştı ne var ki bu yeni hayatın
5:41
içinde heyecan değil yabancılık vardı ingiltere'ye ayak bastığında ilk
5:46
hissettiği şey havasındaki soğukluk değil insanların gözlerindeki uzaklıktı
5:52
düğünden sonra uçağa bindirilmiş ne olduğunu anlamadan kendini başka bir ülkenin bambaşka sokaklarında bulmuştu
6:00
evlendiği adam yol boyunca fazla konuşmamıştı yalnızca bazı pratik bilgiler vermişti suzan İngilizce
6:07
bilmiyordu gümrükten geçerken adama öylece bakmış ne yapacağını beklemişti
6:13
adamsı gayet rahat bir şekilde işlemleri halletmiş Suzan'ı elinden tutup havaalanından çıkarmıştı yaşadıkları ev
6:21
şehrin dışında barın hemen üstündeki bir daireydi suzan ilk gün evi tanımaya
6:27
çalıştı her şey yabancıydı perdelerin şekli bile ürkütücüydü ona göre mutfakta
6:33
bir sürü elektronik eşya vardı ama hangisinin ne işe yaradığını bilmiyordu
6:39
kocası ise bara inmiş işleri toparlamaya başlamıştı suzan camdan dışarı
6:44
baktığında kimseyle göz göze gelmek istemedi sadece kalabalığı izledi birkaç
6:50
saat sonra yukarı çıkan adam eline bir poşet tutuşturdu içinde birkaç konserve
6:55
ekmek ve bazı hazır yiyecekler vardı "bunlarla idare et." dedi suzan bir
7:00
kadının bu hayatta ne kadar yalnız kaldığını o an daha derinden anladı ne annesi vardı yanında ne ablası bu evde
7:08
onunla konuşacak tek kişi bu adamdı fakat adam konuşmaktan pek hoşlanmıyordu
7:14
günler geçtikçe Suzan yeni hayatına alışmaya çalıştı temizlik yapıyor yemek
7:19
hazırlıyor sonra da pencerenin önünde bekliyordu adam geç saatlerde eve
7:24
geliyor bazen yorgun olduğunu söyleyip direkt yatıyordu iki ay sonra adam
7:30
işleri toparlayamadığını borçlarını ödeyemediğini söyledi bar kapanmak
7:35
üzereydi suzan telaşlandı ama tepki veremedi adam bir akşam Suzan'ın
7:40
altınlarını sordu düğünde takılanları suzan annesinin ne olursa olsun
7:46
altınlarını elinde tut sözünü hatırladı fakat adam karşında yorgun ve perişan
7:53
görünüyordu yeni bir düzen kurmamız gerek dedi adam almanya'ya taşınıyoruz
7:59
suzan'ın eli ayağına dolandı ingiltere'ye alışamamışken şimdi Almanya mı fakat Suzan bir şey diyemedi sadece
8:07
altınlarını kutusuyla birlikte adama verdi adam gülümsedi "sen gerçekten iyi
8:13
bir kadınsın." dedi suzan o an bu sözün içinin boş olduğunu bilmeden o
8:20
gülümsemeye güvenmeye çalıştı yeni bir ülkeye gitmeye hazırlanırken içinde
8:25
beliren korkuyu bastırmaya çalıştı bu sefer yalnızca yeni bir hayat değil yeni
8:31
bir ülke yeni bir dil ve tamamen yalnızlık vardı karşısında almanya'ya
8:37
geldiklerinde küçük bir ev kiraladılar adam sabah erkenden çıkıyor akşama kadar
8:42
dönmüyordu suzansa pencereden şehri izliyor insanların gülüşlerini anlamaya
8:48
çalışıyordu kendi gülüşünün kaybolduğunu ilk defa orada fark etti bir ay sonra
8:54
adam küçük bir dükkan kiraladığını Türkiye'den mal getirip burada satacağını söyledi suzan sadece başını
9:01
salladı adamın cebindeki tüm sermaye Suzan'ın altınlarıydı fakat kimse
9:06
Suzan'a ne bir teşekkür etti ne de onun fikrini sordu suzan evde otururken
9:12
yalnızlığıyla boğuşuyordu dışarı çıkmaya korkuyor yabancı bir tabelaya bile bakarken gözleri doluyordu sokağın
9:19
başındaki markete gitmesi gerekse bile saatlerce hazırlanıyordu kocası Suzan'ın
9:25
bu halini görmezden geliyordu çünkü artık onun hayatı Suzan'ın dışında
9:30
dönmeye başlamıştı yeni müşteriler yeni ticaret ilişkileri yeni kadınlar fakat
9:36
Suzan bunların hepsinden habersizdi o hala mutfağın köşesine dizdiği tencerelerle uğraşıyor kocasının sevdiği
9:43
yemekleri yapmaya çalışıyordu elini yaksa da sesini çıkarmıyor gün boyu cam
9:49
silse de kocasının yüzünde bir takdir arıyordu ve bir gece adam iş için başka
9:55
bir şehre gideceğini söyledi suzan onun valizini hazırladı içine sevdiği
10:01
yemeklerden koydu adam kapıdan çıkmadan önce durdu suzan'a baktı "senin gibi
10:07
biriyle evlendiğim için şanslıyım." dedi suzan o gece uzun süre uyuyamadı
10:13
yalnızlık yeniden çöktü üzerine gecenin bir vakti pencereden dışarı bakarken
10:19
kendi kendine fısıldadı "gerçekten şanslı mısın yoksa sadece sustuğum için
10:24
mi böyle?" dedi suzan her zaman olduğu gibi o sabah da erken kalktı kocasının sevdiği
10:32
yemekleri hazırladı tencereleri sırayla cam kaplara koydu kapaklarını dikkatlice
10:38
kapattı içten içe huzursuzdu ama her zamanki gibi belli etmedi kocası geldi
10:45
valizini aldı bir hafta sonra döneceğim." dedi suzan başını salladı
10:51
kapıya kadar uğurladı o günler hep birbirine benziyordu kocası gittiğinde
10:56
Suzan mutfağı evi temizler birkaç gün boyunca yemek kaplarını dolaba kaldırır sonra yine hazır ederdi ama bu
11:04
sefer bir şey farklıydı cam kaplardan birini kaldırdığında kapağın altına
11:10
sıkıştırılmış bir şey hissetti kapağı açtı içinden bir fotoğraf çıktı suzan'ın
11:16
elleri titremeye başladı fotoğrafa baktı kocası ve başka bir kadın yan yana
11:22
oturmuş gülümseyerek poz vermişlerdi fotoğraf ev ortamında çekilmişti suzan
11:28
donup kaldı içini tarifsiz bir acı kapladı boğazına koca bir düğüm oturdu
11:34
bu fotoğraf her şeyi değiştirdi suzan bir süre sonra kocasını takip etmeye karar verdi yine aynı hazırlıklar
11:41
yapıldı yemekler hazırlandı valiz hazırlandı kocası evden çıkınca Suzan da
11:47
çantasını alıp peşine takıldı kocası iki sokak ötedeki bir apartmana girdi kapı tam kapanacakken Suzan
11:54
hızlıca içeri girdi kocasının çıktığı kata tırmandı 3 numaralı dairenin kapısı
12:00
kapanıyordu yetişemedi ama numarayı aklına kazıdı bir hafta sonra kocası eve
12:06
döndüğünde Suzan onun anahtarlığını inceledi anahtarlıkta bir anahtar
12:11
diğerlerinden farklıydı birkaç gün sonra kocası işe gitmeden anahtarı alarak o
12:17
apartmana gitti 3 numaralı daireye anahtarla girdi içeride kimse yoktu ama
12:23
ev yepyeni eşyalarla doluydu salon lüks bir otel gibiydi yatak odasında bir
12:28
kadın kokusu vardı gardırobu açtı içinde hiç tanımadığı kıyafetler asılıydı suzan
12:35
öfkeyle bütün evi dağıttı ne bulduysa yere fırlattı vazolardan koltuklara
12:41
kadar ne varsa kırdı her yere sinen bu ihaneti yok etmeye çalıştı vazonun sesi
12:47
salonda yankılanırken Suzan durmadı kadının giysileri gözünün önünde duruyordu her biri renk renk marka marka
12:55
elbiselerdi makas buldu giysileri teker teker aldı ve kesti sanki kumaş değil
13:02
yılların suskunluğunu yok sayılmasını ezilmesini parçalıyor gibiydi yorgun bir
13:07
beden ve kanayan bir yürekle kendi evine döndüğünde ne yapacağını bilmiyordu
13:13
yalnızdı üstelik hiçbir suçu yoktu kocasının sevgilisi ise eve döndüğünde
13:20
darmadağan olmuş eşyaları görünce şaşkınlık yaşamadı çünkü bu onun planıydı fotoğrafla başlayan oyun
13:27
Suzan'ı saf dışı bırakmak için yapılmıştı plan işliyordu hemen telefona
13:33
sarıldı ve adamı aradı sinirli bir ses tonuyla "Gelip şu rezaleti görmen
13:39
gerekiyor o kadın evi mahvetmiş." dedi suzan'ın kocası sinirle eve geldi
13:47
içeri girer girmez öfkesini tutamadı ne fotoğrafı ne ihaneti ne de yaptığı
13:53
haksızlıkları düşündü karşısında sadece masum bir kadın vardı kendi yüz karasını
13:59
görmezden geldi suzan'a bağırdı hakaret etti ve el kaldırdı suzan ne olduğunu
14:07
anlayamadan kendini kapının önünde buldu elinde ne valiz vardı ne de
14:12
anahtar suzan sokakta kalmıştı soğuk yabancı sokaklar tanımadığı yüzler o
14:19
gece Suzan aklına gelen tek Türk'ün evine gitti hanife abla kapıyı açan
14:25
Hanife abla Suzan'ın halini görünce her şeyi anladı suzan sessizce olanı biteni
14:31
anlattı o anlatırken Hanife ablanın yüzü kararıyor kocası sinirden ellerini
14:37
ovuşturuyordu hemen Suzan'ın kocasını aradılar sesleri kararlıydı ya bu kadına
14:43
sahip çıkarsın ya da biz polise gideriz dediler bu tehdit adamın korktuğu şeydi
14:50
suzan'ı mecburen tekrar eve aldı fakat hiçbir şey eskisi gibi değildi suzan
14:57
artık o sessiz içine kapanık kadın değildi ihanetin ve yok sayılmanın
15:02
izleri yüzüne yerleşmişti ailesine hiçbir şey söylemedi utandığından değil
15:07
ama yine de söylemedi suzan utanılacak bir şey yapmamıştı ama içinde bir yara büyüyordu
15:15
sadakatsizlik Suzan'ın yüreğine öyle bir oturmuştu ki sonunda sessizce ellerini
15:21
açtı ve bir dua değil bir beddua etti allah'ım benim rızkımı ayır bu adamın
15:27
elinden tüm varlığını al ondan hakkımı öyle bir çıkar ki bana muhtaç kalsın
15:33
hakkımı öyle bir çıkar ki ondan Allah'ım oturduğu sandalyeden kalkamasın çünkü
15:39
varlık onun yolunu şaşırttı." dedi bu sözler yüreğinden çıkan bir ağıttı sustu
15:46
ama gökyüzü Suzan'ın feryadını duydu suzan eve döndü ama artık hiçbir
15:52
şey eskisi gibi değildi aldatılmıştı bir kere ve çaresizdi kocasının kurduğu iş
15:58
Suzan'ın altınlarıyla kurulmuştu cefasını Suzan çekiyordu sefasını ise
16:04
kocası ve kocasının metresi sürüyordu fakat Suzan'ın canı o kadar yanmıştı ki
16:10
artık nefes alamıyordu öyle derinden öyle içten bir beddua etmişti ki bazen
16:16
pişman bile oluyordu çünkü Suzan yufka yürekli bir kadındı suzan'a
16:21
kızabilirsiniz ama Suzan'ın yüreği sizde olsaydı düşmanınızı bile affedebilirdiniz fakat merak etmeyin
16:28
Suzan hiçbir zaman kocasını affetmedi sadece merhameti ve hayata tutunma
16:34
gücüyle her şeye direniyordu aradan aylar geçmişti suzan'ın kocası sanki
16:40
hiçbir şey olmamış gibi aynı vurdum duymazlığıyla Suzan'ı evde yalnız bırakıyor zaman da Türkiye'ye iş
16:47
seyahati adı altında gidiyordu fakat Suzan kocasına artık güvenmiyordu
16:52
güvenmemekte de haklıydı çünkü Suzan'ın altınlarıyla kurulan işin sefasını yine
16:58
başkaları sürüyordu suzan'ın kocası sevgilisiyile Türkiye'de tatil yapıyor
17:03
Suzansa evde yalnız başına kapanıyordu suzan bunun farkındaydı ama bir türlü
17:08
itiraz edemiyordu boşanmayı düşündü uzun bir süre fakat memlekete dönse
17:14
insanların dedikodusundan çekiniyordu aslında ailesi ona hiçbir şey demezdi
17:20
fakat insanların ailesini üzmesinden çekiniyordu bu yüzden boşanma düşüncesi
17:25
zaman zaman sadece bir düşünce olarak aklından geçiyordu bir de artık içine
17:30
sindiremiyordu kocasından boşansa kendi altınlarıyla kurulan işin sefasını
17:35
başkaları sürmeye devam edecekti artık akıllanmıştı ama ne yapacağını
17:41
bilmiyordu her gün beddua etti Suzan suzan beddua ettikçe kocasının işleri
17:48
daha da kötüleşti aslında Suzan öyle olduğunu sanıyordu fakat gerçek
17:54
bambaşkaydı suzan'ın kocası sevgilisi için krediler çekmişti zamanında
17:59
ödenmeyen krediler iyice kabardı suzan'ın kocasının metresi ise tam bir
18:05
şeytandı hem Suzan'ın yuvasını yıkmak hem de Suzan'ın sermayesiyle kurulan
18:10
işin kaymağını yemenin peşindeydi suzan'ın kocası işlerin kötü gitmesinin
18:15
sebebi olarak yüzsüzce Suzan'ı suçluyordu ona göre Suzan işlerin
18:20
başında dursa zarar etmeyeceklerdi aslı varsa çalışanlar sürekli kasadan çalıyordu bu elbette
18:27
işin kılıfıydı çünkü parayı metresi olacak kadınla yiyorlardı ayrıca
18:33
yıllarca Suzan'ı eve kapatan adam Suzan'ın dil sorununu aşmasının önünde büyük bir engeldi denilenleri
18:40
anlayabiliyordu Suzan hatta biraz da konuşabiliyordu fakat iş dükkanın
18:45
başında durmaya gelince Suzan kendine güvenemiyordu suzan kendine güvense bile
18:51
dış dünyadan çok fazla soyutlanmıştı ve ürkek bir serçe gibi çaresizce kanat
18:58
çırpıyordu günler günleri kovaladı ve bir gün yağmur sonrası tüm depoyu sel
19:04
bastı ne kadar mal varsa hepsi sular altında kaldı ve kullanılamaz duruma
19:10
geldi fakat adam yağmur için bile Suzan'ı suçladı "eğer işlerin başında
19:16
dursaydın bu duruma gelmezdik." dedi suzan'ın içinden eğer benim
19:22
altınlarımla kurduğun işe güvenerek metresine krediler çekmeseydin bunlar yaşanmazdı demek geldi ama sustu bazen
19:31
kadınlar sussa da gökler hesabını elbet sorar ister karma diye ister ise de
19:38
bedduanın çıkması diye adlandırın kadının hakkı kimsede kalmaz çünkü kadın
19:44
her şeyden önce yuvayı ayakta tutandır kadın o kadar güçlüdür ki ya yuva kurar
19:50
ya da Suzan'ın kocasının metresi gibi yuva yıkar ama Suzan güçlü bir kadındı
19:55
ne yuvasını yıktırmaya ne de malını yedirmeye niyeti vardı fakat elden ne gelir depoyu su basmıştı aslında bu
20:03
zararı karşılayabiliyorlardı ama Suzan'ın kocasının başka kadınlara para yedirmekten başka bildiği bir şey yoktu
20:11
suzansa hizmetçi gibi yemeklerini bile hazırlıyordu bir zamanlar tabii o zamanlar bunu bilseydi elbette bir
20:18
haftalık yemek yapıp vermezdi kocasının eline ama Suzan merhametli ve masum bir
20:23
kadındı yani canı yanana kadar demek daha doğru olur sanırım maalesef
20:28
Suzan'ın pek muhterem şeref yoksunu kocası metresine çektiği kredileri
20:33
ödeyemeyince iflasını vermek zorunda kaldı artık bankalar peşlerini
20:39
bırakmıyordu işsizlik maaşı almaya karar verdi Suzan'ın kocası suzan'ın malını
20:44
mülkünü tükettikten sonra bile pişmanlık belirtisi yoktu adamın yüzünde ama
20:50
Suzan'ın canına tak dedi ne yap ne et beni kursa gönder ben ehliyet almak
20:56
istiyorum." dedi Suzan kocasına kocası "Senin ehliyet neyine yol bilmezsin iz
21:02
bilmezsin otur evinde yemek yap." dedi fakat Suzan'ın sigortaları atmıştı artık
21:08
ne yaptı ne etti kendini ehliyet kursuna yazdırdı önce araba sürmesini öğrendi
21:14
sonra da şehri öğrendi suzan şehirde bir tur atınca gözyaşlarını tutamadı çünkü
21:20
açık cezaevinde tutsakmış meğerse hiç vakit kaybetmedi Suzan ve Hanife
21:25
ablasının da yardımıyla bulaşıkçılık için bir iş yeriyle anlaştı hani bazıları "Yurt dışında her şey kuralına
21:32
göre yapılıyor kafana göre çalışamazsın." diye konuşuyor ya siz onu
21:37
bir de çalışmak zorunda olanlara sorun herkes muhtaç olanı sömürmenin peşinde bu hayatta o yüzden gece geç saatlerde
21:46
herkes sıcacık evinde otururken bazılarımız çalışmak zorunda suzan da
21:51
onlardan biriydi ve ilk işi bulaşık yıkamaktı daha sonra da ofislere
21:56
temizliğe gitti kocası ise artık eskisi gibi bol keseden harcayamıyordu hatta eline geçen parayı
22:04
Suzan'a veriyordu çünkü Suzan evin yeni reisiydi suzan'ın bedduasını hatırlıyor
22:10
musunuz tam da bedduadaki gibi kocasının çok bulup da sapıttığı malı mülkü
22:15
kalmamıştı artık aslında olan yine Suzan'a oldu gibi görünebilir fakat
22:20
Suzan gururlu bir şekilde alnının teriyle çalışıyor kocası bile artık parasını ona emanet ediyordu suzan'ı bir
22:28
tanısaydınız onu öyle bir severdiniz ki melekler bile hayrandı ona belki de
22:33
çünkü herkes onun gibi güçlü ve merhametli olamazdı dur durak bilmeden
22:39
çalıştı Suzan ve kocasının kredi borçlarını yavaş yavaş ödemeye devam etti suzan'ın içi artık rahattı para
22:47
suyunu çekince metres de ortalardan kaybolmuştu sanki kocası biraz Suzan'ın
22:52
kıymetini anlar gibi olmuştu ama Suzan artık akıllandığı için yaş tahtaya basmıyor tedbirli davranıyordu suzan ne
23:00
kadar tedbirli davranırsa davransın Suzan'ın gizlice çalışmasının önünde büyük bir engel vardı tüm dünyayı saran
23:08
ve tüm dünyada karantina uygulanmasına sebep olan bir virüs ortaya çıkmıştı
23:13
suzan sokağa çıkma yasağının olduğu günlerde artık gizlice çalışamıyordu tek
23:19
gelirleri kocasının işsizlik maaşıydı kirayı verdikten sonra da işsizlik
23:25
maaşından geriye pek bir şey kalmıyordu insanlar marketleri yağmalarcasına
23:30
alışveriş yapıp raflardan tüm ürünleri toplarken parasız kalan Suzan ve
23:36
kocasını tek bir şey idare ediyordu o da ninelerimizden annelerimizden
23:42
öğrendiklerimizdi suzan annesinin öğrettiği gibi yıllık olarak erişte yapıyordu ayrıca salçasını da kendisi
23:49
yapıyordu ve kilerinin aldığı kadar da konserve yapıyordu yaşadığı evin teras
23:54
kısmını adeta küçük bir seraya çevirmişti mesela gittiği bir yerde bir
23:59
sebzeyi çok severse hemen çekirdeklerini bir peçeteye ayırırdı sonrasında da
24:04
kendi küçük serasında yetiştirdi salçalık domatesten konservelik patlıcana kadar yetiştirebildiği her
24:11
şeyi yetiştiriyordu hatta evinin içindeki saksılarda çiçekten çok sebze
24:17
vardı diyebilirim bilmeyenleriniz şimdi Suzan'a stokçu kadın diyebilir fakat
24:23
pandemi zamanı çoğu insanın stokçuluk diye küçümsediği şey Suzan ve kocasının
24:28
çok işine yaramıştı bu arada ben de salça ve konserve yapmayı severim çünkü
24:34
ben de annemden böyle gördüm en ufak bir sıkıntıda gıdaya erişimin olmadığı bir
24:40
senaryo hayal edin ve siz de konserve yapmaya başlayın derim neyse Suzan'ı
24:45
pandemi döneminde de kurtaran yine kendisi olmuştu karantina uygulamaları gevşetilmeye başladıktan sonra ise
24:52
geceleri tekrar işe koyuldu bu arada kocasının borçlarını ödemeye de devam etti kimi gün iyi geçti kimi günse
25:00
geçmişteki gibi yalnız ve karanlıktı bu arada Suzan'ın kocası kendini alkole verdi aldığı işsizlik
25:08
maaşından alkole de para ayırıyor fırsat buldukça da sürekli içiyordu suzansa
25:14
gurbet ellerde yuvasını ayakta tutmaya çalışan koca yürekli bir melekti fakat
25:19
annesi Suzan'ın hizmetçi olarak gelin alınmasını istemezken onu bir köle olarak gurbet ellere yolladığını
25:26
bilmiyordu telefonlarda sürekli her şeyin yolunda olduğunu söylüyordu annesine ve iki yılda bir de annesiyle
25:33
kardeşlerini ziyarete geliyordu annesi bilseydi bırakır mıydı hiç kızını
25:39
elbette bırakmazdı fakat Suzan annesi üzülsün istemedi çünkü Suzan'a göre çile
25:45
çekmek onların kaderlerinde vardı alışmıştı da çile çekmeye Suzan fakat
25:50
Suzan kadar iyi olsa da hiçbir insan çile çekmemeli bu dünyada öyle garip bir dünya ki Suzan'ın
25:58
annesi kızının neler çektiğini bilmeden hayatını kaybetti suzan haberi alınca ağlayamadı
26:04
bile başından aşağı kaynar sular dökülmüş gibi oldu ama ağlayamadı
26:09
türkiye'ye cenazeye gitti ama kardeşlerine yine bir şey söyleyemedi daha ne kadar üzülebilirdi ki bir kadın
26:17
bu sorunun cevabını Almanya'ya geri döndüğünde almıştı bir anda çünkü artık ettiği beddua göklerin gönderdiği adrese
26:24
doğru yola çıkmıştı bir gün evin telefonu acı acı çalmaya başladı
26:30
hastaneden arıyorlardı kocası yolda yürürken yere düşmüş ne olduğunu kendi
26:35
de hatırlamıyordu fakat doktorlar ense kısmında kötü huylu bir kitle tespit
26:41
etmişlerdi ve tüm vücuduna yayılıyordu sonrasındaysa kanser olduğunu öğrendiler
26:47
tekrar soracağım suzan'ın bedduasını hatırlıyor musunuz sanırım artık başka
26:52
sebep aramaya gerek yoktu suzan'ın beddu yavaş yavaş tutuyor gibiydi kocası
26:59
başlarda tedavi olmayı reddetti fakat ağrılar dayanılmaz bir hal almıştı o
27:04
yüzden mecburen kemoterapiye başladı gün geçtikçe zayıfladı Suzan'ın kocası ve
27:10
ağrıları için kullandıkları morfinin dozu da doktor tarafından sürekli artırılıyordu suzan gündüzleri kocasına
27:18
bakıyor geceleri ise çalışmaya gidiyordu bir noktadan sonra kocası bir bebek gibi
27:23
olmuştu tuvaletini bile kendi yapamıyordu ağrıları için kullandığı morfinin dozu arttıkça Suzan'ın kocası
27:31
da sanki bu dünyadan değilmiş gibi sessizce bir köşede oturuyordu ne
27:36
düşündüğünü Suzan bile bilmiyordu öylece bir yere gözlerini dikiyor saatlerce
27:42
boşluğa bakıyordu kemoterapinin işe yaramadığını Suzan da biliyordu çünkü
27:47
her kontrolden sonra doktor morfinin dozunu artırıyordu hatta bir gün doktor
27:54
eğer ağrıları dayanılmaz bir duruma gelirse sonraki kontrolü beklemeyin daha
27:59
önce artırdığım miktarda morfinin dozunu artırın dedi bu arada morfin bir bant
28:05
şeklinde kullanılıyordu yani bir şırıngayla değil o yüzden Suzan morfini
28:11
kocasına uygularken sadece bir bant yapıştırıyordu aradan aylar geçti
28:17
pandemi bitmek üzereydi ve Suzan'ın kocası virüs kapmıştı hastanede kaldı bir süre ve geri kalan
28:25
tedavisi de hastanede yapıldı fakat ne yazık ki bu hastaneye son yatışıydı
28:30
suzan'ın kocası bir öğleden sonra gözlerini bu dünyaya kapattı suzan artık
28:36
gurbet ellerde yalnız başına kalmıştı ne bir ev ne de bir birikim kocası ölmeden
28:41
önce Suzan'a hiçbir şey bırakmamıştı suzan'ın altınlarını da metresiyle yemişlerdi ancak masum bir kadının hakkı
28:49
acı bir şekilde hak yiyenden zalimden çıkmıştı suzan bu bedduayı uzunca bir
28:55
süre içinde tuttu ve kimselere söyleyemedi ta ki bir gün hikayesini
29:00
bizimle paylaşana kadar suzan hala Almanya'da yaşıyor hikayemizin başında
29:06
da söylediğimiz gibi ismini değiştirerek hikayeyi anlatmaya çalıştık siz onu
29:12
gurbetteki Suzan olarak bilin yeter merak etmeyin durumu kötü değil çünkü o
29:18
güçlü bir kadın buradan kendisine de selam olsun suzan abla sen güçlü bir
29:24
kadınsın emin ol senin bu hayat hikayen birçok kadına güç verecek son olarak
29:29
şunu bilmenizi isteriz ki hiçbir kadın mutsuz olmayı hak etmiyor masum kadınları mutsuz edenler de mutlu olmayı
29:37
hak etmiyor size bir tavsiye asla ama asla bir kadının bedduasını almayın bir
29:44
sonraki yaşanmış gerçek hikayede görüşene kadar kendinize iyi bakın en güzel günler sizlerin olsun hoşça kalın
29:52
yaşanmış Gerçek Hikayeler kanalına abone olmayı ve videoyu beğenmeyi ihmal etme
#Animated Films